Να τους χορηγηθεί το οικογενειακό επίδομα στο πλαίσιο μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής
Ζητά με ερωτήσεις του στη Βουλή ο Σπύρος Ταλιαδούρος
Ο Βουλευτής Καρδίτσας, και τ. Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Σπύρος Ταλιαδούρος με ερωτήσεις που κατέθεσε στη Βουλή και στους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Η/Δ, Οικονομικών, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων ζητά το σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής για τις μονογονεικές οικογένειες, καθώς και την χορήγηση σε αυτές του οικογενειακού επίδοματος που άδικα το στερούνται καθώς με τις σημερινές δύσκολες οικονομικές συγκυρίες οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Επισημαίνουμε ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες από διάφορες αιτίες (χηρεία, διαζύγιο, αγαμία) αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 4% του συνόλου των οικογενειών στη χώρα μας.
Ειδικότερα οι ερωτήσεις του έχουν ως εξής:
«Μέτρα για τη Μονογονεϊκή Οικογένεια»
«Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι μονογονεϊκές οικογένειες από διάφορες αιτίες (χηρεία, διαζύγιο, αγαμία) αντιπροσωπεύουν το 4% του συνόλου των οικογενειών στη χώρα μας. Το πραγματικό όμως ποσοστό ίσως είναι ακόμη μεγαλύτερο αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτό δεν απεικονίζει και το ποσοστό των μονογονεϊκών οικογενειών που μοιράζονται την ίδια στέγη με άλλα συγγενικά πρόσωπα, φαινόμενο πολύ συχνό στην Ελλάδα. Στο μεγαλύτερο δε ποσοστό των οικογενειών αυτών, 90% ,«ηγούνται» γυναίκες.
Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο που οξύνεται όλο και περισσότερο στις μέρες μας, λόγω της κατακόρυφης πτώσης του οικογενειακού προϋπολογισμού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό τα μέλη της οικογένειας. Και αυτό διότι οι ενήλικες, λόγω αυξημένων υποχρεώσεων δεν μπορούν να συνδιάσουν επιτυχώς την οικογενειακή και την επαγγελματική τους ζωή. Τα δε παιδιά, περισσότερο ευάλωτα, βιώνουν έντονη ανασφάλεια και στερήσεις αντιμετωπίζοντας από πολύ νωρίς το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Η φτώχεια όμως των οικογενειών αυτών δεν είναι μόνο οικονομική αλλά είναι εξίσου κοινωνική, πολιτιστική και εκπαιδευτική.
Βήματα σημαντικά έχουν γίνει. Η αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου που εξομοιώνει το παιδί της μονογονεϊκής οικογένειας και την ανύπαντρη μητέρα με τα αντίστοιχα των διγονεϊκών οικογενειών είναι ένα από αυτά. Πολιτικές επίσης υπάρχουν. Η εφαρμογή τους σε πολλές περιπτώσεις, όπως αυτή της καταβολής της διατροφής, αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση. Επιπλέον οι κοινωνικές παροχές του κράτους, όπως η οικονομική ενίσχυση, τα επιδόματα και η περίθαλψη δεν αρκούν ούτε υποστηρικτικά για να ξεπεράσουν τα νοικοκυριά αυτά το όριο της φτώχειας. Η συναισθηματική υλική και πρακτική δε υποστήριξη των μελών της μονογονεικής οικογένειας εκ μέρους της πολιτείας είναι επίσης ελλιπής.
Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής για τις οικογένειες αυτές κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικός, ιδιαίτερα σήμερα που οι οικονομικές συγκυρίες είναι πολύ πιο δύσκολες, προκειμένου τα μέλη αυτής της ομάδας να αισθάνονται ασφαλή και όχι ταπεινωμένα και περιθωριοποιημένα από την κοινωνία.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι κ. Υπουργοί:
- Προτίθεται η Κυβέρνηση να προβεί σε μια αναθεώρηση των προϋποθέσεων ένταξης μιας οικογένειας στην κατηγορία των μονογενεϊκών οικογενειών;
- Προτίθεται η Κυβέρνηση να δώσει ανάσα στις οικογένειες αυτού του τύπου, θεσπίζοντας τη χορήγηση ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος όταν το ενήλικο της μέλος αυτών είναι άνεργο;
- Προτίθεται να προβεί σε μια αναπροσαρμογή των προνοιακών επιδομάτων και των μέτρων οικονομικής ενίσχυσης των οικογενειών αυτών ώστε να ανταποκρίνονται αυτά στις ρεαλιστικές ανάγκες της εποχής;
