Ως ένας απλός πολίτης αυτής της χώρας, με πολύχρονη ενασχόληση με τα κοινά, την εκπαίδευση και με τα Κινήματα των Εκπαιδευτικών και των Γονέων, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, αισθάνομαι την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να εκφράσω τις απόψεις μου πάνω στο όλο αυτό θέμα, που απασχολεί έντονα την περιοχή μας την περίοδο αυτή.
Και θα το κάνω πέρα κι έξω από σκοπιμότητες και προκαταλήψεις, μακριά από μικροπολιτικές και μικροκομματικές προσεγγίσεις και αναφορές. Άλλωστε, τα θέματα της Παιδείας και της Εκπαίδευσης δεν προσφέρονται για οποιαδήποτε εκμετάλλευση.
Η σημερινή μου παρέμβαση πηγάζει από το ενδιαφέρον μου για τα εκπαιδευτικά και κοινωνικά δρώμενα στον τόπο μας και στόχο έχει να βοηθήσει, στο μέτρο του δυνατού, να αναδειχθούν στις πραγματικές τους διαστάσεις τα αρνητικά αποτελέσματα, που θα έχουν οι εξελίξεις αυτές στο σύνολο της Εκπαιδευτικής Κοινότητας και συγχρόνως να συμβάλει στην ενδυνάμωση της προσπάθειας όλων εκείνων, που ζητούν την άμεση παρέμβαση των αρμοδίων για να αποτραπούν αυτές το συντομότερο δυνατό.
Εδώ κι αρκετές ημέρες ακούμε και διαβάζουμε πολλά για τις επικείμενες σαρωτικές μεταβολές που προωθούνται, σχετικά με τις καταργήσεις, συγχωνεύσεις κ.ά. στα σχολεία της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας.
Δε γνωρίζουμε πώς και από ποιους οι αρχικές ρεαλιστικές προτάσεις των τοπικών Διοικητικών Υπηρεσιών πήραν, στη συνέχεια, τη μορφή ακραίων παρεμβάσεων. Τι να πιστέψουμε, όταν όλα αυτά συμβαίνουν “εν κρυπτώ” και μάλιστα ερήμην της τοπικής κοινωνίας, των εκπαιδευτικών φορέων και της Αυτοδιοίκησης; Ποια κριτήρια επικράτησαν;
Χωρίς σχέδιο, χωρίς όρους και όρια, χωρίς να πληρούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις, με ασαφή και αδιαφανή κριτήρια επιχειρούνται βίαιες ανατροπές και μεταβολές, που μόνο ανεδαφικές, αντιεκπαιδευτικές και αντιπαιδαγωγικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Μερικές, μάλιστα, από αυτές βρίσκονται πολύ πιο πέρα από τις θέσεις και τις κατευθύνσεις που εξαρχής είχαν τεθεί.
Τέτοιας έκτασης και μορφής μεταβολές δεν παρατηρούνται σε καμιά άλλη περιοχή της χώρας μας. Λεπτομέρειες για το σύνολο των προτάσεων δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Γιατί άραγε; Πληροφορίες αναφέρουν ότι καταργούνται ακόμη και σχολεία σε χωριά, που οι κάτοικοί τους με πληθώρα δράσεων και εκδηλώσεων πασχίζουν να μείνουν πιστοί στις προγονικές τους παραδόσεις και να διατηρήσουν τα ήθη και τα έθιμα των χαμένων τους πατρίδων.
Αγνοούνται παντελώς λόγοι εθνικοί, κοινωνικοί, κριτήρια ιστορικά, πολιτιστικά, παιδαγωγικά κ.ά.
Μεταβολές πάντα γίνονταν και φυσικά θα γίνονται και στο μέλλον. Όλοι θέλουμε σχολεία σύγχρονα, λειτουργικά, άρτια εξοπλισμένα, ανοιχτά στην κοινωνία και τη ζωή και ένα εκπαιδευτικό σύστημα ικανό να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και απαιτήσεις των καιρών, που θα παρέχει αναβαθμισμένη Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση σε όλα, ανεξαιρέτως, τα παιδιά του λαού μας. Εκείνο, τελικά, που προέχει είναι το συμφέρον των μαθητών και της κοινωνίας. Γι’ αυτό κι οι όποιες τομές και παρεμβάσεις δρομολογούνται προς την κατεύθυνση αυτή, θα πρέπει να προκύπτουν μέσα από διάλογο, πλατιά ενημέρωση κι ενεργή συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, μέσα από κοινωνική συναίνεση και στήριξη αλλά και με την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων.
Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν έχει γίνει για τις επερχόμενες μεταβολές, που οδηγούν στον κατακερματισμό του σχολικού – εκπαιδευτικού και κοινωνικού ιστού της περιοχής μας και σε απρόβλεπτες δυσμενείς επιπτώσεις για τους μαθητές και το μέλλον τους, με δεδομένη μάλιστα την ανυπαρξία υποδομών και την αδυναμία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να ανταποκριθεί, στη φάση αυτή, στις πρόσθετες ανάγκες, στην ασφαλή και απρόσκοπτη μεταφορά των μαθητών κ.ά.
Εύλογο είναι, λοιπόν, να ανησυχούν, να αγανακτούν και να αντιδρούν όλοι οι φορείς (γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί, Τοπ. Αυτοδιοίκηση), ζητώντας απ΄ όλους τους αρμόδιους να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους και να αποτρέψουν τις μεταβολές αυτές.
Μαζί με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επωμίζονται τεράστιες ευθύνες. Είναι ανάγκη επιτακτική να πάρουν θέση για το πολύ σοβαρό αυτό θέμα και να ασκήσουν την επιρροή τους και όσοι, μέσα από τις θέσεις και τα αξιώματά τους, εκπροσωπούν τους πολίτες της περιοχής μας σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο.
Ο τόπος μας, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα μέσα σ’ ένα γκρίζο τοπίο, δεν μπορεί να μετατραπεί σε “σάκο του μποξ” ούτε σε “πειραματόζωο”, στην προσπάθεια συρρίκνωσης των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών, της αύξησης της αναλογίας των μαθητών ανά τμήμα, αλλά και της επιχειρούμενης “αναβάθμισης” του επιπέδου της εκπαίδευσης μέσα από τέτοιες επιλογές.
Η ώρα της ευθύνης για όλους έχει έλθει . Ας την αναλάβουν τώρα, πριν είναι αργά.
Τάσος Δ. Παπαχαραλάμπους
τ. Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.)
τ. Αντιπρόεδρος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδος (Α.Σ.Γ.Μ.Ε.)
