Η μοίρα κάλεσε τον υπεύθυνο των παραμυθιών για να του αναθέσει ταξίδι μυστικό σ ένα πλανήτη άγνωστο, κρυφό. Κάπου εκεί, έτσι είχε ακούσει , ήταν μια μικρούλα, μα πανέμορφη, μαγευτική χώρα που όλοι τους ήταν… κανονικότατα τεμπέληδες. Η τεμπελοχώρα, έτσι τη βάφτισαν.
Γυρίζοντας τη σφαίρα των πλανητών και κρατώντας στα χέρια της το μεγενθυτικό της φακό, σαν κάτι να φάνηκε. Σταματάει τη σφαίρα , βάζει πιο κοντά το φακό της και, «ναι!!! Επιτέλους , τη βρήκαμε την τεμπελοχώρα»!!!
Έδωσε λοιπόν συντεταγμένες και οδηγίες στον υπεύθυνο των παραμυθιών, με τη σημαντικότερη, να μην κολλήσει τεμπελίτεδα κι αργήσει να επιστρέψει από την αποστολή του. Κι έτσι, τον έκλεισε στη μοιροχρονομηχανή, πάτησε το μοιροχρονοκουμπάκι και ….πουφφφφ! εξαφανίστηκε το μηχάνημα μαζί με τον υπεύθυνο παραμυθιών.
Σε κλάσματα δευτερολέπτων η σφαίρα προσγειώθηκε στη τεμπελοχώρα. Μόλις άνοιξε την πόρτα για το πλανητικό του ταξίδι προς εύρεση των τεμπελαρχόντων της χώρας αυτής, ένοιωσε την ευωδιά της φύσης, τη ζεστασιά της, το ερωτικό της άγγιγμα στα μέσα του!! Πόσο ερωτεύσιμη , πόσο όμορφη αυτή η χώρα!! Μαγευτική!! Μαγεύτηκε!
Άπλωσε τα μοιροχρονοφτερά του λοιπόν και πέταξε για τα βασιλικά ανάκτωρα. Από ψηλά έβλεπε ανθρώπους να καλλιεργούν τη γη τους , έβλεπε τα παιδιά να παίζουν στις αυλές των σχολείων τους ,να συζητούν με τους μεταλαμπαδευτές τους, να γράφουν, να μετρούν, να τραγουδούν. Έβλεπε τους χτίστες να χτίζουν, τους βοσκούς να παίζουν τη φλογέρα τους στα αθώα προβατάκια τους, τους ψαράδες να τραβούν τα δίχτυα τους, τους καπνούς από τους φούρνους που μύριζαν ζεστό ψωμί, Έβλεπε μια κίνηση των ανθρώπων, μια δράση, σε αντίθεση με την ταμπέλα που έβαλαν κάποιοι στη χώρα αυτή.
