Έγραψα παρόμοια γιατί δεν πιστεύω πως τα προβλήματα από το κράτος μπορούν μα επιλυθούν. Ακρίβεια, φτώχεια, σε πολλές περιπτώσεις ακραία, ανεργία είναι θέματα που έχουν συσσωρευτεί λόγω απραξίας των ιθυνόντων, οι οποίοι έστω και σήμερα δεν δείχνουν διάθεση με αυτά να ασχοληθούν.
Αξιοσημείωτο είναι πως θριαμβολογούν ότι η Ελλάδα εξελίσσεται σε κράτος Ευρωπαικό. Ως προς τι ; Την παιδεία ,την υγεία , την βιομηχανία , τη γεωργία , την κτηνοτροφία , ή εν τέλει στις όποιες άλλες υπηρεσίες και αγαθά προσφέρει στους πολίτες.
Σε τίποτα από όλα αυτά.
Ερχόμαστε με τους Ευρωπαίους πιο κοντά μόνο στην εξωτερική τους πολιτική . Ρίξε μια ματιά στην ιστορία την πολύ παλαιά αλλά και
την πρόσφατη να δεις ποια είναι αυτή. Φιλοπολεμική ,ιμπεριαλιστική.
Ας έλθουμε τώρα στην αφορμή που τα γράφω αυτά . Στον όχι δίκαιο , αλλά το κύκνειο άσμα των αγροτών. Εκτοξεύτηκε τόσο το κόστος στη γεωργία και κτηνοτροφία που καθιστά ασύμφορη τη συνέχιση του επαγγέλματος. Καύσιμα , ρεύμα, λιπάσματα ,φυτοφάρμακα ,λοιπά εφόδια , ζωοτροφές , έχουν στα ύψη εκτιναχθεί. Κάποιος που δεν γνωρίζει , δεν μπορεί να φαντασθεί τι πληρώνουν οι αγρότες από τη στιγμή που το τρακτέρ στο χωράφι θα βρεθεί. Και όταν φθάσει η ώρα της πώλησης των προιόντων θα κληθεί να ανταγωνιστεί όμοια προιόντα εισαγόμενα από χώρες , Μαρόκο και ΄άλλες , ‘οπου δεν ισχύουν οι Ευρωπαικοί περιορισμοί.
Φθάσαμε δυστυχώς στο σημείο μηδέν και ότι σωθεί, θα σωθεί ,από το σκληρό αγώνα για επιβίωση των γεωργών και κτηνοτρόφων.
Από τον ατομικό αγώνα στο πνεύμα ‘’ο σώζων εαυτόν σωθήτο’’.
Το κράτος παραπαίει , αδυνατεί.
