Με αφορμή την έγκριση ημερίδας της περιφέρειας Θεσσαλίας, με τις ψήφους των παρατάξεων του κ Κουρέτα, του κ. Αγοραστού και της κ. Τζανακούλη, με θέμα: «Ανθρώπινα Δικαιώματα και Έμφυλες Συγκρούσεις», η Λαική Συσπείρωση, με την τοποθέτηση του επικεφαλής της, Τάσου Τσιαπλέ, δήλωσε στην συνεδρίαση του Π.Σ, στις 21.11.2024, τα εξής:
Η Λαική Συσπείρωση Θεσσαλίας, πέρα απο την καταγγελία της περιφέρειας και των κυβερνήσεων γιατί δεν έχετε αναπτύξει επαρκείς δομές για την προστασία των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, εκφράζει την διαφωνία της με το περιτέχομενο τέτοιων εκδηλώσεων που κάνετε, γιατί αποσυνδέουν συνειδητά τα προβλήματα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της γυναικείας ανισοτιμίας και της έμφυλης βίας, απο τις βαθύτερες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αιτίες τους και δημιουργούν αποπροσανατολισμό.
Γιατί στην εποχή της τεράστιας προόδου της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μεγάλης αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας, δεν ικανοποιούνται όλες οι σύχγρονες ανάγκες της κοινωνίας, ως δικαιώματα;
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το καπιταλιστικό σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο, με σκοπό το μέγιστο δυνατό κέρδος μιας μειοψηφίας εκμεταλλευτών του λαού, τα στερεί.
Δηλαδή ένα βαθιά ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα μπορεί να φέρει την ειρήνη, την κοινωνική ευημερία, όταν για τα συμφέροντα της εκμεταλλεύτρια τάξης, κάνει όλο και περισσότερους πολέμους, σκοτώνοντας και σακατεύοντας ολόκληρους λαούς, όπως στην Παλιστίνη, την Ουκρανία και αλλού, προκαλεί τεράστιες καταστροφές, καραβάνια προσφύγων, όταν στερεί σε εκατομμύρια ανθρώπους το δικαίωμα στην εργασία, όταν εμποδίζει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, να καλύψει βασικές ανάγκες λόγω της ακρίβειας, του χαμηλού εισοδήματος και της φοροληστείας;
Οταν η πανδημία, απέδειξε με τραγικό τρόπο πόσο απροστάτευτη είναι η υγεία και η ανθρώπινης ζωή. Οταν η ανθρώπινη ζωή, η κατοικία, το χωράφι, το κοπάδι, γενικότερα το βιός πολλών ανθρώπων, στην Θεσσαλία και γενικότερα, χάθηκαν επανελειμένα ή κινδύνευσαν από τις πλημμύρες, τις φωτιές, τους σεισμούς, λόγω της απουσίας ολοκληρωμένου σχεδιασμού, έργων και μέτρων πολιτικής προστασίας;
Μιλάτε για την έμφυλη βία κατά των γυναικών, αποκομένα απο τις αιτίες της ιδιαίτερης μορφής βίας, αυτής του άντρα προς τη γυναίκα, η οποία συμπίπτει καθόλου τυχαία, με την εμφάνιση της δυνατότητας της ατομικής ιδιοκτησίας, με το χωρισμό της κοινωνίας σε τάξεις εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων, που γεννά τη βία ως ανάγκη επιβολής κάποιων των εκμεταλλευτών στους εκμεταλλευόμενους.
Αιτία αυτής δεν είναι η υποκειμενική βούληση –αντρική ή όχι– αλλά οι εκμεταλλευτικές σχέσεις οργάνωσης της παραγωγής.
Η ιδιοποίηση του αποτελέσματος ξένης εργασίας είναι η πηγή της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της ατομικής περιουσίας, που αρχικά και για εκατοντάδες χρόνια εμφανίστηκε στον τομέα εργασίας των αντρών, γι’ αυτό και επιβλήθηκε από άντρες.
Βέβαια, οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, δεν εξελίσσεται τελείως γραμμικά και παράλληλα προς τις κυρίαρχες σχέσεις ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Έτσι, συναντάμε γυναίκες στην κορυφή της κοινωνίας, εξίσου σκληρές με τους άντρες στη λήψη αντιλαϊκών αποφάσεων.
Οι καπιταλιστικές σχέσεις, που έγιναν αιτία να σπάσει η απόλυτη οικονομική εξάρτηση της γυναίκας από τον άντρα, που έδωσαν και μεγαλύτερη γυναικεία συμμετοχή στην καπιταλιστική εξουσία, ταυτόχρονα πυροδοτούν νέες μορφές ανισοτιμίας ή αναπαράγουν με νέο τρόπο αντιδραστικές συμπεριφορές και μέσα στην αστική τάξη, όπως και μέσα στην εργατική τάξη, τα μεσαία στρώματα, στις διαπροσωπικές σχέσεις..
Το γεγονός όμως ότι οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών απλώνουν τα δίχτυα τους και σε αστές, δυσκολεύει την κατανόηση της ταξικής ρίζας του προβλήματος της γυναικείας ανισοτιμίας και κατ’ επέκταση της βίας κατά των γυναικών. Έτσι, εύκολα βλέπει κανείς την πιο κοντινή της μορφή καταπίεσης και βίας, που είναι η ενδοοικογενειακή ή ευρύτερα η καταπίεση και βία που προέρχεται από άνδρα.
Τα κοινωνικά δικαιώματα, τη γυναικεία ισοτιμία και την εξάλειψη της ιδιαίτερης μορφής βίας απέναντι στη γυναίκα απο τον άνδρα, δεν μπορεί να τα διασφαλίσει ο καπιταλισμός. Οτι υπάρχει σήμερα είναι αποτέλεσμα σκληρών ταξικών, κοινωνικων και πολιτικών αγώνων, με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες και μέσα απ’ αυτόν το δρόμο των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, μπορούν να υπάρξουν κάποιες προσωρινές καταχτήσεις σήμερα, αλλά ριζικές λύσεις στα προβλήματα και κατωχύρωση των λαικών δικαιωμάτων μπορεί να υπάρξει μόνο στον σοσιαλισμό.
