- – Ηλ. Σβερώνης: «Το μάθημα της Ιστορίας, είναι το κατεξοχήν μάθημα-αντίδοτο στους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης και στον αφελληνισμό»
- – Σωκρ. Παππάς: «Η Ιστορία είναι η επιστήμη κλειδί για τον άνθρωπο. Καλή και αναγκαία η γνώση οποιουδήποτε μαθήματος θα την αντικαταστήσει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε την Ιστορία μας»
Το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που αποκάλυψε ο «Τύπος της Κυριακής», για την κατάργηση του μαθήματος της Ελληνικής Ιστορίας από τα υποχρεωτικά μαθήματα του Νέου Λυκείου και την αντικατάστασή του από το μάθημα των Αγγλικών, αποτελεί, ασφαλώς, παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν υπάρχει κράτος σε ολόκληρο τον κόσμο, στα σχολεία του οποίου οι μαθητές δεν διδάσκονται την Ιστορία. Ακόμη και στους μαθητές των μεγαλύτερων ιδιωτικών σχολείων της χώρας μας που το επιλέγουν για να βρουν θέση στα πιο ανταγωνιστικά Πανεπιστήμια του κόσμου χωρίς επιπλέον εξετάσεις, η Ελληνική Ιστορία διδάσκεται υποχρεωτικά. Ούτε ο Γ. Παπανδρέου, κατά τη δεύτερη θητεία του στο υπουργείο Παιδείας την περίοδο1994 – 1996, δεν είχε διανοηθεί να εξαιρέσει τη Βυζαντινή και Νεότερη Ελληνική Ιστορία, όπως διδάσκεται σήμερα στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου, από τον υποχρεωτικό κορμό των προγραμμάτων ΙΒ στην Ελλάδα. Παρ΄ όλα αυτά, προωθείται ο ουσιαστικός αφανισμός της Ιστορίας από το δημόσιο Λύκειο. Και αυτό προτάθηκε από την ομάδα της στενής συνεργάτιδας της Α. Διαμαντοπούλου, ειδικής γραμματέως Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Θ. Δραγώνα, γνωστής για τις «περίεργες» θέσεις της ως προς την Ιστορία και γενικότερα τη λεγόμενη «εθνική εκπαίδευση», από τα σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας έως τη θερμή υποστήριξή της στο περιβόητο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού της Μ. Ρεπούση, η οποία ωστόσο προ ημερών παραιτήθηκε.
Ο κ. Ηλ. Σβερώνης
Την άποψή του για την επικείμενη κατάργηση του μαθήματος της ιστορίας, κατέθεσε ο Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Καρδίτσας – Χημικός κ. Ηλίας Σβερώνης. Ο κ. Σβερώνης επισημαίνει: «Η κατάργηση του μαθήματος της Ιστορίας ως υποχρεωτικού και ο υποβιβασμός του σε μάθημα επιλογής δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό στην εκπαιδευτική κοινότητα, που χρόνια τώρα διδάσκει στους μαθητές ότι “λαός που αγνοεί την ιστορία του είναι καταδικασμένος σε αφανισμό”. Η παραγκώνιση του κατεξοχήν ανθρωπιστικού μαθήματος, το οποίο διαμορφώνει δημοκρατικές συνειδήσεις, ανθρώπους με ευαισθησίες, πολίτες συνειδητούς και προβληματισμένους και Έλληνες με επίγνωση της ταυτότητας και της ιδιαιτερότητάς τους δεν μπορεί παρά να βρίσκει αντίθετους τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι, λόγω της θέσης τους, γίνονται κάθε μέρα μάρτυρες της ημιμάθειας και της αμηχανίας των μαθητών, αλλά και αποδέκτες της επιθυμίας τους για βαθιά και ουσιαστική γνώση, που θα τους βοηθήσει να αποκωδικοποιούν αμφίβολης προέλευσης πολιτικά μηνύματα και να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών για ώριμους και ευαισθητοποιημένους πολίτες. Το μάθημα της Ιστορίας, πέρα από το ότι ανταποκρίνεται στους παραπάνω σκοπούς, είναι το κατεξοχήν μάθημα-αντίδοτο στους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης και στον αφελληνισμό. Γι’ αυτό, με συνείδηση της ευθύνης του λειτουργήματός μας απέναντι στα παιδιά μας και στην κοινωνία γενικότερα είμαστε αντίθετοι στη πιθανή υποβάθμιση του. Θα μπορούσαμε βέβαια να κάνουμε ένα διάλογο με το Υπουργείο για τον τρόπο εξέτασης του μαθήματος και ειδικότερα όταν αυτό είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο έτσι ώστε να περιοριστεί όσο γίνεται η παπαγαλία».
