Ο Βουλευτής και τ. Υφυπουργός Παιδείας, κ. Σπύρος Ταλιαδούρος, στην τοποθέτησή του στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων κατά την οποία η Υφυπουργός Παιδείας, κα Χριστοφιλοπούλου, ενημέρωσε για το Ψηφιακό Σχολείο, επεσήμανε ότι Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να επιχειρεί να εφαρμόσει με καθυστέρηση την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας για το Ψηφιακό Σχολείο. Η Κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει πράξη το Ψηφιακό Σχολείο, χωρίς όμως να έχει εξασφαλίσει την παροχή ηλεκτρονικών υπολογιστών στους μαθητές.
Ειδικότερα, η τοποθέτηση του κ. Ταλιαδούρου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων σχετικά με το Ψηφιακό Σχολείο έχει ως εξής:
«Τη ψηφιακή τάξη και το ψηφιακό βιβλίο πρώτη εγκαινίασε η Κυβέρνηση της Νέα Δημοκρατίας. Ειδικότερα, μία από τις δράσεις που εγκαινιάσαμε το 2008 στο πλαίσιο της «Ψηφιακής Σύγκλισης» και ξεκινήσαμε τις απαραίτητες διαδικασίες για την ένταξή της στο ΕΣΠΑ ήταν η «Ψηφιακή Τάξη». Το σχέδιο για την «Ψηφιακή Τάξη» προετοιμάστηκε το 2008 από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και προωθήθηκε στην Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Διαχείρισης της «Ψηφιακής Σύγκλισης» για την ένταξή του στο ΕΣΠΑ. Είναι ανεπίτρεπτο η Κυβέρνηση να παρουσιάζει ως δικό της ένα έργο το οποίο σχεδιάστηκε, προγραμματίστηκε και άρχισε να υλοποιείται από τη Νέα Δημοκρατία. Είναι επίσης οξύμωρο το Υπουργείο Παιδείας από τη μία να καταργεί το «μαθητικό laptop» και να εισηγείται την αφαίρεση του μαθήματος της Πληροφορικής από το Λύκειο, γεγονός που καταγγέλλεται και από την Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας και από την άλλη να ισχυρίζεται ότι ενδυναμώνει τις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση.
Επομένως, σήμερα δεν ακούμε κάτι καινούργιο. Η σημερινή τοποθέτηση της Υφυπουργού, κας Χριστοφιλοπούλου, δεν είναι τίποτε άλλο από την παρουσίαση του τεχνικού δελτίου ενός επιχειρησιακού προγράμματος. Σήμερα όμως το θέμα μας είναι το Νέο Σχολείο. Τι είδους Νέο Σχολείο θέλουμε. Το κείμενο της διαβούλευσης είναι ένα γενικό κείμενο, ή εάν θέλετε μια έκθεση ιδεών πως θα ήταν το ιδανικό σχολείο που δεν νομίζω ότι κανένας διαφωνεί σε αυτό. Το ζήτημα είναι πως θα επιτευχθεί ο στόχος κάτι για το οποίο δεν μας έχετε δώσει κανένα νομοθετικό κείμενο, καμία συγκεκριμένη πρόταση παρά μας παραθέτετε τα επιχειρησιακά προγράμματα τα οποία μας τα παρουσιάζετε ως προτάσεις για το Νέο Σχολείο.
Πρέπει να απαντήσει η Κυβέρνηση συγκεκριμένα. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της «ψηφιακής τάξης»; Για ποιο λόγο σταμάτησε η δράση «μαθητικό laptop»; Προτίθεται η Υπουργός να αποδεχθεί την εισήγηση της επιτροπής του Υπουργείου και να αφαιρέσει από την ύλη του Λυκείου το μάθημα της Πληροφορικής;»
Σε ό,τι αφορά τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, ο κ. Ταλιαδούρος σημείωσε ότι οι αποφάσεις της Κυβέρνησης για καταργήσεις και συγχωνεύσεις 1.933 σχολικών μονάδων της χώρας μας γίνονται ατεκμηρίωτα και χωρίς να έχει προηγηθεί η απαραίτητη διαβούλευση.
