Μετά την ψήφιση του Νόμου για τα εργασιακά, με τον οποίο καταργείται το οχτάωρο κι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, περιορίζεται δραστικά το δικαίωμα στην απεργία, απελευθερώνονται οι απολύσεις και υποβαθμίζεται το Σ.ΕΠ.Ε., η κυβέρνηση κι ο Υπουργός Εργασίας προχωρούν με συνοπτικές διαδικασίες στην ψήφιση του Νομοσχεδίου που ιδιωτικοποιεί την Επικουρική Ασφάλιση.
Το νέο κυβερνητικό νομοσχέδιο αποτελεί τη συνέχεια της μεγάλης κλοπής των αποθεματικών και των εισφορών ασφαλισμένων και συνταξιούχων, καθώς και των νόμων που ψήφισαν εδώ και 10ετίες όλες οι κυβερνήσεις και με τους οποίους κατεδαφίστηκε η κοινωνική ασφάλιση. Ανάβει το πράσινο φως για τη διείσδυση των ιδιωτών στην επικουρική ασφάλιση οι οποίοι και θα διαχειρίζονται τις εισφορές των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, παίζοντας τες στην χρηματιστηριακή ρουλέτα.
Με το νομοσχέδιο αυτό, η κυβέρνηση της ΝΔ, μειώνει τις δημόσιες δαπάνες για το ασφαλιστικό σύστημα και σχεδιάζει να παραχωρήσει τα αποθεματικά της κοινωνικής ασφάλισης σε τράπεζες, «επενδυτές» και ασφαλιστικές εταιρείες, αφού, όπως η ίδια παραδέχεται, οι αποταμιεύσεις που θα δημιουργήσει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης, ύψους 50-70 δισ. ευρώ, θα διατεθούν για τη χρηματοδότηση νέων «επενδύσεων» στη χώρα μας.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), το οποίο θα είναι αυτόνομο και θα λειτουργεί εκτός ΕΦΚΑ. Μάλιστα, δεν προβλέπεται καμία εκπροσώπηση των ασφαλισμένων στο διοικητικό του συμβούλιο, γεγονός που υποδηλώνει και το «πάρτι» που ετοιμάζονται να κάνουν, εν κρυπτώ, κυβέρνηση και ιδιώτες με τα χρήματα των εργαζομένων και των ασφαλισμένων. Προς αυτή την κατεύθυνση, εξάλλου, δείχνει και το «ακαταδίωκτο», που θεσπίζεται με άρθρο του νομοσχεδίου, για τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΤΕΚΑ, που απαλλάσσονται από κάθε αστική ή ποινική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των «καθηκόντων » τους.
Η Επικουρική Ασφάλιση για μας πρέπει να είναι ΔΗΜΟΣΙΑ, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και να μην έχει καμιά σχέση με επιχειρηματικούς κινδύνους. Πρέπει να παρέχεται αποκλειστικά από το κράτος, το οποίο πρέπει να την εγγυάται, όπως ορίζει το Σύνταγμα και οι αποφάσεις του ΣτΕ.
