Το παραμύθι της χαμένης ευκαιρίας του 1 € στο βαμβάκι που οι αγρότες το κλώτσησαν κατάντησε κακόγουστο αστείο. Οι αγρότες από την άνοιξη του 2022 που ξεκίνησε η καλλιέργεια βαμβακιού καταλάβαμε ότι το κόστος παραγωγής θα αυξηθεί σημαντικά και απλές μαθηματικές πράξεις το προσδιορίσαμε με μεγάλη ακρίβεια. Το κόστος τελικά έφτασε τα 300 € έως και 350% επάνω ανάλογα με το πώς πότιζε ο καθένας. Λαμβάνοντας υπόψη τον μέσο όρο παραγωγής που είναι τα 350 κιλά ανά στρέμμα για να πέσει το κόστος παραγωγής, θα έπρεπε η τιμή του βαμβακιού να είναι τουλάχιστον 1 € το κιλό. Για τον αγρότη όμως και την οικογένεια του, για να ζήσουν και να καλύψουν τις σύγχρονες ανθρώπινες ανάγκες δεν μένει τίποτα, ούτε λεπτό. Τότε γιατί δουλέψαμε; Για την ψυχή μας ή για να θησαυρίζουν οι έμποροι, οι μεσίτες και οι εκκοκιστές;
Οι αγρότες γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω και μετά το περσινό «χουνέρι» που η τιμή πήγε πολύ πάνω από την συμβεβλημένη και με προτεινόμενα συμβόλαια στα 85 λεπτά και για δύο μόνο μέρες, μερικοί εκκοκιστές δίνουν τιμή που αγγίζει το 1€. Να μην ξεχνάμε ότι αυτή η τιμή αφορά το 30-50% της παραγωγής και όχι όλη την παραγωγή.
Για όλα αυτά, η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών αποφάσισε να μην προχωρήσει σε προπώληση γιατί η κοροϊδία και η αδικία ξεχείλισε. Το αποτέλεσμα ήταν χασούρα για όλους, μικρότερη για όσους προπώλησαν και μεγαλύτερη για όσους δεν το έκαναν. Μετά και το κλείσιμο της τιμής του βαμβακιού γύρω στα 67 λεπτά η χρεοκοπία των βαμβακοπαραγωγών είναι δεδομένη. Χρειάζεται άμεσα να παρέμβει η κυβέρνηση αναπληρώνοντας το χαμένο εισόδημα.
Ήδη αρκετοί αγρότες είπαν «γειά» στην καλλιέργεια βαμβακιού, κάτι που θα ήθελαν να κάνουν και πολλοί άλλοι.
Για να υπάρξει συνέχεια στην αγροτική παραγωγή χρειάζεται να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα που βάζει το αγροτικό κίνημα.
Όλοι στο αγώνα με τα τρακτέρ στους δρόμους και έχοντας μπροστά τους αγροτικούς συλλόγους που πρέπει να τους ξαναζωντανέψουμε.