Ειδικότερα, η τοποθέτηση του κ. Ταλιαδούρου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, σχετικά με τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, έχει ως εξής:
«Η απόφαση της Κυβέρνησης, για την κατάργηση, συγχώνευση και υποβάθμιση 1.933 σχολικών μονάδων στον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας που γίνεται ατεκμηρίωτα, χωρίς στοιχεία και χωρίς να έχει προηγηθεί οποιοσδήποτε διάλογος και διαβούλευση με την εκπαιδευτική και μαθητική κοινότητα, με την τοπική αυτοδιοίκηση, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, πλήττει ανεπανόρθωτα την ποιότητα της ζωής των μαθητών και των οικογενειών τους, των πολιτών γενικότερα, στα αστικά κέντρα, στην περιφέρεια και την ελληνική ύπαιθρο αλλά και των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κυβέρνηση, χωρίς ουσιαστικό διάλογο, χωρίς κανένα πρόσχημα, ξαφνικά, μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο, διέγραψε 1.056 σχολεία σε όλη την Επικράτεια.
Με αυτό τον τρόπο, αποδεικνύεται ότι το δήθεν όραμα που είχε η κυβέρνηση για νέο ποιοτικό σχολείο, όχι μόνο δεν υφίσταται, αλλά υποβαθμίζεται και μετατρέπεται σ’ ένα «Φτηνό Σχολείο».
Δυστυχώς γυρίσαμε στο 1960. Πάρε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ και πήγαινε σχολείο. Χιλιάδες παιδιά φεύγουν ξαφνικά από τον εκπαιδευτικό χάρτη. Αναγκάζονται να μετακινούνται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, χωρίς να έχει διασφαλιστεί η ασφαλής μετακίνησή τους και παραμένουν απλήρωτα τα μεταφορικά μέσα μέχρι σήμερα. Μοναδικός στόχος η μετακύλιση και του κόστους μεταφοράς στους δήμους της πόλης. Γίνονται αυτά τα παιδιά όμηροι των καιρικών συνθηκών που, πολλές φορές, είναι δύσκολες και αντίξοες στην Ελληνική Περιφέρεια. Στοιβάζονται σε ακατάλληλα και πολλές φορές αντιπαιδαγωγικά κτίρια. Προσπαθεί, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση να λιγοστέψει τα σχολεία, αλλά με αυτό τον τρόπο, δυστυχώς, αυξάνει τα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανίζει τους υποστηρικτικούς θεσμούς, αυξάνει δραστικά τους άνεργους εκπαιδευτικούς. Και τελικώς, εκείνο το οποίο καταφέρνει είναι να τορπιλίσει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.
Κι όλα αυτά τα κάνει στο όνομα μιας δήθεν αποκέντρωσης με μοναδικό όμως στόχο που εξυπηρετείται από αυτό το πρόχειρο σχέδιο της κυβέρνησης είναι καθαρά λογιστικός. Αλλά, ακόμα κι αυτή η λογιστική πρακτική που υπηρετεί αυτό το σχέδιο της κυβέρνησης, είναι κοντόφθαλμη, είναι βραχυχρόνια. Γιατί μακροπρόθεσμα δημιουργείται ένα τεράστιο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος.»
Τέλος, ο κ. Σπύρος Ταλιαδούρος αναφέρθηκε στο νομό Καρδίτσας απαντώντας στη δήλωση της Υπουργού Παιδείας, κας Διαμαντοπούλου ότι κλείνουν σχολεία στη Καρδίτσα, επειδή ο κ. Ταλιαδούρος είχε προβεί στην ίδρυση τους, κατά το διάστημα που ήταν Υφυπουργός, επεσήμανε τα εξής:
«Στα πεντέμισι χρόνια που ήμουν Υφυπουργός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν ιδρύθηκε κανένα Γυμνάσιο ή Λύκειο, ενώ καταργήθηκε μία σχολική μονάδα. Στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση επαναλειτούργησαν δύο μονοθέσια δημοτικά σχολεία λόγω του ότι στα χωριά αυτά υπήρξαν και πάλι μαθητές. Θα πρέπει όμως να εξετασθεί πόσες νέες σχολικές μονάδες ιδρύθηκαν ανά τη χώρα την περίοδο 2000-2004.
Κατά τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στο νομά Καρδίτσας έγινα βελτιώσεις σε υπάρχοντα κτίρια σχολικών μονάδων, εξοπλίσθηκαν με τις απαραίτητες υποδομές και εξοπλισμό και δημιουργήθηκαν νέα κτίρια σε αντικατάσταση 21 κτιρίων με αμίαντο τα οποία δεν ήταν κατάλληλα και ασφαλή για παιδαγωγική χρήση. Στόχος δεν ήταν η ίδρυση νέων σχολικών μονάδων αλλά η βελτίωση και ο εκσυγχρονισμός των υπαρχόντων υποδομών για μια καλύτερη ποιοτική εκπαίδευση.»