Παραξενεύτηκε. «Μήπως έγινε κάποιο λάθος στις συντεταγμένες; Αναρωτήθηκε. Μήπως κάτι δεν πάει καλά στη μοιρομηχανή, Μήπως ήρθα σ άλλη χώρα; Πλησίασε στο βασιλικό ανάκτωρο. Με μια κίνηση των χεριών , να, έτσι, ουοοππ, μεταμφιέστηκε ως ένας άλλος βασιλιάς που ήρθε για να φέρει μαγικά φίλτρα αποτεμπελοποποίησης και να μετατρέψει όλους τους ανθρώπους της τεμπελοχώρας σ εργατικούς, να εργάζονται πιότερο, με το αζημίωτο όμως και για κείνον , να λαμβάνει το κατιτίς του. Θα τους έφερνε μια νέα μορφή ανάπτυξης βασιζόμενη στη διαμάχη των ανθρώπων για ασήμαντα πράγματα, για λίγα ψίχουλα, να καλύπτουν εκείνοι τις δικές τους τεμπελιοδουλιές . Φτάνοντας στην είσοδο οι φρουροί των ανακτόρων ήταν τόοσο ξαπλωμένοι που με το ζόρι άνοιξαν την πύλη για να πάει στο βασιλιά. Αυτά που έβλεπαν τα μάτια του ήταν απίστευτα με κείνα που είδαν πριν μπει στο τεμπελοανάκτορο. Όλοι τους βαριούνταν. Ξάπλα όλοι τους. Μα έτρωγαν κι έπιναν καλάααα!!! Πριν φτάσει στο βασιλικό το θρόνο άκουσε τους χτύπους της καμπάνας. 12. Έκανε το σταυρό του σαν ευλαβής και θρήσκος, για να μην προδοθεί και συνέχισε. Περνώντας απ τον ιερό οίκο άκουσε κάποια φωνή να λέει!! «Όλοι εσείς που αγαπάτε τις αργίες είστε τεμπέληδες!! Να σταλεί τούτο το μαντάτο αμέσως. Καλέστε τους βασιλικούς τελάληδες να το διαλαλήσουν σ όλη τη τεμπελοχώρα!!! Τώρα έχουμε την κανονικότητα, τέρμα οι αργίες. Δουλειαααααα»!! Κοίταξε από τη μισάνοιχτη πόρτα ο υπεύθυνος παραμυθιών και βλέπει έναν άνθρωπο με μεγααααλη κοιλιά, και μεγάλα γένια, «θα΄ χε να ξυριστεί χρόνια φαίνεται από την τεμπελιά του», αραχτό στο ολόχρυσο δωμάτιό του. «Μάλλον δε θα βγήκε έξω από το ανάκτορο για να δει τους ανθρώπους της χώρας, σκέφτηκε»
Φτάνει στον τεμπελοβασιλιά.. Εκεί ήταν οι υπουργοί του βασιλιά σε βασιλικό συμβούλιο. Τεμπελόγελα, τεμπελοκουβεντιάσματα και τεμπελαποφάσεις.
Η υπεύθυνη για τα παιδιά και τους μεταλαμπαδευτές φορούσε ένα κεραμοειδή φόρεμα και είχε ένα καπέλο σε σχήμα κεραμ..ιδέας, (το αγαπημένο της στυλ καπελίνας γιατί συνέχεια κατέβαζε ..ιδέες που έπεφταν σαν κεραμίδες ) ακούστηκε να λέει: «Ααα, όλα κι όλα, τέρμα πια στα παιχνίδια, στις γιορτές και στα τραγούδια στα σχολεία, τέρμα οι Αργίες. Αυτά είναι για τους τεμπέληδες. Κανονίσαμε με τον αρχηγό της καμπάνας να στείλουμε το μήνυμα σ όλη τη τεμπελοχώρα γιατί, αυτοί, οι μεταλαμπαδευτές είναι πολύ τεμπέληδες»!! «Χα χα χα», ακούστηκαν τα γέλια των υπουργών πιο πολύ του βασιλιά, μα ακόμη πιο τσιριτρανταχτό εκείνου του αηδιονίδιου υπουργού. ‘Ολοι τους χάρηκαν μ αυτή τη σκέψη. «Να τους τιμωρήσουμε έλεγαν που κάθονται, ενώ εμείς παραδουλεύουμε, δηλ τους δουλεύουμε κανονικότατα». Ααχα χα χα χα» , πάλι οι γέλωτες. «Βασιλιά μου, έχω κι εγώ κάποια σχέδια» είπε ο υπουργός θυσαυροφυλακίου ο στασιμοσκοτούρας. Μ ένα νεύμα ο βασιλιάς του έδειξε να τ ακούσει. «Να βασιλιά μου, επειδή είναι όλοι τους τεμπέληδες, σκέφτομαι να τους δώσουμε τεμπελαύξηση, για το τεμπελέργο τους. Να, ένα σουσάμι κάθε μέρα, έτσι ώστε το χρόνο να τα έχουν 365.