Εδώ και είκοσι μήνες, η κυβέρνηση δίνει μια τεράστια μάχη για τη διάσωση της χώρας. Ανέλαβε την ευθύνη διακυβέρνησής της σε μία στιγμή που βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής και της χρεοκοπίας.
Από την προηγούμενη κυβέρνηση κληρονόμησε ανυπέρβλητα προβλήματα, όπως ένα τεράστιο χρέος που ξεπέρασε τα 300 δις, δηλαδή το 135% του ΑΕΠ, ένα δημόσιο έλλειμμα που, ενώ τα στοιχεία το έδιναν στο 9%, ξεπέρασε τελικά το 15,5%. Παράλληλα έπρεπε να προχωρήσει τις τεράστιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που χρειαζόταν ο τόπος εδώ και χρόνια.
Ο πρωθυπουργός αγωνιζόταν να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και στην Ε.Ε. και στις ξένες αγορές, που δυστυχώς και σήμερα κλιμακώνουν άγρια τις επιθέσεις τους και λυσσομανούν εναντίον της Ελλάδας, ποντάροντας με υψηλά CDS στην χρεοκοπία της. Κάθε μέρα διάφοροι οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας ρίχνοντάς την στα τάρταρα, διότι τα κέρδη από τα μεγάλα στοιχήματα είναι τεράστια.
Την κρίση αυτή η χώρα μας τη βιώνει και σε ένα δυσμενές ευρωπαϊκό περιβάλλον. Αποδείχθηκε ότι η Ε.Ε. και οι ηγέτες της, που αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι η κρίση δεν είναι μόνο δημοσιονομική και οικονομική, αλλά συστημική και, εντέλει, βαθειά πολιτική, διότι διακυβεύεται η ύπαρξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το ζοφερό κλίμα, η Ελλάδα, που είναι ο αδύναμος κρίκος της Ε.Ε., καλείται να διαχειριστεί αυτήν την κρίση χρέους που την έφτασε στο χείλος του γκρεμού, και απέφυγε την πτώση στον γκρεμό με την επιμονή του πρωθυπουργού για δημιουργία του μηχανισμού στήριξης, που τροφοδότησε ένα πρόγραμμα δανειοδότησης-μαμούθ, που δεν υπήρξε ποτέ ξανά όμοιό του.
Βεβαίως, αυτό το πρόγραμμα επέφερε την επιβολή σκληρών και επώδυνων μέτρων, με οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Μέτρα που, σε πολλές περιπτώσεις, ήταν άδικα για μεγάλο μέρος πολιτών μας, πολιτών που δεν ευθύνονται για την παρούσα κατάσταση, αλλά πληρώνουν λάθη του παρελθόντος.
Παρόλα αυτά, επέδειξαν μια πρωτοφανή καρτερικότητα και ανοχή, γιατί όντως αντιλήφθηκαν το μέγεθος του προβλήματος της χώρας.
Σε όλη αυτήν την πορεία, η αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να βάλει πλάτη, προσπαθεί να χαϊδέψει αυτιά, λαϊκίζοντας ασύστολα. Αν δεν επικρατούσε η λογική του «άσ’ το για αργότερα» από τον πρώην πρωθυπουργό και έπαιρναν εκείνοι τα μέτρα που θα θωράκιζαν την οικονομία, για να μην επηρεαστεί τόσο από την κρίση, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για τον ελληνικό λαό. Και σήμερα κρύβεται πίσω από την αντιμνημονιακή ρητορική, πιστεύοντας ότι θα ξανακοροϊδέψει τους πολίτες.
Ο λαός, όμως, γνωρίζει καλά, ότι εξαιτίας της πολιτικής των τελευταίων, ιδιαίτερα, χρόνων, η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και δεν θα τους απενοχοποιήσει. Αντί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που απαιτούν οι στιγμές και να συμβάλει σε αυτήν την εθνική προσπάθεια, η ΝΔ διαχειρίζεται την κατάσταση με επικοινωνιακούς όρους και όχι με όρους πολιτικής ευθύνης.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση προχωρά μόνη της, για να υλοποιήσει ένα εντυπωσιακό έργο μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Είναι γεγονός ότι έχουν γίνει λάθη, αστοχίες και παραλείψεις, όμως οι θυσίες και οι προσπάθειες των πολιτών δεν πήγαν χαμένες. Μειώθηκε το έλλειμμα κατά 5% του ΑΕΠ. Όντως είναι ένας μικρός άθλος, που αναγνωρίστηκε και από τους δανειστές μας.
