Εάν όχι, πολλοί από πείνα θα αποδημήσουν. Οι αγρότες και κτηνοτρόφοι ανήκουν στους πιο σκληρά εργαζόμενους. Μόνο όσοι έζησαν τη γεωργία και κτηνοτροφία από κοντά ,μπορούν να αντιληφθούν το πόσο σκληρή είναι η δουλειά τους.
Για τους κτηνοτρόφους δεν υπάρχουν αργίες και γιορτές , Όλη μέρα , αλλά πολλές φορές και νύχτες , πρέπει να βρίσκονται δίπλα στα ζωντανά και ανάμεσα σε ούρα και κόπρανα . Όμως αυτά δεν τους πτοούν . Τους πτοεί πως δεν μπορούνε για να ζουν.
Στη κατοχή στα μεγάλα αστικά κέντρα μάζευαν μερικούς νεκρούς στους δρόμους από πείνα . Τότε η χωρική κτηνοτροφία ανθούσε και σε αυτή στηρίχτηκε η επιβίωση του Ελληνικού πληθυσμού , όπως και αργότερα μεταπολεμικά .
Υπήρχαν ζώα μεγάλα και μικρά σε όλα τα σπίτια στις πόλεις και χωριά.
Σήμερα η χωρική κτηνοτροφία εξέλειψε και η επιχειρηματική βάλλεται πανταχόθεν. Το ίδιο και η γεωργία.
Σκεφτείτε τι θα συμβεί σήμερα αν γίνει πόλεμος που όπως βλέπουμε όλο έρχεται και πιο κοντά. Για να καταλάβουμε τι θα γίνει ας αναφέρουμε τι παράγουμε σε κρέας στις βασικές κατηγορίες .
Στο βόειο κρέας παράγουμε λιγότερο από 20ο/ο και στο χοιρινό λιγότερο από 30 ο/ο από όσο χρειαζόμαστε.. Το 80ο/ο και 70ο /ο, αντίστοιχα το εισάγουμε . Συνολικά στο κρέας όλων των ειδών η αυτάρκεια ανέρχεται σε ποσοστό 33ο/ο . Η αιγοπροβατοτροφία άρχισε και αυτή να κάνει βουτιά. Εισάγουμε τελευταία και το 15ο/ο των αυγών. Γιατί όλα αυτά ; Γιατί ο αγροκτηνοτρόφος έχει γίνει έρμαιο των κερδοσκόπων. Οι αυξήσεις σε γεωργικά εφόδια , ζωοτροφές ,ενέργεια κ.λ.π. είναι τρομακτικές.
Φταίνε τα μνημόνια ,ο πόλεμος , τα μεταφορικά , μα περισσότερο η κοροιδία γενικά.
Στα εισαγόμενα κρέατα σε περίοδο εθνικής κρίσης πρόσβαση θα έχουν μόνο οι ‘’αρμόδιοι’’ εμείς θα τα κοιτάζουμε από μακριά. Και σήμερα πολλοί το ίδιο κάνουμε .
Δεν μου αρέσει να γράφω πολλά. Θα τελειώσω με αυτό που είπε ο υπουργός κ Αυγενάκης. Οι λύσεις βρίσκονται με το διάλογο και όχι στους δρόμους. Θυμίζετε Σαίξπηρ κ. υπουργέ.
Λόγια , λόγια , λόγια. Λόγια παχιά, χορτάσαμε από αυτά.
Όλοι με την αγροτιά, πείνα ποτέ πια.
Καύσωνες ,πλημμύρες , δέρνουν το κάμπο το θεσσαλικό ,
μα ο αγρότης δεν πτοείται, τη μάχη δίνει σαν θεριό ,νάναι το χώμα ,όπως και η σάρκα ζωντανό . Ήλιος κρύο ,βροχή, ίδια τον δέρνουν και πιο σκληρά απ’ τη γη .Μόνο την εκμετάλλευση να γονατίσει δεν μπορεί , από αυτή η γη θα ερημοποιηθεί.
