Οι τοπικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου βρήκαν τη Θεσσαλία πληγωμένη από τις απανωτές πλημμύρες του Σεπτεμβρίου.Σπίτια ρημαγμένα, αγροτικές καλλιέργειες κατεστραμμένες, κτηνοτροφία πνιγμένη, δημόσιες υποδομές κατεστραμμένες.Οι συνέπειες αυτών των καταστροφών θα έχουν μακρόχρονο αντίκτυπο, δημιουργώντας ένα πεδίο σκληρής ταξικής πάλης. Ο λαός της Θεσσαλίας είτε θα γίνει υποχείριο των αστικών σχεδιασμών που θα μετατρέψουν την καταστροφή σε «ευκαιρία» για μια βαθιά καπιταλιστική αναδιάρθρωση, είτε θα αναδείξει ένα αγωνιστικό ρεύμα που θα επιβάλει μια άλλη κοινωνική ιεράρχηση και την επιβολή της με όρους ανατροπής της καπιταλιστικής συνέχειας.
Σε αυτές τις συνθήκες η Περιφερειακή Διοίκηση λειτουργεί σε πλήρη εναρμόνιση με τους αστικούς, κρατικούς και επιχειρηματικούς σχεδιασμούς.Επιβάλλει τις λειτουργίες της κεντρικής εξουσίας, προκειμένου να εξασφαλίσει και να αναπαράξει τις κυρίαρχες αστικέςπολιτικές, και υλοποιεί τις αποφάσεις του κράτους, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ιδιωτικού κεφαλαίου (ντόπιου και ξένου).
Η αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν, εξαιτίας της πολιτικής της κεντρικής εξουσίας και της τοπικής διοίκησης,και ανακύπτουν μετά τις απόλυτα καταστροφικές πλημμύρες(στέγαση των πλημμυροπαθών,απώλεια του εισοδήματος αγροτών, επαγγελματιών, ανεργία και καταναγκαστική μετακίνηση πληθυσμού)επιτάσσουν μια συνολική προγραμματική και οραματική αντιπρόταση στον καπιταλισμό.
Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπήαποτέλεσε και αποτελείένα σχήμα,έναν οργανωμένο χώρο συλλογικής αναφοράς της αντικαπιταλιστικής/αντιδιαχειριστικής/ανατρεπτικής αριστεράς. Με τεράστια προσωπική οικονομική επιβάρυνση πήραμε μέρος στις εκλογές όχι μόνο για να μεταφέρουμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο τη φωνή των αυτοοργανωμένων επιτροπών, λαϊκών συνελεύσεων, πρωτοβουλιών, στις οποίες συμμετείχαμε και εμείς, τις οποίες στηρίζαμε, και προσπαθούμε να αναβαθμίζουμε και να συγκροτούμε, αλλά και για να ενθαρρύνουμε τη μαζική τους εισβολή στα πεδία λήψης αποφάσεων, που η αστική πολιτική διαρκώς θωρακίζει. Για να διεκδικήσει, να μπλοκάρει και να ακυρώσει τους αστικούς σχεδιασμούς και τελικά να υπονομεύσει την ίδια την ύπαρξη των αστικών θεσμών προβάλλοντας ένα άλλο μοντέλο ζωής και οργάνωσης της κοινωνίας, απελευθερωτικό και χειραφετητικό.
Η κυβέρνηση φρόντισε με τον αντιδημοκρατικό και ληστρικό νόμο Βορίδη να περιορίσει την εκπροσώπηση μικρών και οικονομικά αδύναμων σχημάτων/παρατάξεων. Το απαράδεκτο, ληστρικόκαι ανήκουστο ποσοστό του 3% μας στέρησε τη δυνατότητα να εκπροσωπηθούμε στο νεοεκλεγέν περιφερειακό συμβούλιο, παρόλη την αύξηση του ποσοστού και των ψήφων μας.
Στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου οι ψήφοι στην Αριστερή Παρέμβαση αυξήθηκαν και ποσοστιαία και σε απόλυτο αριθμό. Οι καταγραφές της στα μεγάλα αστικά κέντρα της περιοχής, που αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 3%, και ιδιαίτερα σε περιοχές που εκδηλώθηκαν σημαντικοί αγώνες (εναντίωση στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών και στην καύση σκουπιδιών), επιβεβαιώνουν τη συμβολή της και κυρίως δείχνουν πως ο δρόμος της ανατροπής των κοινωνικών συσχετισμών είναι εκείνος των ανατρεπτικών κοινωνικών κινημάτων.
