Την ανάγκη εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου σχέδιο αντιμετώπισης των πλημμυρών και της διαχείρισης του νερού επεσήμανε στο Ηχόραμα 100,8 ο Ακαδημαϊκός και πρώην Πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Ανδρέας Καραμάνος. Ο κ. Καραμάνος ήταν καλεσμένος, την Πέμπτη 16 Μαϊου, στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00 – 15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη, με αφορμή τη συμμετοχή του, μία μέρα πριν, στην ενδιαφέρουσα ημερίδα με θέμα την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στους εδαφικούς πόρους και στις αροτραίες καλλιέργειες της Θεσσαλίας που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα από το Παράρτημα Κεντρικής Ελλάδος του ΓΕΩΤΕΕ, την ΠΟΣΓ και τον Γεωπονικό Σύλλογο Λάρισας.
Ο πρώην πρύτανης του ΓΠΑ παρουσίασε μελέτη της Ακαδημίας Αθηνών για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο έδαφος και τις καλλιέργειες σε τρεις αντιπροσωπευτικές περιοχές της Θεσσαλίας.
Μιλώντας στο Ηχόραμα 100,8, ο κ. Καραμάνος τόνισε τα εξής ενδιαφέροντα:
Συμπεράσματα
«Τα συμπεράσματα είναι ότι καταρχήν, χρησιμοποιώντας κάποια μοντέλα προσομοίωσης σε καλλιέργειες της Θεσσαλίας που είναι το σιτάρι, το βαμβάκι και ο αραβόσιτος, καταλήξαμε στο ότι προβλέπονται ορισμένες μειώσεις στις αποδόσεις και στην παραγωγή του αραβόσιτου και του βαμβακιού.
Αντίθετα, αυξημένες αποδόσεις και αυξημένη παραγωγικότητα σε ό,τι αφορά την καλλιέργεια του σιταριού.
Να σημειώσω ότι λάβαμε σοβαρά υπ όψιν και τις επιδράσεις αλλαγής του κλίματος στους εδαφικούς πόρους της Θεσσαλίας.
Ήταν μια μελέτη η οποία ήταν επιστημονική. Δηλαδή, χρησιμοποιήσαμε δεδομένα μετεωρολογικών προβλέψεων για το μέσο και το τέλος του αιώνα που διανύουμε, σε συνεργασία με το Κέντρο Έρευνας Φυσικής Ατμόσφαιρας της Ακαδημίας Αθηνών και εμείς η ομάδα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, από τα Εργαστήρια Γεωργίας και Εδαφολογίας στη συνέχεια, καθίσαμε και αξιοποιήσαμε όλα αυτά τα δεδομένα.
Δηλαδή, τις προβλέψεις των μετεωρολογικών μοντέλων αλλά και τις προβλέψεις για την τύχη των εδαφικών πόρων, όπως θα εξελιχθούν μέχρι το τέλος του αιώνα μας.
Βεβαίως, τα συμπεράσματα ήταν, εκτός από τις προβλεπόμενες μειώσεις ή τις αυξομειώσεις, θα έλεγα, στην παραγωγή, ορισμένες προτάσεις οι οποίες προκύπτουν, όπως για παράδειγμα στις πεδινές περιοχές της Θεσσαλίας, όπως η Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, οι καθαρά πεδινές εκτάσεις, όπου εκεί συνιστάται η καλλιέργεια του βαμβακιού και του αραβοσίτου και εκεί αποδίδουν και περισσότερο.
Αντίθετα, σε ό,τι αφορά το σιτάρι, στις επικλινείς εκτάσεις, που καταλαμβάνουν και σημαντικό μέρος της Θεσσαλικής πεδιάδας, εκεί καλό είναι να καλλιεργηθεί το σιτάρι όπου δίνει ορισμένες αποδόσεις, θα έλεγε κανείς ικανοποιητικές έως ανεκτές.
Ενώ, αντίθετα, το βαμβάκι δεν πρέπει να καλλιεργείται εκεί. Και ο αραβόσιτος το ίδιο. Διότι οι αποδόσεις τους θα είναι φοβερά μειωμένες λόγω του μικρού βάθους που έχει το έδαφος».
Προτάσεις
«Βεβαίως, καταλήξαμε και σε ορισμένες προτάσεις. Διότι δεν αρκούν μόνο οι διαπιστώσεις. Πρέπει να γίνουν και ορισμένες προτάσεις για το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα φαινόμενα της κλιματικής κρίσης.
Πρώτα από όλα, είπαμε διατήρηση των εδαφικών πόρων ως κόρη οφθαλμού. Χωρίς έδαφος, γεωργία δεν γίνεται.
Τα εδάφη της Θεσσαλίας, και ιδιαίτερα τα επικλινή εδάφη, και ορισμένα εδάφη κοντά στην Κάρλα που χαρακτηρίζονται από κακή στράγγιση πρέπει να τα χειριστούμε με τον αρμόζοντα τρόπο για να μην τα υποβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο και καταστούν ακατάλληλα για καλλιέργεια τα επόμενα χρόνια.
Δεύτερον, ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων. Αυτό είναι, θα έλεγε κανείς, μια πονεμένη ιστορία, που ξεκινάει από τη δεκαετία του ΄70 και ακόμα δεν έχει λυθεί το πρόβλημα.
Όμως, μπορούμε να εξοικονομήσουμε σημαντικές ποσότητες νερού συντηρώντας κατάλληλα τα αρδευτικά δίκτυα και χρησιμοποιώντας κατάλληλες τεχνικές ποτίσματος που δεν σπαταλούν το νερό, αυτός ο πολύτιμος πόρος για όλους μας.
Και, φυσικά, το τελευταίο που έχει να κάνει με τα ακραία φαινόμενα. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης των πλημμυρών και διαχείρισης του νερού ώστε να δώσουμε έμφαση όχι μόνο στα υπόγεια νερά αλλά στα επιφανειακά νερά πλέον της Θεσσαλίας ούτως ώστε τα χρόνια που μας έρχονται και τα οποία θα χαρακτηρίζονται και από αυξημένη ξηρασία, να μπορούμε να ασκήσουμε γεωργία επικερδώς στη Θεσσαλία η οποία αντιπροσωπεύει και το ένα τέταρτον περίπου της ελληνικής γεωργικής παραγωγής».