Μεγάλος αριθμός!! Μεγάλη αύξηση για τα κουλουράκια τους»!! Ο βασιλιάς συμφώνησε μ ένα νεύμα και πάλι. Ο υπουργός αηδιονίδης φώναξε με την τσιριχτή του φωνή. «Εεεε, είμαι κι εγώ εδώ!!!Βασιλιά μου έχω το λόγο»; Μ ένα νεύμα, του έδωσε το λόγο και τέντωσε τα λίγο μεγαλύτερα αυτιά από τους άλλους για να τον ακούσει όλο προσοχή. «Εγώ βασιλιά μου για να μην τεμπελιάζει τόσο πολύ ο κόσμος θα φέρω άλογα, πολλά άλογα, αλέτρια, κάρα και μια νέα ανακάλυψη, μπουλντόζες, για πιότερη ανάπτυξη της χώρας μου. Αλλά, πάλι, τόσο τεμπέληδες που είναι, ποιός θα τα δουλέψει; Να φανταστείτε τεμπελυπουργοί μου, πως από την πολλή τεμπελιά ετούτοι οι τεμπελάνθρωποι σ αυτή τη χώρα, έκαναν χρόοοοονια να διώξουν, ν απελευθερωθούν από υποδουλικούς ζυγούς. Γι αυτό να μη φοβάστε τίποτα. Ότι κι αν γίνει, να , μ αυτά τα τεχνάσματα τους έχουμε υπνωτισμένους». «Άααα , έχω τη λύση εγώ, ξέρω ποιοι θα δουλέψουν », πετάχτηκε ο νέος υπουργός ξένων, ο μυτιοράκης, (είχε μια περίεργη μύτη τούτος, όλα τα μυριζόταν από μακριά)! «Όλους τους ξένους θα τους βάλουμε για δουλεία». Συμφώνησε ο βασιλιάς πάλι μ ένα νεύμα……..
Δεν άντεξε ο υπεύθυνος παραμυθιών μ αυτά που έβλεπε κι άκουγε. Έκανε μια κίνηση με τα χέρια του για να επιστρέψει στη μοιρομηχανή. Άνοιξε τα μοιροχρονοφτερά του και ξαναπέταξε πάνω από την τεμπελοχώρα. Έξω απ το βασιλικό ανάκτορο άλλη εικόνα, καμία με κείνη μέσα. Έφτασε στη μοιρομηχανή έκλεισε την πόρτα και παφφφ, επέστρεψε στη Μοίρα.
Γεμάτη αγωνία, άλλα ικανοποίηση που δεν κόλλησε κάποια τεμπελίτεδα ο απεσταλμένος της, τον ρώτησε να μάθει. «Τι γίνεται τελικά σε κείνο τον τόπο»; Μοίρα μου, λεει ο απεσταλμένος και υπεύθυνος παραμυθιών, εκεί, έξω από τα βασιλικά ανάκτορα, όλα είναι μαγικά, δε θες να φύγεις από αυτή τη χώρα. Μέσα όμως στα βασιλικά ανάκτορα , αυτά της εξουσίας, εκεί που μπαίνουν οι σταλιές από την εργασία των ανθρώπων, εκεί όλοι συμπεριφέρονται σαν….τεμπέληδες. Προτείνω ν αλλάξουμε την ονομασία της κι από τεμπελοχώρα , να γίνει μαγικομορφοχώρα. «Τα βασιλικά ανάκτορα πάντα πέφτουν όταν οι βασιλιάδες και οι υπουργοί τους τεμπελιάζουν μέσα σ αυτά. Τα μικρά, των ανθρώπων ανάκτωρα όμως, ξαναχτίζουν τα βασιλικά. Αρκεί να μην τεμπελιάζουν στις βασικές διαδικασίες επιλογής αυτών και να συμμετέχουν……….. Και μετά, τους λένε και τεμπέληδες , ποιοι; Οι αρχιτεμπέληδες!!
