Σε 21/2 μήνες από τώρα και μεσούσης της οικονομικής κρίσης, που μαστίζει τη χώρα, διεξάγονται οι πρώτες Καλλικρατικές δημοτικές εκλογές.
Μπροστά σ΄αυτή την κατάσταση το λογικό και το πρέπον είναι να συζητήσουμε σαν τοπική κοινωνία τι και πως πρέπει να αντιδράσουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση, πως θα βγούμε απ΄αυτήν με τις λιγότερες απώλειες, πως και τι βάσεις θα βάλουμε για βιώσιμη ανάπτυξη, για ένα μέλλον διαφορετικό απ΄το αποκρουστικό σήμερα.
Με δύο λόγια το πρωταρχικό ζητούμενο αυτών των εκλογών είναι ένα ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, μια νέα αρχή για τον ΝΕΟ Δήμο Καρδίτσας, που τόσο γεωγραφικά αλλά κυρίως πληθυσμιακά είναι πάνω από το μισό του Νομού μας σήμερα.
Άρα οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες της νέας Δημοτικής Αρχής είναι πολύ μεγάλες και τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει πολύ πιο σύνθετα απ΄ότι ήταν πριν.
Κατ΄αρχήν μια πρώτη βασική ευθύνη της είναι η αναδιοργάνωση όλων των υφισταμένων υπηρεσιών του Δήμου και η σύσταση νέων για τις εκχωρούμενες νέες αρμοδιότητες.
Τόσο η αναδιοργάνωση όσο και η οργάνωση των νέων υπηρεσιών απαιτούν μελέτες, γνώσεις, εμπειρίες και προπάντων ισχυρή βούληση αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού που θα συσσωρευτεί στους νέους Δήμους, με κριτήρια καθαρά αξιοκρατικά, με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή απόδοση και παραγωγή έργου.
Η κεντρική ιδέα του προγράμματος που πρέπει να εκπονηθεί, όσο πιο έγκαιρα γίνεται, με τρεις λέξεις είναι μία: παραγωγή, παραγωγή, παραγωγή. Κεντρικός στόχος του προγράμματος η διασφάλιση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας άμεσα και επέκτασή τους το συντομότερο.
Μιλάμε για τις θέσεις εργασίας τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Πως θα γίνει αυτό;
1. Ο νέος Δήμος πρέπει να πρωτοστατήσει στο συντονισμό των επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων για την ανάπτυξη μαζικού διεκδικητικού κινήματος επίλυσης των προβλημάτων που ανακύπτουν από την εφαρμογή αντιλαϊκών και αντιαναπτυξιακών πολιτικών κατ΄επιταγήν της «λαίλαπας» που λέγεται ΜΝΗΜΟΝΙΟ-ΤΡΟΙΚΑ-Δ.Ν.Τ. και
2. Μέσω καλά στοχευόμενου και προσανατολισμένου του γενικού προγράμματος και ειδικότερα του τεχνικού προγράμματος του Δήμου σε δράσεις και έργα (μικρά και μεγάλα) που θα δίνουν εργασία στο τοπικό εργατικό δυναμικό.
Παρά την επιταγή του Συντάγματος και την διακήρυξη του «Καλλικράτη» για εξασφαλισμένα οικονομικά στους ΟΤΑ, σήμερα είναι άγνωστο ποιοι θα είναι οι διαθέσιμοι πόροι τους.
Όποια κι αν είναι τα οικονομικά των νέων Δήμων, η χρηστή διαχείρισή τους δεν μπορεί παρά να δώσει θετικούς καρπούς στην παραγωγή αναπτυξιακού έργου.
Οι Δήμοι όμως, οι νέοι διευρυμένοι Δήμοι, πολύ περισσότερο έχουν πολλές δυνατότητες ανάπτυξης δραστηριοτήτων σε τομείς που δεν απαιτούν ιδιαίτερα υψηλά κονδύλια ενώ υποβοηθούν τα μέγιστα τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Τέτοιοι τομείς είναι ο Πολιτισμός, ο Τουρισμός, ο Αθλητισμός κ.α.
