Δυναμική παρέμβαση έκανε στη συνεδρίαση της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής το μέλος της, Βουλευτής Ν.Δ. Νομού Καρδίτσας κ. Γιώργος Κωτσός, φέρνοντας στο πολιτικό προσκήνιο τα μείζονα ζητήματα του τεράστιου υδατικού ελλείμματος της Θεσσαλίας, της αντιμετώπισης του προβλήματος μέσω μεταφοράς ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στην περιφέρειά μας, των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τα εγκαταλειμμένα έργα στην Αργιθέα και της «δαιμονοποίησης» των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Αναλυτικά στην τοποθέτησή του ο κ. Κωτσός επισήμανε τα παρακάτω:
«Κυρία Πρόεδρε, εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στις εργασίες της Επιτροπής μας.
Δεν σας το κρύβω ό,τι νιώθω ικανοποίηση που συμμετέχω σε μια Επιτροπή που ασχολείται με το σύνολο σχεδόν της ανθρωπογενούς δραστηριότητας, όπως ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας, ο τουρισμός, η χωροταξία, με το φυσικό περιβάλλον, τα ποτάμια, τα δάση, αλλά και με μείζονα ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή και η πολιτική προστασία.
Ξέρετε, πιστεύω ότι τα κράτη είναι πολύ μικρά(!) για να επιλύσουν μόνα τους διεθνή προβλήματα όπως η μόλυνση του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή και ταυτόχρονα πολύ… μεγάλα(!) για να αντιμετωπίσουν τοπικά ζητήματα όπως η ρύπανση του ποταμού Παμίσου στο Μουζάκι! Για αυτό, θεωρώ πολύ σημαντική τη διασύνδεση της Επιτροπής μας, όχι μόνο με τις Επιτροπές των άλλων Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων, αλλά και με τις Περιφερειακές Επιτροπές περιβάλλοντος της χώρας μας, ώστε να διαμορφώσουμε σαφή άποψη για όλα τα περιβαλλοντικά θέματα της κάθε περιοχής.
Η ΚΕΔΕ έχει Επιτροπή περιβάλλοντος, οι Περιφέρειες έχουν Επιτροπές περιβάλλοντος… Θεωρώ ωφέλιμο λοιπόν να αποκεντρώσουμε τις εργασίες της Επιτροπής μας πραγματοποιώντας κάποιες κοινές συνεδριάσεις μαζί τους προκειμένου να υπάρξει κοινή ώσμωση των αντιλήψεων, των απόψεων και των προβλημάτων.
Επειδή δε, η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και κρίνεται εκ του αποτελέσματος, αναρωτιέμαι ποιο άραγε είναι το ουσιαστικό αποτύπωμα από τη λειτουργία της Επιτροπής περιβάλλοντος τα προηγούμενα χρόνια;
Τι εισέπραξαν οι πολίτες μας από αυτή τη διαδικασία;
Ποια είναι τα συμπεράσματα που προέκυψαν, ποιες προτάσεις υλοποιήθηκαν, ποιες θέσεις προωθήθηκαν και ποιες λύσεις δρομολογήθηκαν που έφεραν απτά αποτελέσματα για την κοινωνία;
Ξέρετε, το να χανόμαστε μέσα στους «διαδρόμους» των πολλών σκέψεων και απόψεων, πιθανότατα, κάποιους που είναι λεξιλάγνοι, να τους ικανοποιεί!
Το να μπορούμε όμως να είμαστε ουσιαστικοί και αποτελεσματικοί σε συγκεκριμένα ζητήματα, πιστεύω ό,τι είναι η πεμπτουσία της πολιτικής.
Θεωρώ ότι στην Επιτροπή μας πρέπει να εστιάσουμε σε μερικά κυρίαρχα ζητήματα, ώστε να δημιουργήσουμε στην κοινωνία την αντίληψη ό,τι ασκούμε αποτελεσματική πολιτική.
Ένα από αυτά είναι η παρέμβασή μας στην εκπαίδευση. Να καταφέρουμε δηλαδή να ευαισθητοποιήσουμε τη νέα γενιά γύρω από ζητήματα που σχετίζονται με τη διαφύλαξη και την ανάδειξη του περιβάλλοντος.
Ένα άλλο κυρίαρχο ζήτημα είναι η διαχείριση των απορριμμάτων.
