Ο βουλευτής Νίκος Σαλαγιάννης, μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, είπε μεταξύ άλλων:
«Μπροστά μας έχουμε πέτρινα χρόνια…
Δεν ξέρω πόσα. Εύχομαι κι ελπίζω να είναι λίγα. Από δω και περά αυτή πρέπει να είναι η έγνοια όλων μας….
Γι’ αυτό θέλω να σας επισημάνω κάτι: αν αυτά τα δύσκολα χρόνια που είναι μπροστά μας, καταφέρει να κρατηθεί όρθια η τοπική οικονομία πολλών αγροτικών νομών της χώρας, αυτό θα οφείλεται σους αγρότες: στις ενισχύσεις , τις επιδοτήσεις και τα εισοδήματα τους…Τόφεραν οι καταστάσεις έτσι, ώστε να αναδειχθεί με τον πιο καθαρό τρόπο, η σημασία του αγροτικού τομέα της οικονομίας, στην επιβίωση της περιφέρειας της χώρας.
Γι’ αυτό κα Υπουργέ, η προσπάθεια να προχωρήσουν άμεσα τα προγράμματα που αφορούν τον αγροτικό τομέα, η με κάθε μέσο ενίσχυση των επαγγελματιών αγροτών και η οργάνωση του αποτελεσματικού ελέγχου της αγοράς, είναι επιτακτικά όσο ποτέ άλλοτε.
Θέλω να κάνω κι ένα μικρό σχόλιο σ’ ότι αφορά το βαμβάκι. Ακούω συνέχεια από πολλούς συναδέλφους βουλευτές να επαναλαμβάνουν «να γίνει αναδιάρθρωση καλλιεργειών», να πάμε στον «αγροτοδιατροφικό τομέα» και εννοούν σχεδόν πάντα, ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε το βαμβάκι. Έχει καταντήσει στερεότυπο. Η επιμονή εναντία στην βαμβακοπαραγωγή έγινε μανία , φανατισμός.
Με εξαναγκάζουν και μένα να τους πω: «Κάτω τα χέρια απ’ το βαμβάκι!»
Ναι, συνάδελφοι, ασφαλώς και χρειάζεται αναδιάρθρωση καλλιεργειών.
Ναι, ασφαλώς και πρέπει να ενισχύσουμε τον αγροτοδιατροφικο τομέα.
Αλλά, πώς θα γίνει αυτό; Ασχεδίαστα; Ανοργάνωτα;
Με βίαιη αναδιάρθρωση;
Στη χώρα καλλιεργούνται 2,5-3 εκατομμύρια στρέμματα με βαμβάκι.
Στη Θεσσαλία κοντά στο 1 εκατομμύριο στρέμματα και στην πατρίδα μου την Καρδίτσα, 300-350 χιλιάδες στρέμματα.
Ρωτάω απλά:
- – Τέτοιες τεράστιες εκτάσεις , με ποια εναλλακτική καλλιέργεια θα τις καλλιεργήσουμε; τι προτείνουμε στους αγρότες; σιτάρι; καλαμπόκι; ζαρζαβατικά; Ξέρετε ποια είναι σήμερα η μοίρα αυτών των προϊόντων;
- – Τόσες επενδύσεις που έχουν γίνει απ’ τους αγρότες σ’ αυτές τις περιοχές, πώς θα αξιοποιηθούν και πως θα αποσβεσθούν;
- – Σε τόσο δύσκολους οικονομικά καιρούς , ποια άλλη καλλιέργεια φέρνει τόσες εισροές από ενισχύσεις, όσο το βαμβάκι;
Λοιπόν, πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι και σοβαροί.
Δε γίνεται έτσι οι αναδιαρθρώσεις.
Διερευνώνται , σχεδιάζονται, οργανώνονται, χρηματοδοτούνται.
Να φροντίσουμε, λοιπόν την ποιότητα του βαμβακιού, να εξετάσουμε την περίπτωση παραγωγής βιολογικού βαμβακιού, να οργανώσουμε την ολοκληρωμένη διαχείριση του, να ελέγξουμε την ανεξέλεγκτη αγορά του προϊόντος, αυτά πρέπει να κάνουμε άμεσα.
Ταυτόχρονα, να διερευνήσουμε όλες τις πιθανές εναλλακτικές επιλογές, που θα έσπαγαν την μονοκαλλιέργεια και θα πρόσθεταν εισόδημα στους αγρότες.
Έτσι βλέπω τα πράγματα, σ’ αυτό τον τομέα , ενόψει και τη συζήτησης για τη νέα ΚΑΠ μετά το 2013…».