Βασικοί άξονες ενός τέτοιου προγράμματος κατά την άποψή μας πρέπει να είναι:
1. Η ανασυγκρότηση, αναδιοργάνωση και ανάπτυξη στη βάση των νέων δεδομένων σήμερα και των τριών τομέων παραγωγής ( πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής ).
2. Η προστασία του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος.
3. Η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής μέσω προνοιακών πολιτικών και με την ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης προς τους ασθενέστερους και πρώτα τους άνεργους συμπολίτες και κάθε μειονοτική ομάδα γενικότερα.
4. Ανάπτυξη ποικίλων δραστηριοτήτων στους τομείς του πολιτισμού, της παιδείας, της υγείας και του αθλητισμού (με έμφαση στις υποδομές στήριξης αυτών των τομέων ).
Σίγουρα το πρόγραμμα πρέπει να τύχει συλλογικών επεξεργασιών και συνολικά και κατά τομείς.
Και ενώ έτσι έχουν τα πράγματα εδώ και αρκετούς μήνες τώρα η συζήτηση που γίνεται και τοπικά και σε επίπεδο χώρας είναι πόσοι και ποιοι ζητούν να πάρουν το «πολυπόθητο» «χρίσμα» απ΄τα κόμματα για να είναι υποψήφιοι Δήμαρχοι ή Περιφερειάρχες
Δεν έχω τίποτα με τα κόμματα. Απεναντίας σέβομαι απόλυτα και τιμώ το θεσμικό τους ρόλο.
Δεν έχω τίποτα με τις προσωπικές φιλοδοξίες των συμπολιτών μας να ηγηθούν συνδυασμών και να διεκδικήσουν την εκλογή τους. Είναι θεμιτές και ευπρόσδεκτες.
Δηλώνω όμως κατηγορηματικά την αντίθεσή μου σε μονοκομματικές πλειοψηφίες στα Δημοτικά Συμβούλια πλειοψηφίες ετερόκλητων συμμαχιών, χωρίς αρχές και προγραμματικές συγκλίσεις μη εκ των προτέρων γνωστές στο εκλογικό σώμα. Αυτές οι πλειοψηφίες ρέπουν σε μονομέρειες και αντί να αναλώνουν τις δυνάμεις τους σε αγαστή συνεργασία με τις μειοψηφίες των Δ.Σ. για προώθηση των ζητημάτων του κάθε Δήμου αναλώνονται σε ανούσιες «κοκορομαχίες» με συνέπεια όχι την ευόδωση αλλά την παρεμπόδιση παραγωγής του οποιοδήποτε έργου.
Είδαμε ολοκάθαρα τις συνέπειες αυτών των συμπεριφορών στο Δήμο της Καρδίτσας τα τελευταία χρόνια και κανένας πιστεύω δεν θέλει την επανάληψη τους στο μέλλον.
Κοντολογίς πιστεύω ακράδαντα σε συλλογικές προσπάθειες, που υπερβαίνουν τις στενές κομματικές εντάξεις.
Εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζω με θέρμη την άποψη ότι τον πρώτο λόγο στην επιλογή των προσώπων, που θα υπηρετήσουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση τον έχουν οι τοπικές κοινωνίες.
Ο Δήμος της Καρδίτσας πολύ περισσότερο σήμερα χρειάζεται αυτές τις συλλογικές προσπάθειες. Χρειάζεται όλα τα παιδιά του. Μια τέτοια συλλογική ευρεία προσπάθεια μπορεί να υπηρετήσει τον πρωταρχικό στόχο, που αναφέραμε στην αρχή:
Το νέο ξεκίνημα, με νέες βάσεις, με πίστη στις δυνάμεις της, με ευαισθησία και ΟΡΑΜΑ για την πορεία του νέου διευρυμένου Δήμου μας.
