Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί θεμελιώδη θεσμό για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και συμπορεύτηκε μαζί της, από τη σύσταση του Ελληνικού, Κράτους. Είναι η πρωτογενής λαϊκή μορφή εξουσίας, που έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις αποφάσεις για την καθημέρινότητά του. Οι σύγχρονες απαιτήσεις έχουν διαμορφωθεί έτσι, ώστε να επιβάλλουν ένα νέο διοικητικό σύστημα στη χώρα. Η Νέα Δημοκρατία, πρώτη αντιλήφθηκε την ανάγκη αυτή και οραματίστηκε μια γενναία Διοικητική μεταρρύθμιση, που να διαρθρώνει και τα τρία επίπεδα της Χώρας μας. Το εθνικό, το περιφερειακό και το τοπικό. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο τομών, με στόχο την αναζωογόνηση του εθνικού χώρου, σ΄ ένα σύγχρονο επιτελικό κράτος, με αποκεντρωμένους θεσμούς, ισχυρούς και αποτελεσματικούς Δήμους. Στο σχέδιο αυτό, ήταν σύμφωνο το σύνολο των αυτοδιοικητικών α΄ και β΄ βαθμού, οι οποίοι είχαν νοιώσει τι σημαίνει να είσαι επαίτης του αθηνοκεντρικού κράτους, το σφικτό εναγκαλισμό της Τ.Α. από τα κόμματα, καθώς και την τεράστια και αναποτελεσματική γραφειοκρατία. Η μεταρρύθμιση αυτή, για λόγους καθαρά οικονομικούς δεν προχώρησε από τη Ν.Δ. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τι έλεγε τότε το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπανδρέου, το Σεπτέμβριο του 2008, χαρακτήριζε «διοικητικό έγκλημα για τη χώρα, το ενδεχόμενο εφαρμογής του νέου Καποδίστρια». Τόνιζε μάλιστα ότι θα αντισταθούν, για να μην μπει η Αυτοδιοίκηση στο περιθώριο και δημιουργηθεί νέο χάος σ΄ αυτή. Επίσης ο κ. Καστανίδης στις 6 Αυγούστου του 2008, καθ΄ ύλην αρμόδιος τότε, έλεγε ότι «θεμελιώδης προϋπόθεση, για να εφαρμοστεί ο Καποδίστριας 2, είναι να λυθούν πρώτα τα οικονομικά, τεχνικά και διοικητικά ζητήματα». Ανακόλουθο μεταξύ λόγων και έργων, όπως πάντα το ΠΑΣΟΚ, σήμερα ως Κυβέρνηση παρουσιάζει μια παρωδία διοικητικής μεταρρύθμισης, τον Καλλικράτη. Χωρίς κανένα σχέδιο, βεβιασμένα και αποσπασματικά, γιατί αφορά μόνο την Αυτοδιοίκηση και όχι το συνολικό κράτος. Όχι την κεντρική εξουσία. Γίνεται Διοικητική μεταρρύθμιση, χωρίς μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης; Χωρίς καμία συνεργασία με τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες, χωρίς να ληφθούν υπ΄ όψη οι προτάσεις της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ, χωρίς να έχουν λόγο οι τοπικές κοινωνίες και οι πολίτες, χωρίς σεβασμό τους θεσμικούς φορείς. ‘Όλα έγιναν εν κρυπτώ, στα κλειστά υπουργικά και κομματικά γραφεία. Με μοναδικό σκοπό και στόχο, τα μικροπολιτικά συμφέροντα του ΠΑΣΟΚ και το καλλίτερο κομματικό «καπέλωμα» της Αυτοδιοίκησης. Η πλήρης ασάφεια σχετικά με τις αρμοδιότητες, την κοστολόγησή τους και τον χρόνο εφαρμογής τους, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά και ανησυχία. Χωρίς επιχειρησιακό σχέδιο, με προχειρότητα και ερασιτεχνισμό. Οι πόροι για τη στήριξη του Καλλικράτη, επίσης απροσδιόριστοι και θολοί. Μαζί δε με όλα τ΄ άλλα, προστίθεται και η αγωνία και ανασφάλεια χιλιάδων αυτοδιοικητικών υπαλλήλων και των οικογενειών τους, που απειλούνται με απολύσεις, μεταθέσεις και υποχρεωτικές μετατάξεις. Το χάος, που επικαλείτο κάποτε ο κ.