Η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε, λαμβάνοντας υπόψη και πολλές από τις παρατηρήσεις και προτάσεις των βουλευτών, θα πρέπει να διορθώσει τα όποια λάθη, για να γίνουμε περισσότερο αποτελεσματικοί, να υπάρχει συνοχή, για να προχωρήσουμε τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. Να εξυγιάνουμε τα δημοσιονομικά μας, να πατάξουμε την φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και την γραφειοκρατία, να κατανείμουμε τα βάρη δίκαια και ισοδύναμα, σκύβοντας πάνω στα ευαίσθητα στρώματα της κοινωνίας, που είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι άνεργοι και ιδιαίτερα οι νέοι άνεργοι, να εμπεδώσουμε ένα κοινωνικό κράτος και ένα κράτος δικαίου, για να μην διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή.
Μόνο έτσι οι πολίτες θα πεισθούν και θα φύγουν από τις πλατείες, στις οποίες βρίσκονται διότι ένιωσαν ότι σηκώνουν το βάρος μόνο οι αδύναμοι και όχι οι προνομιούχοι. Πρέπει να αποκατασταθεί η διαταραγμένη αλλά αδιάρρηκτη σχέση που είχε το ΠΑΣΟΚ με τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας, που, σε περίπτωση χρεοκοπίας, εκείνοι θα πλήρωναν το μάρμαρο και όχι οι πλούσιοι, που έτσι κι αλλιώς έχουν τα χρήματά τους σε τράπεζες του εξωτερικού.
Και, βεβαίως, πρέπει να μπούμε στον κύκλο της ανάπτυξης, μέσα από την οποία θα βρούμε διέξοδο από την κρίση. Στοχευμένη ανάπτυξη σε συγκεκριμένους τομείς, όπως τα δημόσια έργα, ο τουρισμός, η ενέργεια, ο αγροτοδιατροφικός τομέας, η αγροτική παραγωγή. Μέσα από αυτούς τους τομείς δημιουργούνται άμεσα θέσεις εργασίας , έσοδα στα ασφαλιστικά ταμεία, προσθέτουν στο ΑΕΠ και συμβάλλουν στην αλλαγή προσήμου στο μέχρι σήμερα αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Το μέχρι σήμερα στρεβλό παραγωγικό μοντέλο της χώρας, που στηριζόταν στη ρηχή ανάπτυξη και στον δανεισμό, πρέπει να αλλάξει πάραυτα, αν θέλουμε να μπούμε σε αναπτυξιακή τροχιά, που θα μας βγάλει από τη βαθειά και παρατεταμένη ύφεση. Η χώρα διαθέτει τεράστιο απόθεμα παραγωγικών δυνάμεων, που ασφυκτιούν κάτω από ένα σύστημα συγκεντρωτικό και πελατειακό, που απαξιώνει κάθε δημιουργική προσπάθεια.
Ο τόπος περνάει κρίσιμες ώρες. Στην κρισιμότητα αυτών των στιγμών, πρέπει να σταθούμε όρθιοι, δεν πρέπει να φυγομαχήσουμε. Καλούμαστε όλοι να αναλάβουμε ιστορικές ευθύνες, να συνεχίσουμε το έργο που θα μας επιτρέψει να πατάμε στα δικά μας πόδια και όχι στις δάνειες δυνάμεις.
Έχουμε ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό, έχουμε ιστορικό χρέος στο σήμερα και στις επόμενες γενιές. Επιδιώκοντας την ευρύτερη δυνατή συναίνεση εντός και εκτός Βουλής, με την κοινωνία, θα δώσουμε τη μάχη και θα την κερδίσουμε.
Μαζί με τον πρωθυπουργό, αγνοώντας το πολιτικό κόστος και την πολιτική καριέρα του καθενός μας, θα υπερασπιστούμε τους αδύναμους πολίτες, τους πολίτες της ελληνικής περιφέρειας – όσοι τους εκπροσωπούμε – τιμώντας τον μόχθο και τον αγώνα τους, γιατί τους αξίζει ένα αύριο με μέλλον. Αξίζει στην Ελλάδα ένα αύριο με μέλλον.
