H φετινή Εργατική Πρωτομαγιά μας βρίσκει αντιμέτωπους με τις τραγικές συνέπειες της πανδημίας και αποκαλύπτει τις τερατώδεις ελλείψεις στα συστήματα υγείας σε όλο τον κόσμο, εκεί όπου η Υγεία είναι εμπόρευμα. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι για μια ακόμη φορά τα μεγάλα θύματα αυτής της «υγειονομικής» κρίσης. Σε αυτή τη συγκυρία, που η τάξη μας μετράει χιλιάδες νεκρούς παγκοσμίως, φανερώνονται ξανά τα αδιέξοδα του σημερινού συστήματος, φανερώνεται ότι ο εχθρός είναι ορατός και είναι ο καπιταλισμός.
Από τις πρώτες μέρες της πανδημίας, νομοθετήθηκαν και συνεχίζουν να νομοθετούνται από την κυβέρνηση μια σειρά μέτρα, για να σωθούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Από τη δυνατότητα αναστολής των συμβάσεων, την αναβολή καταβολής εισφορών και ΦΠΑ, τη χρηματοδότηση με κρατικό χρήμα των μεγαλοεπιχειρηματιών, τη δυνατότητα μη έγκαιρης καταβολής του δώρου Πάσχα. Παίρνουν μέτρα καταστολής σε βάρος του εργατικού – λαϊκού κινήματος που ανά πάσα στιγμή θα είναι έτοιμοι να τα εφαρμόσουν.
Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες τιμάμε την κόκκινη Πρωτομαγιά, τους νεκρούς της τάξης μας. Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους στα super market, που ποτέ δε ζήτησαν από κυβέρνηση και εργοδοσία να τους πουν «ήρωες», ποτέ δεν ζήτησαν τα «ευχαριστώ τους». Αυτό που διεκδίκησαν από την πρώτη στιγμή και συνεχίζουν να διεκδικούν είναι η προστασία της υγείας τόσο της δική τους όσο και των οικογενειών τους. Εδώ και δύο μήνες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και με υψηλό αίσθημα ευθύνης ξεπερνώντας πολλές φορές τα όρια της φυσικής αντοχής έδωσαν και δίνουν το δικό τους αγώνα, για να μην λείψει τίποτε από το λαϊκό σπίτι.
Συμμεριζόμαστε την αγωνία τους. Είναι κοινή με την αγωνία των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των εργαζόμενων στον επισιτισμό, στην οικοδομή, τις κατασκευές, είναι κοινή με τους χιλιάδες εργαζομένους, που στάλθηκαν από τις επιχειρήσεις και το κράτος σπίτι τους, άλλοι απολυμένοι, άλλοι απλήρωτοι, των εργαζομένων που δουλεύουν πλέον με το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας ή της τηλεργασίας, όπου κανείς δε γνωρίζει για τις απλήρωτες υπερωρίες, παρά μόνο ο εργοδότης, τους εργαζόμενους με ευέλικτες σχέσεις, που δε δικαιούνται ούτε καν το πενιχρό βοήθημα των 800 ευρώ ή τους χιλιάδες που μένουν έξω από τη παράταση του επιδόματος ανεργίας.
Σε συνθήκες πανδημίας δεν ξεχνάμε και τιμάμε την αιματοβαμμένη 1η Μάη, την ημέρα της εργατικής τάξης, καθορίζουμε στόχους για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, ενάντια στην επίθεση εργοδοσίας, κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου. Ενώνουμε τη δύναμη και τη φωνή μας με τους εργαζόμενους όλων των χωρών στην απεργία της 1ης Μάη, απαιτώντας ένα καλύτερο αύριο.
Τιμούμε τους εργάτες όλου του κόσμου, που έδωσαν την ζωή τους για τα δικαιώματα της τάξης μας, όπως οι εργάτες του Σικάγο το 1886, της Θεσσαλονίκης του 1936, οι 200 εκτελεσθέντες κομμουνιστές αγωνιστές από τους φασίστες την 1η Μάη του 1944 στην Καισαριανή, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που ζούμε και προκαλεί την ανεργία, τη φτώχια, τους πολέμους, τη μετανάστευση, την προσφυγιά.
Φέτος λόγω των ειδικών συνθηκών κάνουμε συμβολική κινητοποίηση λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (μάσκες, γάντια, αποστάσεις ασφαλείας κ.λπ.) και τιμούμε τους νεκρούς της τάξης μας με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