Υπάρχει βέβαια εθνικός και περιφερειακός σχεδιασμός, υπάρχουν όμορφα κείμενα με πολυποίκιλες προβλέψεις, αλλά δεν υπάρχει χρηματοδότηση!
Ωραία τα κείμενα των σχεδιασμών, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να πραγματωθούν λόγω έλλειψης διαθέσιμων πόρων.
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ρωτήσω πώς θα συγκροτηθεί η υποεπιτροπή υδατικών πόρων; Έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι η Θεσσαλία αντιμετωπίζει τεράστιο υδατικό έλλειμμα. Κρατήστε το μεγάλο ενδιαφέρον μου για αυτή την υποεπιτροπή, διότι έχω πολύ διαφορετική άποψη από τα σχέδια διαχείρισης που κατέθεσε η προηγούμενη κυβέρνηση τα οποία εν πολλοίς ήταν κατευθυνόμενα!
Συγκεκριμένα, δόθηκε κατεύθυνση στην επιστημονική Επιτροπή να εξαιρέσει τη μερική μεταφορά υδάτων από τον ποταμό Αχελώο. Δεν μιλάω για εκτροπή από τον άνω ρου του Αχελώου, αλλά για ήπια μεταφορά ποσοτήτων στον θεσσαλικό κάμπο, η οποία θα δώσει απάντηση στο μείζον ζήτημα υποβάθμισης του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα.
Στην περιοχή μας το υδατικό έλλειμα αγγίζει τα 3 δισ. κυβικά μέτρα και απειλεί με σαχαροποίηση τη Θεσσαλία καθώς εισρέουν πλέον τα θαλάσσια νερά στο έδαφος και καταλαβαίνετε τις συνέπειες της υφαλμύρωσης.
Επιπρόσθετα, αξιοσημείωτη είναι η περιβαλλοντική καταστροφή στην περιοχή των έργων η οποία έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε «κρανίου τόπο».
Επειδή προηγουμένως κουβεντιάζαμε για πολιτική προστασία και περιβάλλον, να σας πω το εξής: Στις πρόσφατες πλημμύρες, εάν η έντονη βροχόπτωση στη λεκάνη απορροής του Αχελώου κρατούσε ακόμη μια ημέρα, ο ποταμός θα έρχονταν απρόσκλητος στο Μουζάκι με ολέθριες συνέπειες για την πόλη και τον κάμπο γενικότερα. Τεράστιο ζήτημα υπάρχει και με την εγκαταλειμμένη σήραγγα εκτροπής η οποία λειτουργεί ως σφουγγάρι και έχει απορροφήσει το σύνολο των επιφανειακών υδάτων στο εσωτερικό της!
Μαζί με αυτά τα μεγάλα προβλήματα φυσικά θα πρέπει να εξετάσουμε και άλλα σημαντικά περιβαλλοντικά ζητήματα όπως αυτά της οριοθέτησης του Αιγιαλού, της υπεραλίευσης που φτωχαίνει τον υδατικό μας πλούτο και των μονόπλευρων αναγεννήσεων δασικών εκτάσεων – για παράδειγμα – με πεύκη που ναι μεν είναι εύκολα αναπτυσσόμενο δένδρο, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ ευάλωτο σε πυρκαγιές, μα και επικίνδυνο σε αυτές τις περιπτώσεις για την ανθρώπινη ζωή!
Κλείνοντας, απευθύνω έκκληση η Επιτροπή μας να αναζητήσει τη σχέση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και περιβαλλοντικού αποτυπώματός τους, διότι τελευταία έχει δημιουργηθεί ένα κίνημα αντίδρασης έως και δαιμονοποίησης των ΑΠΕ με αφορμή προώθηση υλοποίησης αιολικών έργων, το οποίο επικαλείται ότι καταστρέφουν τη φύση.
Σε αυτό το θέμα θεωρώ ότι μπορούμε να διαδραματίσουμε σημαντικό ρόλο, αποσαφηνίζοντας και αποδαιμονοποιώντας όλη αυτή τη διαδικασία, υπηρετώντας παράλληλα τον εθνικό στόχο της απολιγνιτοποίησης της παραγωγής ενέργειας και του προσανατολισμού της χώρας προς ήπιες πηγές όπως οι ΑΠΕ, χωρίς δραματικές επιπτώσεις στο περιβάλλον».
