Ένας χρόνος πανδημίας ανέδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο πως το σύστημα της εκμετάλλευσης δεν εξανθρωπίζεται. Στη χώρα μας οι νεκροί ξεπέρασαν τους 9.000, οι διασωληνωμένοι από Covid είναι καθημερινά εκατοντάδες. Ακόμη περισσότεροι είναι όσοι πάσχουν από άλλες ασθένειες που δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να έχουν δωρεάν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων. Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση των νοσοκομείων σε εξοπλισμό και προσωπικό, δεν έχει προχωρήσει στην επίταξη του ιδιωτικού τομέα ώστε να αξιοποιηθούν ΜΕΘ, κλίνες, έμπειροι εργαζόμενοι. Ενώ και οι εμβολιασμοί που διαφημίζει η κυβέρνηση προχωράνε με αργούς ρυθμούς, αυξάνοντας το φόρτο εργασίας στους εργαζομένους στις μονάδες της ΠΦΥ.
Αντεργατικό νομοσχέδιο κόλαση
Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να νομοθετήσει ένα αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει τις «ανατροπές του αιώνα» στα εργασιακά δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση.
Μετά τα αντεργατικά μέτρα της περιόδου των μνημονίων, που ψήφισαν και διατήρησαν όλες οι κυβερνήσεις…
Μετά τις νέες μορφές εκμετάλλευσης που δοκιμάστηκαν και γενικεύτηκαν την περίοδο της πανδημίας…
Τώρα η κυβέρνηση καταργεί το 8ωρο, που κατακτήθηκε το 1920, παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!
Η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, αυτό που ΕΕ-κυβερνήσεις και επιχειρηματικοί όμιλοι το περιέγραψαν ως «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, φτάνει στο κόκκινο την εκμετάλλευση. «Τέντωμα» του καθημερινού ωραρίου, εντατικοποίηση της δουλειάς, «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων… Είναι επέκταση του νόμου που ψηφίστηκε από το 2017 για τους νοσοκομειακούς γιατρούς και είναι γνωστό στους υγειονομικούς ως 65ωρο! Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν τους εργαζόμενους για μια ορισμένη χρονική περίοδο μέχρι 10 ώρες τη μέρα. Βασικό στοιχείο της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας είναι ότι οι επιπλέον ώρες εργασίας δεν αμείβονται, αλλά ανταλλάσσονται με μειωμένες ώρες και ρεπό.
Ένταση της καταστολής
Τα χειροκροτήματα στην αρχή της πανδημίας έδωσαν γρήγορα τη θέση τους σε εισαγγελικές κλήσεις, πειθαρχικές διώξεις, αστυνομοκρατία και καταστολή, εκδικητικές μετακινήσεις ακόμη και απολύσεις. Την ώρα που η κυβέρνηση εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης κλιμακώνει την επίθεση με νέες σαρωτικές ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων… Προχωράει στη περαιτέρω ποινικοποίηση και ένταση της καταστολής των εργατικών – λαϊκών αγώνων. Προωθείται το ηλεκτρονικό φακέλωμα και νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα για να μας δέσουν χειροπόδαρα, να μην μπορούμε να απεργήσουμε, να συνδικαλιστούμε, για να παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στη λειτουργία των σωματείων μας.
Πραγματική πρόοδος είναι η πάλη των εργαζομένων για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια.
Ένα χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας οι υγειονομικοί δίνουμε καθημερινά διπλό αγώνα. Μέσα στα νοσοκομεία, στο πλευρό των ασθενών μας, στις δύσκολες στιγμές της αρρώστιας τους. Σε συνθήκες τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό. Έξω από τα νοσοκομεία, στο πλευρό του λαού μας που δοκιμάζεται, στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, για μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής μας. Δεν λείψαμε στιγμή από το πόστο μας. Και συνεχίζουμε…
Η ζωή που μας αξίζει προϋποθέτει οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν με τον ιδρώτα και τον κόπο τους. Η επιστημονική γνώση να αξιοποιείται για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και όχι για να πλουτίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, των ψηφιακών εργαλείων και μέσων να αξιοποιείται για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς, για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου και την ευημερία όλου του λαού.
Για μια κοινωνία που θα μας επιτρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή μας, να είμαστε υγιείς, να αντέχουμε στις επιδημίες, να έχουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε, να ζούμε ανθρώπινα.
Για να μπει ένα οριστικό τέλος στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους που τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από τις κρίσεις, δημιουργούν κύματα προσφυγιάς, φτώχειας, κάνουν ακόμη πιο σφοδρή την επίθεση του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης και των λαών.
Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια όλων μας.
Μένουμε ενωμένοι, δυνατοί, δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά, συγκέντρωση στις 11:00 στην κεντρική πλατεία.