Παπανδρέου. Τα κριτήρια δε της χωροθέτησης που ανακοινώθηκαν, όχι μόνο δεν είναι ενιαία αλλά κυμαίνονται κατά περίπτωση, ανάλογα με το κομματικό όφελος του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια όπως το μετρούν οι ίδιοι, διότι οι πολίτες μπορεί τελικά να πράξουν τελείως αντίθετα με τις προσδοκίες τους. Τη διαφορετικότητα των κριτηρίων, τη διαπιστώσαμε περίτρανα και στο Νομό μας. Οι έξι Δήμοι που προβλέπονται, είναι φανερό ότι δεν προέκυψαν, ούτε με βάση τον πληθυσμό, ούτε την ορεινότητα, ούτε την ιστορικότητα ή την ομοιομορφία. Διότι αν ίσχυαν κριτήρια αντικειμενικά και δίκαια, θα έπρεπε οι νέοι Δήμοι να είναι τέσσερις μεγάλοι ή οκτώ μικρότεροι και δύο ιστορικοί, όπως είχαμε προτείνει οι περισσότεροι και όπως είχε καταγραφεί η θέληση γενικά της τοπικής κοινωνίας. Δηλαδή οι έξι που ανακοινώθηκαν και επί πλέον του Σμοκόβου (Ταμασίου-Μενελαϊδος) και συνένωση Παμίσου-Σελλάνων, συν οι ιστορικοί Ρεντίνας και Μαυροματίου. Η οριοθέτηση επίσης των νέων δομών, εξακολουθεί να είναι στρεβλή σε πολλές περιπτώσεις. Όταν έγινε ο Καποδίστριας, διάφορες σκοπιμότητες οδήγησαν σε παράλογες συνενώσεις Δημοτικών Διαμερισμάτων και βλέπουμε να συνεχίζεται το ίδιο. Το διαμέρισμα της Μούχας για παράδειγμα να ανήκει στην Καρδίτσα και η Λοξάδα στο Μουζάκι. Παραπλανητική και έξω από κάθε λογική επίσης η μετονομασία του Δήμου Μουζακίου, ένας εκ των τεσσάρων δεδομένων Δήμων. Χωρίς να ερωτηθούν οι πολίτες των Δήμων που ενώνονται, η συγκεκριμένη ενέργεια παραπέμπει σε πρακτικές, που δεν τιμούν αυτούς που τις εφαρμόζουν. Τέτοιες ενέργειες απαγορεύουν στο ΠΑΣΟΚ να μιλάει για κοινωνική συνοχή. Σε ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει επίσης να εστιάσουμε είναι, ότι ο δημότης απειλείται από πρόσθετη φορολογία, με πρόσχημα την χρηματοδότηση του Καλλικράτη. Αυτό αφήνει να εννοηθεί ο Υπουργός Εσωτερικών λέγοντας ότι «η χρηματοδότησή του θα γίνει και μέσω συγκεκριμένου φόρου». Πρέπει να σκεφτούν στην Κυβέρνηση, ότι σε μια εποχή σκληρών μέτρων λιτότητας και περικοπών, ο Καλλικράτης μόνο καθολική απορύθμιση θα φέρει στην Χώρα και την Αυτοδιοίκηση . Μια ψευδεπίγραφη διοικητική μεταρρύθμιση που δεν τη χρειάζεται η Ελλάδα στους κρίσιμους αυτούς καιρούς. Δεν υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς. Να αποσύρουν το σχέδιο νόμου από την διαβούλευση και να το επαναφέρουν αφού θεσμοθετήσουν πόρους, που να εγγυώνται την οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων, αφού θεσμοθετήσουν αρμοδιότητες, αφού καταγράψουν τα υπάρχοντα χρέη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα εξυγιάνουν. Όσο για την χωροθέτηση, τις ονομασίες και τις έδρες των νέων δομών να αποφασίσουν οι τοπικές κοινωνίες. Να αντιληφθούν ότι οι πολίτες δεν δέχονται πλέον τετελεσμένα και προαποφασισμένες επιλογές.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗ-ΣΚΟΝΔΡΑ
Ν ομ/κή Σύμβουλος
&
Πολιτευτής Ν.Δ. Καρδίτσας
