Σύμφωνα με το Δείκτη Βιοτικού Επιπέδου που υπολογίσθηκε από στοιχεία του ΟΟΣΑ και της EUROSTAT για το 2021 και το 2009,για 37 χώρες της Ευρώπης και ο οποίος εξ ορισμού θεωρήθηκε ίσος με 100 για τις 27 χώρες της ΕΕ:
- Ο Δείκτης Βιοτικού Επιπέδου στην Ελλάδα ενώ το 2009 ήταν 100, πάνω από το μέσο όρο των 37 χωρών Ευρώπης (95) και ίσος με το μέσο όρο των 27 χωρών της ΕΕ (100), το 2021ο δείκτης ήταν 69, κάτω από το μέσο όρο των 37 χωρών (97) και των 27 χωρών της ΕΕ (100).
- Η Ελλάδα ενώ το 2009 ήταν 17η μεταξύ των 37 χωρών της Ευρώπης, το 2021 ήταν 26η στην κατάταξη και μεταξύ 2009 και 2021 υποχώρησε κατά 9 θέσεις.
- Μέσα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, ο Δείκτης Βιοτικού Επιπέδου της Ελλάδας που ήταν 100 το 2009 επί κυβέρνησης ΝΔ, υποχώρησε στο 67 από το 2009 έως και το 2014 επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υποχώρησε ακόμη περισσότερο στο 64 από το 2015 έως και το 2018 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ανέβηκε στο 69 από το 2019 έως και το 2021 επί κυβέρνησης ΝΔ.
- Το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο το 2021 είχαντο Λουξεμβούργο, η Ελβετία και η Ισλανδία, ενώ το χαμηλότερο είχαν η Αλβανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία.
- Μεταξύ του 2009 και του 2021, εντυπωσιακή ήταν η άνοδος της Ισλανδίας κατά 17 θέσεις στην κατάταξη μεταξύ των 37 χωρών, η Λιθουανία και η Ρουμανία ανέβηκαν κατά 7 και 6 θέσεις αντίστοιχα, ενώ τη μεγαλύτερη πτώση είχε η Ελλάδα κατά 9 θέσεις στην κατάταξη, ακολουθούμενη από τη Βοσνία- Ερζεγοβίνη που υποχώρησε κατά 7 θέσεις και την Αυστρία που υποχώρησε κατά 5 θέσεις.
- Στην Ελλάδα μπορεί ο δείκτης να ανέβηκε κατά 5 μονάδες από το 2019 έως και το 2021 (από 64 το 2018, ανέβηκε στο 69 το 2021), αλλά υπάρχει πολύς ακόμα δρόμος για να φθάσει η χώρα μας στα επίπεδα του 2009.
O Δείκτης Βιοτικού Επιπέδου υπολογίσθηκε από τα εισοδήματα και τον πλούτο των κατοίκων των χωρών, ανάλογα με το κόστος ζωής σε κάθε χώρα:
- Το εισόδημα αντιπροσωπεύει το μέγιστο ποσό που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να καταναλώσουν τα νοικοκυριάγια αγαθά ή υπηρεσίες, αφού αφαιρεθούν οι φόροι και περιλαμβάνει εισόδημα από οικονομική δραστηριότητα (μισθοί, κέρδη αυτοαπασχολούμενων ιδιοκτητών επιχειρήσεων), εισόδημα περιουσίας (μερίσματα, τόκοι και ενοίκια), κοινωνικές παροχές σε μετρητά (συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, οικογενειακά επιδόματα, βασική εισοδηματική στήριξη,κ.λπ.) και κοινωνικές μεταβιβάσεις σε είδος (αγαθά και υπηρεσίες, όπως υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και στέγαση, που λαμβάνονται είτε δωρεάν είτε σε μειωμένες τιμές).
- Ο πλούτος αντιπροσωπεύει τα χρηματοοικονομικά και μη χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία των νοικοκυριών, καθαρά από υποχρεώσεις (π.χ. δάνεια) και λαμβάνει υπόψη τις καταθέσεις, το χρυσό, τις μετοχές, τίτλους και δάνεια, την κύρια κατοικία, άλλα ακίνητα, τα οχήματα, τα τιμαλφή και άλλα.
- Για το κόστος ζωής οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών προσαρμόσθηκαν από τις ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης (PPP), οι οποίες αντικατοπτρίζουν τις διαφορές στο κόστος ζωής για συγκρίσιμη ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών που καταναλώνουν τα νοικοκυριά.
Γράφει ο Νίκος Καρδούλας, Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός του Ε.Μ.Π., MSc στην Αγγλία, πρώην καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Συνταγματάρχης ε.α.
