Σαν να μην πέρασε μια μέρα; Οου έβλεπες το µωρό σου να µπουσουλάει, να περπατάει, να λέει τις πρώτες του λέξεις και τώρα…να πηγαίνει σχολείο.
Που το παιδί σου άφηνε το Δηµοτικό για να πάει στο Γυµνάσιο. Νέα κατάσταση, νέο σχολείο, νέα προβλήµατα. Εφηβεία…
Μετά, το Λύκειο…Φουλ τα φροντιστήρια! “Τι θα κάνεις στη ζωή σου;” Άγχος… και η µόνιµη κουβέντα “Άνοιξε κάνα βιβλίο”!
Σχολικά είδη, βιβλία, εξωσχολικές δραστηριότητες. Μήπως να κόψουµε κάτι φέτος;
Θέλουµε η σχολική αίθουσα που µπαίνουν για πρώτη φορά τα παιδιά µας να είναι τόσο όµορφη και ασφαλής µε το παιδικό δωµάτιο που µε τόσο κόπο και λαχτάρα φτιάξαµε. Κι αυτό που αντικρίζουµε, πολλές φορές, είναι ένα κλουβί container…
Αλήθεια, κάποια στιγµή το σχολείο θα δώσει όλα τα εφόδια που πρέπει να πάρει ένας µαθητής;
Όλα αυτά που δικαιούνται τα παιδιά µας, όµως κάθε χρόνο εµείς πληρώνουµε γι’ αυτά;
Ελπίδα µαζί µε άγχος και πολλά ερωτήµατα… έντονα και αντικρουόµενα συναισθήµατα.
Δεν έχουµε όµως όλοι τα ίδια προβλήµατα!
Μας λένε για τον δύσκολο χειµώνα που έρχεται. Μας λένε να κάνουµε υποµονή.
Όµως οι λίγοι, οι καπιταλιστές, συνεχίζουν να κερδίζουν, “βρέξει – χιονίσει”. Στην κρίση, στην πανδηµία, στον πόλεµο και τις συνέπειές του, στην ακρίβεια.
Η πολιτική όλων των κυβερνήσεων είναι άδικη γιατί είναι ταξική.
Οι δαπάνες για την Παιδεία έχουν µειωθεί κατά 1,8 δισ. ευρώ στα τελευταία 11 χρόνια.
Οι γονείς δίνουν από την τσέπη τους 1,2 δισ. ευρώ τον χρόνο στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Το 30% των σχολικών κτιρίων είναι 50ετίας.
70% είναι η περικοπή των κρατικών κονδυλίων για τη Σχολική Στέγη.
Είναι ψεκασµένη και η κυβέρνηση; Δεν υπάρχει πανδηµία;
Τα µέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για το άνοιγµα των σχολείων αποδεικνύουν ότι δεν είναι διατεθειµένη να υλοποιήσει ούτε τα πιο στοιχειώδη µέτρα προστασίας της υγείας των µαθητών, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών, αφού δεν προβλέπει ούτε καν δωρεάν τεστ. Με γενικές συστάσεις και επίκληση στην ατοµική ευθύνη όµως δεν επιλύονται τα προβλήµατα του συνωστισµού στις αίθουσες, δεν λύνεται η µείωση του προσωπικού καθαριότητας.
Μορφωτική φτώχεια ή σύγχρονο δωρεάν σχολείο για όλους;
Χρόνια τώρα, κάθε κυβέρνηση µας φλοµώνει στα ψέµατα και µας λέει ότι το σχολείο αναβαθµίζεται, ότι δήθεν γίνεται σύγχρονο. Την αλήθεια την ξέρουµε γιατί τη ζούµε.
Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που διαχωρίζει και βάζει ταµπέλες σε µικρά παιδιά αντί να τα βοηθήσει για να προκόψουν όλα; Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που ψάχνει να βρει πόρους γιατί το κράτος δεν του δίνει τα αναγκαία χρήµατα; Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο να βάζει εισιτήριο στις απογευµατινές δραστηριότητες;
Το κράτος διώχνει την ευθύνη του για να στηρίζει όλα τα σχολεία και όλα τα παιδιά και τη φορτώνει σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
Το λογικό και αυτονόητο είναι:
▶ Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά που όλα θα µαθαίνουν τα ίδια σύγχρονα γράµµατα της εποχής µας και όχι να αποκλείονται παιδιά από τη µόρφωση.
▶ Ένα σχολείο που η λειτουργία του θα είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους και θα στηρίζεται από αυτό και όχι να “αξιολογείται” για το αν ανάγκασε τους γονείς να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
▶ Να καλυφτούν εδώ και τώρα όλα τα µορφωτικά κενά που δηµιουργήθηκαν µέσα στην πανδηµία. Να εντοπιστούν, να αντιµετωπιστούν µε περισσότερους εκπαιδευτικούς, µε φροντιστηριακά τµήµατα δωρεάν και όχι κάθε οικογένεια να τρέχει για να τα καλύψει, όπως µπορεί και όσο µπορεί…
Αν δεν θες να σου µαυρίζουν τη ζωή…..Άλλαξέ την!
Τίποτα από αυτά που δικαιούµαστε εµείς και τα παιδιά µας δεν είναι πολυτέλεια.
Γιατί η επιστηµονική γνώση που υπάρχει πρέπει να γίνει κτήµα όλων και όχι λίγων.
Γιατί πλούτος υπάρχει. Τον δηµιουργούµε εµείς. Όµως τον χαίρονται λίγοι.
Και αφού υπάρχουν πλούτος και γνώση, πρέπει να αλλάξουµε ρότα για να τα χαρούµε εµείς.
Τον γερασµένο δρόµο του σχολείου για λίγους κι εκλεκτούς, τον ξέρουµε. Καιρός να περπατήσουµε τον δρόµο του σύγχρονου σχολείου για όλους.
Να απαιτήσουµε σήµερα:
▶ 15 µαθητές ανά τάξη, µέτρα αραίωσης των σχολικών τάξεων.
▶ Άµεση κάλυψη όλων των κενών µε διορισµούς εκπαιδευτικών, καµιά διδακτική ώρα χαµένη.
▶ Άµεση έναρξη φροντιστηριακών τµηµάτων για να αντιµετωπιστούν οι µμορφωτικές επιπτώσεις της πανδηµίας.
▶ Μόνιµο προσωπικό καθαριότητας στα σχολεία.
▶ Να λειτουργήσουν όλες οι δοµές Ειδικής Αγωγής που είναι αναγκαίες.
▶ Σχολικό γεύµα για όλους τους µαθητές.
▶ Κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα σχολικά είδη.
▶ Να καταργηθεί εδώ και τώρα η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η Τράπεζα Θεµάτων.
Υπάρχει άλλος δρόµος και φωτίζεται ήδη από αυτά που ζεις.
Πρέπει να ξεµπερδεύουµε µε την κοινωνία της εκµετάλλευσης των πολλών και της κερδοφορίας των λίγων.
Καµία αναµονή για δήθεν σωτήρες.
Η µόνη ελπίδα είναι η δύναµη του λαού µε ισχυρό ΚΚΕ.
Σε αυτόν τον δρόµο, µε τους κοµµουνιστές, σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, οργανωνόµαστε και διεκδικούµε.
Ένας για όλους και όλοι για έναν!