Χαιρετίζουμε όσες και όσους καταδίκασαν με την ψήφο τους την πολιτική της Περιφέρειας που παράγει σχέσεις εξουσίας-εκμετάλλευσης και ταυτόχρονα απέρριψαν τη λογική της καλύτερης διαχείρισης ή της μερικής θεσμικής διαμαρτυρίας, που ψήφισαν με ταξικό κριτήριο για να ισχυροποιηθεί το αντικαπιταλιστικό αντιδιαχειριστικό ρεύμα και κυρίως για να εξασφαλίσουνοι ίδιοι/ες τη συμμετοχή τους στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή τους και την καθημερινότητά τους.
Στις εκλογές αυτές η μεγάλη αποχή που καταγράφηκε δείχνει την απόσταση πλατιών λαϊκών στρωμάτων από το πολιτικό σύστημα, τάσεις απογοήτευσης και ιδιώτευσης, αλλά και μια ορισμένη φθορά και αποδοκιμασία της πολιτικής της κυβέρνησης, ειδικά μετά τις καταστροφές των προηγούμενων ημερών. Επομένως, παρά τις θριαμβολογίες, τα αποτελέσματα δεν προοιωνίζουν έναν κυβερνητικό περίπατο, παρότι έχει την επί της ουσίας συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.
Η συνείδηση των ανθρώπων που ψήφισαν την Αριστερή Παρέμβαση δε μας ανήκει. Από αυτή την άποψη δεν επιχειρούμε να νουθετήσουμε κανέναν. Ως συλλογικός πολιτικός οργανισμός εκφράζουμε όμως τη θέση πως στις επαναληπτικές εκλογές της επόμενης Κυριακής αρνούμαστε να μπούμε στο δίλημμα του «μικρότερου κακού» και να επιλέξουμε τον καλύτερο διαχειριστή. Το εκλογικό σύστημα που εφαρμόζεται σε συνδυασμό με το όλο νομικό, οικονομικό, θεσμικό, πολιτικό πλαίσιο λειτουργίας περιφερειών και δήμων καταδεικνύει ότι δεν πρόκειται για τοπική «αυτοδιοίκηση». Δε χωρούν αυταπάτες για φιλολαϊκή πολιτική μέσω δήμων και περιφερειών, αφού λειτουργούν ως τοπικό κράτος σε πλήρη ένταξη και εξάρτηση με επιχειρηματικά συμφέροντα.
Δηλώνουμε ότι κατά κανένα τρόπο δε θα πάρουμε μέρος στο παιχνίδι της μοιρασιάς θέσεων, οικονομικών συμφερόντων και πολιτικών εντυπώσεων ανάμεσα στα κόμματα της αστικής πολιτικής, την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ανέκδοτο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν μαζί τα μνημόνια, που θεμελίωσαν την καύση σκουπιδιών, που «ευλογούν» την «πράσινη ανάπτυξη» των καταστροφικών ενεργειακών επενδύσεων, που συναινούν σε όλες τις βασικές θέσεις του συστήματος, που έβαλαν τόσα χρόνια πλάτη στην ΝΔ, που έτρεξαν ανήμερα των εκλογών να ευλογήσουν το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, να καλούν σε στήριξη τους «δημοκρατικούς πολίτες»!! Μαύρο στους συνδυασμού αυτούς, λευκό-άκυρο-αποχή.
Δηλώσαμε και προεκλογικά πως δε θεωρούμε ότι οι εκλογικοί συσχετισμοί είναι το παν και μείναμε μακριά από ευκαιριακές συνεργασίες εκλογικού κρετινισμού, που αποθεώνουν τελικά τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας ως το μόνο και το βασικότερο πεδίο κοινωνικής αντιπαράθεσης. Είμαστε ένα μάχιμο πολιτικό σχήμα που θα συνεχίσει με τη δράση του να ταράζει τους αστικούς σχεδιασμούς. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μαζί με τον πληττόμενο κόσμο της Θεσσαλίας, με τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, με τον κόσμο της εργατικής τάξης, για την ανατροπή της επικρατούσας καπιταλιστικής πολιτικής στο τοπικό κράτος και τους θεσμούς του. Συνεχίζουμε τον αγώνα για αξιοβίωτη ζωή χωρίς φασισμό, ρατσισμό και πόλεμο, όπου ο πλούτος θα ανήκει σε όσους/ες τον παράγουν.
Θα είμαστε σταθερά εκεί που τόσα χρόνια τώρα είμαστε: στον δρόμο για τη διεκδίκηση ενάντια σε κάθε λογική διαχείρισης και συμβιβασμού.
