Η παρουσίαση του ευρωπαϊκού προγράμματος WeGo από το Κέντρο Γυναικών Καρδίτσας και τους φορείς οι οποίοι συμμετέχουν στην υλοποίησή του αφήνει στο απυρόβλητο τις πραγματικές αιτίες του σύνθετου κοινωνικού ζητήματος της βίας κατά των γυναικών. Όπως κάθε ευρωπαϊκό πρόγραμμα όχι μόνο δεν λύνει ουσιαστικά τα μεγάλα προβλήματα των γυναικών αλλά στόχο έχει να αμβλύνει την συνείδηση των γυναικών του καθημερινού μόχθου, να μην αγωνίζεται για τις σύγχρονες ανάγκες της, αλλά να αποδέχεται τα πρόσκαιρα «ψίχουλα» που τις «πετάνε»
Αρχικά, ας δούμε την ταυτότητα και τη δράση κάποιων από τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα αυτό.
- Εκτός από το Κέντρο Γυναικών Καρδίτσας, στην Ελλάδα συμμετέχει και ο Συνδέσμου Επιχειρηματιών Γυναικών Ελλάδος (Σ.Ε.Γ.Ε.). Μια οργάνωση με άμεση και συνεχή διασύνδεση με προγράμματα τη ΕΕ.
- Ο Δήμος Καρδίτσας, όπου, όπως είναι γνωστό ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων και ιδιαίτερα γυναικών, είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και προγράμματα που έχουν ημερομηνία λήξης.
- Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο που παρ’ όλη την παρουσίαση της δυσμενούς για τους εργαζόμενους καθημερινότητας, αφήνει στο απυρόβλητο τους διαχρονικά υπεύθυνους.
Με τα ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως το WeGo, η ΕΕ, οι εκάστοτε κυβερνήσεις, είτε κεντρικά είτε ως τοπική διοίκηση, οι διάφορες ΜΚΟ, προβάλλουν την «ευαισθησία» και το «ενδιαφέρον» τους για τις γυναίκες και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, την «ανησυχία» τους για τη βία. Αλλά το κάνουν ως προπέτασμα για να κρύψουν την πραγματικότητα που ζουν και την ασύστολη βία που υφίστανται καθημερινά οι εργαζόμενες, οι άνεργες, οι αυτοαπασχολούμενες, οι αγρότισσες, οι νέες μητέρες η οποία έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις στις συνθήκες της ακρίβειας, ενεργειακής φτώχειας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική, λεκτική, ψυχολογική σεξουαλική κακοποίηση μέσα στην οικογένεια ή στη διαπροσωπική σχέση. Βία είναι το τσάκισμα της οικογενειακής, προσωπικής μας ζωής, η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής μας, των εργασιακών μας δικαιωμάτων, της μητρότητας.
Βία είναι η αύξηση της γυναικείας ανεργίας, που στην Καρδίτσα «τσακίζει κόκκαλα», ο εκμηδενισμός του εισοδήματός των αυτοαπασχολούμενων γυναικών, το γεγονός ότι οι γυναίκες σηκώνουν στους ώμους τους τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ με τη απουσία δομών κοινωνικής πρόνοιας ή σε τραγική κατάσταση. Μας αναγκάζουν να χρυσοπληρώνουμε την ιδιωτική υγεία για την πρόληψη, τη θεραπεία, το φάρμακο, τον προγεννητικό έλεγχο και την περιγεννητική φροντίδα.
Βία είναι η επέκταση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, όπου οι δήμοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και της τηλεργασίας που μας την πλασάρουν με το περιτύλιγμα της «ισορροπίας οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» και κάνει τη ζωή μας κυριολεκτικά λάστιχο.
Τα πραγματικά εμπόδια, τα πραγματικά βαρίδια, που βρίσκει μπροστά της μια άνεργη ή εργαζόμενη γυναίκα για να προστατευτεί από μια βίαιη σχέση, αλλά και να δώσει τέλος σ’ αυτήν, είναι η πολιτική των ΕΕ και κυβερνήσεων που αντιμετωπίζει τις ανάγκες των γυναικών του μόχθου ως “κόστος” για το κράτος και ως “όφελος” για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεν εξασφαλίζει δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες που θα στηρίξουν ολόπλευρα τις γυναίκες θύματα βίας.
Όσο οι όροι ζωής των γυναικών και των οικογενειών μας επιδεινώνονται, τόσο περισσότερο οι γυναίκες θα δυσκολεύονται να σταθούν στα πόδια τους και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Σε αυτό το έδαφος θα αυξάνονται και τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας, το ποσοστό των γυναικών που εκπορνεύονται, τα φαινόμενα και οι σκοταδιστικές πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών, όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων.
Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης.
Ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας (μέλος ΟΓΕ) με τις διεκδικήσεις μας αναδεικνύουμε τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών. Γι’ αυτό βρισκόμαστε στον αντίποδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κυβερνήσεων, των κομμάτων, των ΜΚΟ που βαδίζουν στις ράγες της, οι οποίες προβάλλουν επιλεκτικά κάποιες μορφές βίας, φωτίζοντας το «δέντρο» για να κρύψουν το δάσος της πολύμορφης βίας σε βάρος των γυναικών του μόχθου.
Απορρίπτουμε τη μιζέρια της «φιλόπτωχης αλληλεγγύης» αυτών που αποτελούν μέρος του προβλήματος καθώς στηρίζουν τις γενεσιουργές αιτίες, το εκμεταλλευτικό σύστημα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Τη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό όλου του απαραίτητου πλαισίου για την στήριξη των γυναικών μπορεί να αποτελέσει λύση.
- Ένα πλαίσιο που να περιλαμβάνει τη λειτουργία κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, όπου στην Καρδίτσα δεν υπάρχει, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
