Η ακρίβεια που μαστίζει τον τελευταίο καιρό την Ελλάδα αποτελεί το μεγαλύτερο βραχνά της συντριπτικής πλειοψηφίας των νοικοκυριών. Δυστυχώς έχουμε την τρίτη υψηλότερη τιμή βενζίνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το δεύτερο χαμηλότερο ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής δύναμης. Η κυβέρνηση, σε όλο το διάστημα της κρίσης, παρακολουθεί σαν απλός παρατηρητής την αλματώδη αύξηση των τιμών των καυσίμων, χωρίς να πραγματοποιεί σοβαρούς ελέγχους σε όλα τα στάδια της αγοράς.
Ένα από τα μέτρα που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης είναι η επιδότηση στα καύσιμα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού οι δυνητικοί δικαιούχοι των μέτρων επιδότησης βενζίνης με βάση τα εισοδηματικά κριτήρια είναι 3,1 εκατομμύρια στο σύνολο των 3,5 εκατομμύριων ιδιοκτητών οχημάτων.
Υποθέτοντας ότι δεν λέει ψέματα ο Υπουργός, δημιουργείται το εξής ερώτημα: ποιος ήταν αυτός που αποφάσισε να ταλαιπωρήσει το 90% των πολιτών, να τρέχει σε λογιστές, να υποχρεώνεται μόνο και μόνο για να εισπράξει η κυβέρνηση ελάχιστα χρήματα από το υπόλοιπο 10%; σημειώνουμε ότι η πλειοψηφία αυτού του 10% δεν είναι πλούσιοι αλλά απλοί μισθωτοί ή συνταξιούχοι που δεν μπορούν να κρύψουν το εισόδημά τους.
Μήπως όμως το κράτος έχει επιλέξει αυτόν τον τρόπο για να εισπράξει και από αυτούς που καταναλώνουν πολλά καύσιμα αφού η επιδότηση εξαντλείται στα 27 € τον μήνα; Η απάντηση είναι ότι αυτοί που λόγω εργασίας χρησιμοποιούν πολύ το αυτοκίνητο έχουν μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης. Αλλιώς ποιος χαμηλά αμειβόμενος κάνει σήμερα άσκοπες βόλτες με την βενζίνη στα 2,5 €/λίτρο;
Συνεπώς η λογική λέει ότι η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει αυτό που προτείνει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, δηλαδή οριζόντια μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα καύσιμα, με παράλληλη αύξηση των αυστηρών ελέγχων στην αγορά καυσίμων ώστε να πιάσουν τόπο τα μέτρα. Άλλωστε δεν χρειαζόταν να ανακαλύψει την Αμερική. Όλη η Ευρώπη εφήρμοσε τα παραπάνω μέτρα που αποφέρουν ελάχιστη διαφορά στα έσοδα και προϋποθέτουν μηδενική γραφειοκρατία.
Η επίκληση του δημοσιονομικού κόστους δεν ευσταθεί γιατί ενώ οι πολίτες στενάζουν, η κυβέρνηση εισπράττει σήμερα που η βενζίνη αυξήθηκε 1 €/ λίτρο, λόγω ΦΠΑ επιπλέον φόρο 0,24 €/ λίτρο. Γιατί όμως δεν το κάνει; Γιατί δεν ακολουθεί την κοινή λογική; Δεν το κάνει για δύο λόγους.
α) Διότι αυξάνει τα έσοδα από τους πολίτες που δεν μπαίνουν στη διαδικασία να αξιοποιήσουν την εφαρμογή είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω αδυναμίας – χτυπώντας με αυτόν τον τρόπο τους ανήμπορους – είτε γιατί θεωρούν ότι ευτελίζονται.
β) διότι με το fuel pass ο πολίτης θεωρεί ότι του γίνεται προσωπική εξυπηρέτηση. Ότι η κυβέρνηση τον σκέφτεται και κάτι του δίνει. Άρα της έχει υποχρέωση. Αυτή είναι η λογική των επιδομάτων που πολλαπλασιάστηκαν.
Ενώ η κυβέρνηση κατακεραύνωνε επί ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική των επιδομάτων τώρα όλη η πολιτική της στηρίζεται στα επιδόματα που εμπεδώνουν περισσότερο τη ρουσφετολογική αντίληψη. Αντίθετα με την οριζόντια μείωση των φόρων ο πολίτης δεν θα είχε την αίσθηση της ιδιαίτερης μεταχείρισης. Διαπιστώνουμε δυστυχώς ότι η κυβέρνηση λαμβάνει αποφάσεις με γνώμονα την κάλπη και όχι τη βελτίωση της ζωής του πολίτη και ότι δεν διστάζει να τον ταλαιπωρήσει αν κρίνει ότι έχει να λαμβάνει εκλογικά οφέλη.
Γράφει η Σωτηρία Μπακαλάκου, Msc Οικονομολόγος, Υποψήφια Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Καρδίτσας
