Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου θα τα καταφέρει:
Κόντρα στις ισοπεδωτικές κριτικές της «άλλης» αριστεράς, αλλά και της « φιλολαϊκής» δεξιάς.
Κόντρα στο ντόπιο κεφάλαιο, που φυγάδευσε στο εξωτερικό δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία απέκτησε από κρατικές προμήθειες, φανερώνοντας για άλλη μια φορά την αντεθνική του αντίληψη.
Κόντρα σε ευνοημένες κάστες, συντεχνίες και βολεμένους, που κρύβονται πίσω από λογικές του τύπου: « εμείς να περνάμε καλά και οι άλλοι να …..κουρεύονται».
Αντιπαλεύοντας τους οίκους αξιολόγησης, τις ανταλλαγές πιστωτικών κινδύνων αθέτησης (cds), τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge founds) και τα spread δανεισμού των μεγάλων τραπεζών τύπου Goldman Sachs.
Θα τα καταφέρει, επειδή το αρχικό μούδιασμα, που επέφερε η πραγματική εικόνα για την ισχύουσα κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας, αντικαταστάθηκε από ρεαλιστικές και μεθοδικές κινήσεις, που ανάγκασαν την Ε.Ε. να παραδεχτεί ότι το ζήτημα του χρέους δεν αφορά μόνο την αμαρτωλή Ελλάδα.
Είναι πρόβλημα όχι μόνο της αδύναμης Ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά συνολικά της ευρωπαϊκής Ένωσης και τελικά του νεοφιλελεύθερου Ευρωπαϊκού μοντέλου των τελευταίων ετών. Επιπλέον, κατέδειξε στους Ευρωπαίους ηγέτες την αναγκαιότητα μιας άλλης οικονομικής πολιτικής, που θα βασίζεται, πάνω απ’ όλα στην ενεργό, ουσιαστική οικονομική στήριξη.
Θα τα καταφέρει γιατί , ήδη, πέτυχε κάτι σημαντικό:
Στην εξωτερική πολιτική αποκτήσαμε και πάλι φωνή με ενέργειες που ταιριάζουν στον πατριωτικό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ ( επίσκεψη στην Τουρκία, Ελληνοϊσραηλινή συμμαχία, ανακίνηση του θέματος της Γερμανικής βαναυσότητας στο Δίστομο ).
Με σειρά νόμων επιχειρείται, επιτέλους η εξυγίανση του κράτους, η διαφάνεια, η αποκατάσταση της αξιοκρατίας και η απόδοση ευθυνών, όπου και αν βρίσκονται αυτές( ΔΕΚΟ, πολιτικό χρήμα, πόθεν έσχες πολιτικών, παράνομος πλουτισμός, ανοικτά επαγγέλματα, νόμος περί ευθύνης υπουργών).
Ασφαλώς ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε σκληρά και επώδυνα μέτρα. Επιπλέον, είναι σίγουρο ότι γίναν λάθη. Βεβαίως, πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη: Στο φορολογικό, στον αναπτυξιακό νόμο, στην κατεύθυνση της οικονομίας και πάνω απ’όλα στην επανάκαμψη του κοινωνικού κράτους πρόνοιας. Έχω όμως την αίσθηση ότι ο Γ. Παπανδρέου θα τα καταφέρει , όπως, αν και « Γιωργάκης», κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός. Ήδη, απέτρεψε την ( σίγουρη για όλους) χρεωκοπία της Ελλάδας.
Πρώτος αυτός πίστεψε ότι η κρίση είναι η ευκαιρία για αλλαγή. Ευκαιρία για τη δημιουργία ενός κράτους δικαίου, που θα σέβεται και θα στηρίζει όλους τους Έλληνες πολίτες. Από το 2008 τόνισε ότι το μοντέλο της μεταπολίτευσης δεν είναι πλέον βιώσιμο και χρειάζεται μια διακυβέρνηση άλλης μορφής. Θα πετύχει ο Γ. Παπανδρέου, διότι, όπως του αναγνωρίζουν όλοι πλέον ( άσπονδοι φίλοι και εχθροί), είναι επίμονος, στα όρια της « ξεροκεφαλιάς».
Πάνω απ’όλα, η φράση του « δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε, ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος» γίνεται καθημερινά πράξη, γεγονός που φανερώνει ότι σέβεται απόλυτα τον αγώνα και την αγωνία του απλού έλληνα πολίτη.
