Νέο όργιο επίθεσης στα εργασιακά και στο συνδικαλισμό αναπτύσσεται μέσω του νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Ένα νομοσχέδιο που φορτώθηκε και με νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις μετά την συμμόρφωση των συνδικαλιστικών ηγεσιών που ακύρωσαν την απεργία στις 3 Ιούνη. Ένα νομοσχέδιο που:
– Καταργεί το 8ωρο, μια εμβληματική κατάκτηση που κέρδισε η εργατική τάξη με ηρωικούς αγώνες. Απελευθερώνει τις υπερωρίες, χτυπάει παραπέρα τις συλλογικές συμβάσεις, μονιμοποιεί την τηλε-εργασία, διευκολύνει κι άλλο τις απολύσεις.
– Βγάζει στην παρανομία την απεργία και τα σωματεία μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορία όπου είναι απαραίτητη η υπερψήφισή της από το 50%+1 των μελών του Σωματείου, της θεσμοθέτησης προσωπικού ασφαλείας, της ποινικοποίησης των απεργιακών φρουρών και της απεργιακής προπαγάνδας, αλλά και της τιμωρίας άρνησης του ηλεκτρονικού φακελώματος των εργαζομένων.
Συνολικά, το εκτρωματικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη επαναφέρει όρους εργασίας και συνδικαλισμού που ανάγονται στο 1850!
Επιδιώκει την πλήρη παράδοση των εργαζομένων στις ορέξεις των αφεντικών αλλά και στην απαγόρευση κάθε δυνατότητας των εργαζομένων να παράξουν ένα συνδικαλισμό ταξικό, αγωνιστικό, ενάντια στους εργοδότες και το αστικό κράτος.
Άξιος ο μισθός όλων των συνδικαλιστικών ηγεσιών που έφεραν εδώ την κατάσταση. Που ακύρωσαν χωρίς να δώσουν λογαριασμό την απεργία στις 3 Ιούνη. Που έφεραν τη διάλυση, την απομαζικοποίηση των συνδικάτων και την υποταγή.
Όμως, διέξοδος υπαρχει! Και είναι η ιστορικά γνωστή.
- Αυτή που έφερε νίκες και δικαιώματα.
- Αυτή που έκανε τους εργαζόμενους να είναι περήφανοι και να αξιώνουν μια ζωή με δικαιώματα.
- Είναι η πεποίθηση ότι μόνο οι ανυποχώρητοι και επίμονοι αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να διεκδικήσουν μια τέτοια ζωή.
- Να μην περάσει η ιστορική οπισθοδρόμηση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη!
- Να οργανωθεί η αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς!
- Μαζικός αγώνας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα!