- Με ποιους τρόπους σχεδιάζει η κυβέρνηση την προώθηση της απασχολισιμότητας των ενήλικων μελών των μονογονεϊκών οικογενειών, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η ένταξη τους στην αγορά εργασίας;
- Προτίθεται να προβεί στη διαμόρφωση μιας νέας οργάνωσης της εργασίας πιο ευπροσάρμοστης και ευέλικτης έτσι ώστε να συμφιλιώνεται η οικογενειακή και η επαγγελματική ζωή των ατόμων που ηγούνται μιας μονογενεϊκής οικογένειας;
- Προτίθεται να ενισχυθεί περισσότερο η προσφορά υποδομών φύλαξης παιδιών (παιδικοί σταθμοί, νηπιαγωγεία, κ.λπ.) και συναισθηματικής υποστήριξης των παιδιών μονογενεϊκών οικογενειών;
- Με ποιες ενέργειες προωθεί η κυβέρνηση τη βελτίωση της πρόσβασης σε ποιοτικές κοινωνικές υπηρεσίες, όπως παροχή στέγασης, υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και παιδικής φροντίδας;
- Προτίθεται να προβεί σε αναμόρφωση του Οικογενειακού Δίκαιου, σε θέσπιση νέων νόμων που θα συμπεριλαμβάνουν όλες τις οικογενειακές δομές, και την ανάλογη εφαρμογή του νόμου της καταβολής της επιδικασμένης διατροφής που ισχύει για τους υπαλλήλους του ευρύτερου Δημοσίου τομέα και στους ιδιωτικούς υπαλλήλους και τους ελεύθερους επαγγελματίες;»
«Παροχή οικογενειακού επιδόματος στις λόγω αγαμίας μονογονεϊκές οικογένειες »
«H αύξηση που σημειώνεται στον αριθμό των μονογονεϊκών οικογενειών δημιουργεί μια νέα κοινωνική πραγματικότητα που γίνεται πλέον αντιληπτή στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία. Και ενώ ο αριθμός των γεννήσεων εκτός γάμου αυξάνεται, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, χρόνο με το χρόνο, οι άγαμες μητέρες δε δικαιούνται το οικογενειακό επίδομα καθώς αυτό πλέον χαρακτηρίζεται ως επίδομα συζύγου.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, παρ. 3 αρθρ 29 του Α.Ν. 1846/51 όπως αντικαταστάθηκε με τις παρ. 3&4 του αρθρ 5 του Ν. 825/78 και την παρ 1 του άρθρ 11 του Ν. 3205/2003, οι παροχές στήριξης της οικογένειας μετατρέπονται επί της ουσίας σε παροχές στήριξης του γάμου καθώς στην εν λόγω νομοθεσία το οικογενειακό επίδομα μετονομάζεται σε επίδομα συζύγου, το οποίο το δικαιούται και ο άτεκνος αλλά έγγαμος δημόσιος υπάλληλος. Το γεγονός αυτό στερεί από τους άγαμους αρχηγούς μονογονεϊκών οικογενειών, την οικονομική αυτή ενίσχυση, που είναι πολύτιμη γι’ αυτούς και συνιστά κοινωνική αδικία εις βάρος τους.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι κ. Υπουργοί:
Προτίθενται να πάρουν μέτρα προκειμένου να εκλείψει αυτή η διάκριση που υπάρχει σε βάρος των άγαμων μητέρων, ώστε να δικαιούνται και αυτές το μετονομαζόμενο σε επίδομα συζύγου οικογενειακό επίδομα;»
Στις διατάξεις της παρ.3 του άρθρου 6 του Ν.3255/2004 (ΦΕΚ 138/22-7-2004 τ.Α΄) ορίζεται ότι από το εκπαιδευτικό έτος 2004-2005 και εφεξής οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί, εγγράφονται σε ειδικό πίνακα και διορίζονται σε θέσεις εκπαιδευτικών των κλάδων Π.Ε. πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π.
Η εφαρμογή του Νόμου αυτού αποτέλεσε ένα ισχυρό κίνητρο για τη αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας ενώ ο αριθμός των πολυτέκνων εκπαιδευτικών, που διορίστηκαν στην δημόσια εκπαίδευση, από την ψήφιση του νόμου δεν ξεπερνά τους 3.264, δηλαδή το 6,82 % του συνόλου των εκπαιδευτικών, στην πλειοψηφία τους νέοι άνθρωποι.
Καθώς το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι οξύτατο και ίσως αποτελεί και το σημαντικότερο εθνικό, κοινωνικό αλλά και οικονομικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα μας, η κάθε υπόνοια κατάργησης νόμων, που ενισχύουν την πολύτεκνη οικογένεια βρίσκει αντιμέτωπους τόσο τους ίδιους τους πολύτεκνους οικογενειάρχες αλλά και την ελληνική κοινωνία εν γένει. Άλλωστε η αδήρικτη ανάγκη υποστήριξης των πολύτεκνων κατοχυρώνεται από το άρθρο 21 του Συντάγματος.
Κατόπιν αυτών ερωτάται η κ. Υπουργός:
- Προτίθεστε να συνεχίσετε την εφαρμογή του το Ν.3255/2004;
- Με ποιες άλλες πρωτοβουλίες θα ενισχύσετε έμπρακτα τις πολύτεκνες οικογένειες των εκπαιδευτικών;»