Ο κ. Σωκρ. Παππάς
Ο πρώην Πρόεδρος της ΕΛΜΕΚ και αιρετό μέλος του ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας κ. Σωκράτης Παππάς, σημειώνει σχετικά: «Πριν περίπου 3 μήνες δημιουργήθηκε για πρώτη φορά “θέμα” με την υποχρεωτική ή όχι διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας στα Λύκεια. Μπορεί τότε η υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, να δήλωνε ότι «στόχος είναι η αναβάθμιση της διδασκαλίας της Ιστορίας» και ο επίσης υφυπουργός, Γιάννης Πανάρετος, ότι «είμαστε περήφανοι για την Ιστορία μας και γι’ αυτό θα παραμείνει κεντρικό αντικείμενο στην εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών», ωστόσο οι ενέργειες του υπουργείου βρίσκονται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Η πρόθεση που είχε διαφανεί τότε από το Υπουργείο ήθελε τον παραγκωνισμό του μαθήματος και η ένδειξη αυτή είχε δημιουργήσει θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους των εκπαιδευτικών, οι περισσότεροι από τους οποίους θεωρούσαν και θεωρούν αδιανόητο να μην είναι υποχρεωτικό ένα τέτοιο μάθημα. Η Ιστορία είναι η επιστήμη κλειδί για τον άνθρωπο. Είναι σημαντική, αφού δίνει πρότυπα και παραδειγματίζει τους νέους, ενώ ταυτόχρονα δείχνει τις ιδιαιτερότητες που μας συνοδεύουν ως λαό διαχρονικά και διδάσκει τι έχουμε προσφέρει στον Παγκόσμιο Πολιτισμό. Βοηθάει επίσης στην κριτική ικανότητα του μαθητή, διαμορφώνει την εθνική συνείδηση, την προσωπικότητα του ατόμου και του επιτρέπει να έχει μια σφαιρική γνώση της κοινωνίας και των ταξικών αντιθέσεων. Παρ’ όλα αυτά, προωθείται ο ουσιαστικός αφανισμός της Ιστορίας από το δημόσιο Λύκειο. Η πράξη αυτή έρχεται προφανώς με τη λογική της «Παγκοσμιοποίησης», που θέλει να «ισοπεδώσει» τα πάντα. Επανειλημμένα τονίζεται ότι οι λαοί πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία τους. Ευτυχής είναι εκείνος που γνωρίζει την ιστορία, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Οι λαοί πρέπει να ενθυμούνται την ιστορία τους. Όποιος ενθυμείται το παρελθόν, διδάσκεται για το παρόν και το μέλλον, ενώ οι λαοί που λησμονούν είναι καταδικασμένοι να υποπέσουν σε λάθη. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό να αποκοπούν από την Ιστορία οι μαθητές του Λυκείου. Καλή και αναγκαία η γνώση οποιουδήποτε μαθήματος θα την αντικαταστήσει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε την Ιστορία μας».
Η άποψή μας
Επανειλημμένα τονίζεται ότι οι λαοί πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία τους. «Όλβιος εστίν όστις ιστορίης έσχε μάθησιν», κατά το Ευριπίδειο απόφθεγμα. Ευτυχής είναι εκείνος που γνωρίζει την ιστορία, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Οι λαοί πρέπει να ενθυμούνται την ιστορία τους. Όποιος ενθυμείται το παρελθόν, διδάσκεται για το παρόν και το μέλλον, ενώ οι λαοί που λησμονούν είναι καταδικασμένοι να υποπέσουν σε λάθη. Γι΄αυτό και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό να αποκοπούν πλήρως από την Ιστορία οι μαθητές στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου.
