Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Τιμόθεος, την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών (οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας) 22 Απριλίου 2024, χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Σοφάδων.
Προ της Απολύσεως, τέλεσε το ιερό μνημόσυνο προσφιλούς του προσώπου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε, ότι η Ε’ Κυριακή των Νηστειών, μας προετοιμάζει για την λυτρωτική σταυρική θυσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, για να την εξαγιάσει πάνω στον σταυρό με το Τίμιο Αίμα Του.
Γίνεται για εμάς λύτρον ζωής και σωτηρίας, για να πάψει να υφίσταται ο πνευματικός και ο ψυχικός θάνατος και δια του βιολογικού θανάτου, να επανέρχεται ο άνθρωπος στην προπτωτική του κατάσταση και να βιώνει την Βασιλεία του Θεού.
Η πνευματική περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, με τις ακολουθίες, τη νηστεία, την εγκράτεια, την προσευχή, την ταπείνωση, την προσπάθεια για την απόκτηση των αρετών, μας υποδεικνύει ως σκοπό, την ένωσή μας με τον Χριστό και με τους άλλους ανθρώπους, που θα είναι το πρόκριμα για την σωτηρία μας.
Το αποστολικό ανάγνωσμα μας υπενθυμίζει, ότι ο Χριστός έχει τρία αξιώματα, τα οποία μεταδίδει και σε μας κατά το Ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος: το αρχιερατικό που είναι η θυσία, το βασιλικό που είναι η διαχείριση των πραγμάτων και το προφητικό που είναι η διδασκαλία.
Μας υπενθυμίζει επίσης, πόσο μεγάλη αξία έχει η σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού, που αν και ήταν Αναμάρτητος Θεός, έχυσε το Αίμα Του πάνω στο σταυρό, για να ξεπλύνει τις δικές μας αμαρτίες, καλώντας όλους εμάς να έχουμε μετάνοια, ευπρέπεια και ταπείνωση, για να αλληλοπεριχωρούμαστε με τους άλλους ανθρώπους, που είναι εικόνες του Θεού.
Αυτός ο πνευματικός αγώνας για την σωτηρία μας, γίνεται μόνο μέσα στην Εκκλησία και κυρίως με την μετοχή του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, ο Οποίος μας είπε:
«Εάν μη φάγητε την σάρκα τού υιού τού ανθρώπου, και πίητε αυτού το αίμα ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ».
Μέσα στην Εκκλησία εορτάζουμε την σταυρική θυσία του Χριστού, γιατί δι’ αυτής σώζεται το ανθρώπινο γένος και σταυρώνοντας κι εμείς τα πάθη μας και τον κακό μας εαυτό, συνανιστάμεθα με τον Αναστημένο Χριστό, για να μπορούμε να γευτούμε την χαρά της Αναστάσεως και να την εορτάσουμε πραγματικά και όχι εικονικά.