Ωραίο το παραμύθι του ΠΑΣΟΚ με τον κακό ΣΥΡΙΖΑ που ξεσηκώνει τον κόσμο κατά των κυβερνητικών βουλευτών αλλά αφενός έχει κουράσει και αφετέρου δεν έχει πια δράκο. Από τη στιγμή που καθημερινά αποδεικνύεται στην πράξη ότι στις διαμαρτυρίες Ψ-ακόμη ΚΑΙ στις πιο ακραίες εξ αυτών διότι για τις πλατείες δεν το συζητάμε καν- συμμετέχουν ενεργά άτομα προερχόμενα από όλους τους πολιτικούς χώρους και φυσικά ΚΑΙ από το ΠΑΣΟΚ, η προσπάθεια στόχευσης του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου μόνο ως προβοκατόρικη μπορεί να χαρακτηριστεί. Η επικοινωνιακή τακτική του κυβερνώντος κόμματος έχει προ πολλού ξεφτίσει και παρουσιάζει έντονες ρωγμές αποκαλύπτοντας πίσω από αυτές στα μάτια και των τελευταίων δύσπιστων ή απλά καλοπροαίρετων την ακραία προπαγανδιστική λογική της. Τα ολισθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο με τελευταίο κραυγαλέο παράδειγμα την παταγώδη κατάρρευση της επιχειρηματολογίας του «αμαρτωλού» αντιπροέδρου, μία μόλις ημέρα μετά την δημόσια διάψευση από το γραφείο τύπου του, περιστατικού που έλαβε χώρα το προηγούμενο Σαβ/κο με πρωταγωνιστή τον ίδιο και ομάδα νεαρών. Σε μια οποιαδήποτε στοιχειωδώς δημοκρατική κοινωνία μια αυτοδιαπόμπευση τέτοιου τύπου θα είχε ήδη συνοδευτεί από δήλωση παραίτησης -αν δεν είχε προηγηθεί η παραδειγματική αποπομπή. Προφανώς η έξις της εξουσίας είναι στην περίπτωση του αντιπροέδρου τόσο ισχυρή ώστε να εξαλείφει και τα ελάχιστα ψήγματα πολιτικής μη δε και ανθρώπινης αξιοπρέπειας, κρατώντας τον αγκιστρωμένο στη θαλπωρή της πολύφερνης υπουργικής καρέκλας. Τουλάχιστον η δική του περίπτωση μπορεί να δικαιολογηθεί και υπό το πρίσμα του «Μωραίνει κύριος ων βούλεται απωλέσει». Για όλους τους υπόλοιπους όμως τι μπορούμε να πούμε άραγε; Και κάτι τελευταίο. Ακόμη και αν υποψήφιος ή στέλεχος ενός κόμματος συμμετέχει σε επεισόδια, από πού προκύπτει ότι ενεργεί κατόπιν άνωθεν κομματικής εντολής και ως εκ τούτου στηλιτεύεται ένας ολόκληρος πολιτικός χώρος; Αν ένα, δύο ή δέκα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ -και του κάθε ΣΥΡΙΖΑ- αρκούν για να αποδοθεί συλλήβδην ο χαρακτηρισμός «ταραξίες και μπαχαλάκηδες» σε μια παράταξη, τότε στη λογική αυτή η εμπλοκή κατά το παρελθόν βουλευτή, ευρισκόμενου σε κατάσταση μέθης, σε θανατηφόρο τροχαίο χαρακτηρίζει τους πολιτικούς συντρόφους του ως μπεκρήδες και δολοφόνους; Προφανώς και όχι. Αν δεν το γνωρίζουν ή αν σκοπίμως το έχουν ξεχάσει, εκεί στο κυβερνών κόμμα, τότε ας τους υπενθυμίσει κάποιος πως πέραν των κομματικών ευαγγελίων και επιταγών υπάρχει και κάτι που λέγεται ελεύθερη ατομική βούληση και με βάση αυτή οι πολίτες μιας δημοκρατικής, ευνομούμενης κοινωνίας σκέφτονται, εκφράζονται και ενεργούν απολαμβάνοντας τις ελευθερίες αλλά και αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους έναντι των νόμων και μόνο αυτών.
Κώστας Ντουρτούνης
Χειρουργός Οδοντίατρος
