Κάτι παραπάνω από χρόνος απέμεινε μέχρι το τέλος της παρούσας δημοτικής περιόδου και τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, με το Δήμο Μουζακίου να εξακολουθεί να βρίθει προβλημάτων, παραμένοντας εκτός κάθε αναπτυξιακής πορείας και προοπτικής, και τους δημότες του να βασανίζονται από τα πολλά ζητήματα της καθημερινότητας.
Προβλήματα που για το Δήμο μας έχουν καταστεί διαχρονικά, μια και κανείς από τους ασκούντες τα τελευταία χρόνια τη διοίκησή του δε νοιάστηκε πραγματικά για την επίλυσή τους και καθίστανται όλο και πιο δυσβάστακτα εξαιτίας των φαινομένων κακοδιοίκησης, ατολμίας, αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας, κ.λ.π., που ταλανίζουν το Δήμο.
Η θεομηνία του «Ιανού», με τις πρωτοφανείς καταστροφές και τους νεκρούς που άφησε πίσω της, επέφερε τις δικές της δυσάρεστες συνέπειες στην καθημερινότητα των δημοτών, τις οποίες οι διοικούντες το Δήμο έδειξαν και δείχνουν αδύναμοι, αν όχι και απρόθυμοι, να διαχειριστούν αποτελεσματικά, καταφεύγοντας στο προσωρινό και στην προχειρότητα και κυριαρχούμενοι από πλήρη έλλειψη σχεδιασμού. Η ίδια θεομηνία σε συνδυασμό με την υγειονομική κρίση, που ακόμα διανύουμε, αντί να προβληματίσουν και να αναγκάσουν όλους τους υπεύθυνους να ανασκουμπωθούν για τη βελτίωση της εικόνας του Δήμου και της καθημερινότητας των δημοτών, αξιοποιήθηκαν απλά ως ευκαιρία για την επίτευξη άλλων στόχων, ψηφοθηρικών και μη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι με αδιαφάνεια και χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια προσλήψεις προς αντιμετώπιση των αναγκών που ανέκυψαν αλλά και η διαχείριση δημόσιου χρήματος με διαδικασίες επίσης αδιαφανείς και μη δίκαιες, όπως αυτή των «απ’ ευθείας αναθέσεων», που δημιουργεί και αφήνει ανοιχτά πολλά ερωτηματικά.
Η ύπαιθρος και κάθε μορφή παραγωγικής διαδικασίας έχουν πλήρως εγκαταλειφθεί, ο φυσικός και υδάτινος πλούτος της περιοχής μας έχει καταστεί έρμαιο διάφορων συμφερόντων, η εγκατάλειψη και η έλλειψη κατάλληλων υποδομών απειλεί με μαρασμό παραγωγικούς κλάδους της τοπικής μας οικονομίας, όπως το εμπόριο, η βιοτεχνία και ο τουρισμός, και εκμηδενίζει κάθε προοπτική παραπέρα ανάπτυξής τους, με τους διψασμένους για παραμονή στον τόπο τους νέους μας να οδηγούνται σε απογοήτευση.
Η πλήρης υποταγή των διοικούντων το Δήμο στην κεντρική εξουσία και στους τοπικούς κάθε φορά «εκλεκτούς» της αφαιρεί κάθε πρόθεση και διάθεση για πραγματική διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα του τόπου ενώ ο παρασκηνιακός «αγώνας για επικράτηση» μεταξύ τοπικών βουλευτών αφήνει το ανεξίτηλο και, δυστυχώς, αρνητικό του αποτύπωμα τόσο στη λειτουργία του ίδιου του Δήμου και στη λήψη καθοριστικών αποφάσεων, που τον αφορούν, όσο και στην καθημερινότητα των δημοτών.
Ένα κατεστημένο έχει εδραιωθεί για τα καλά τα τελευταία χρόνια και όσοι το απαρτίζουν μηχανεύονται πάμπολλους τρόπους για να κερδίζουν και να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, που καμία σχέση με την πρόοδο και την ανάπτυξη του Δήμου μας έχουν. Ένα κατεστημένο που στο Δήμο μας καταφέρνει για δεκαετίες να επιβιώνει, μη διστάζοντας να χρησιμοποιεί γι’ αυτό κάθε μέσο (υποσχέσεις, μικροεξυπηρετήσεις, εύνοια σε «ημέτερους», κ.λ.π.), συμπεριλαμβανόμενης της ανακύκλωσης προσώπων μέσα από ρόλους διαφορετικούς κάθε φορά, ώστε να καταφέρνει πάντα μέχρι τώρα να πείθει και να ξεγελά, φορώντας το προσωπείο του «καινούργιου».
Η απαξίωση αυτοδιοικητικών οργάνων και θεσμών, κατά τρόπο πρόδηλα αντιδημοκρατικό και ήδη κριθέντος, κατά περιπτώσεις, και ως αντισυνταγματικού, οδηγεί σε αλλοίωση της λαϊκής βούλησης και αφαιρεί από τους δημότες τη δυνατότητα να διατυπώνουν γνώμη και να διεκδικούν λύσεις για τα ζητήματα του τόπου τους, όπως θα μπορούσαν να πράξουν, για παράδειγμα, μέσα από τις από το νόμο προβλεπόμενες «λαϊκές συνελεύσεις», που ποτέ στο δήμο μας δεν υλοποιήθηκαν.
Φανερό, λοιπόν, το τέλμα, που, εξαιτίας όλων των ανωτέρω, έχει οδηγηθεί σήμερα ο Δήμος Μουζακίου με θύμα, αναμφίβολα, την τοπική μας κοινωνία, η οποία καθημερινά ασφυκτιά από τα πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα, αγωνιώντας για την επιβίωση και το μέλλον της. Μοναδική διέξοδος η αντίδραση και ενεργοποίηση αυτής της ίδιας της κοινωνίας, κάτι που μπορεί και πρέπει να το κάνει, εγκαταλείποντας νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος, που τη θέλουν έρμαιο υποσχέσεων και μικροεξυπηρετήσεων των ασκούντων κάθε φορά τη διοίκηση του Δήμου, που περισσότερο νοιάζονταν και νοιάζονται για την επανεκλογή τους ή την παραπέρα ανέλιξή τους, παρά για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του τόπου τους.
Μπορεί και πρέπει η κοινωνία να ενεργοποιηθεί, δείχνοντας την εμπιστοσύνη της σε πρόσωπα και δυνάμεις υγιή και πραγματικά νέα, που η ίδια διαθέτει και μπορεί να αναδείξει από τα σπλάχνα της. Δυνάμεις και πρόσωπα που έχουν τη διάθεση όχι μόνο να αγωνιστούν αλλά και να συγκρουστούν, όπου και όσο τούτο επιβάλλεται, για να απαλλαγεί ο τόπος από καταστάσεις καθεστωτικές, που ευνοούν λίγους και συγκεκριμένους, και να επικρατήσει η χρηστή διοίκηση, η δικαιοσύνη, η αξιοκρατία και οι ίσες ευκαιρίες για όλους, με παράλληλη αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων και προοπτικών του Δήμου μας για κοινό όφελος.
Γράφει ο Γιώργος Δ. Καραβίδας, Νομικός (Α.Π.Θ.), Υποστράτηγος (ΝΟΜ) ε.α., Δημοτικός Σύμβουλος (Ενωτική Πρωτοβουλία), πρ. αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Μουζακίου, μέλος ΔΣ ΔΗ.Κ.Ε.ΔΗ.Μ.
