Προκειμένου να σωθεί η οικονομία και το κύρος της χώρας
Εδώ και πέντε μήνες η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, δίνει μία δραματική και σκληρή μάχη να κρατήσει την οικονομία της χώρας ζωντανή. Η τραγική δημοσιονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία μας έγινε στόχαστρο των διεθνών κερδοσκόπων, οι οποίοι καταβάλουν καθημερινά προσπάθειες να διασύρουν τη χώρα, αφενός μεν για να μας αναγκάζουν να δανειζόμαστε ακριβά, αφετέρου δε για να χτυπούν την ευρωζώνη, χρησιμοποιώντας την Ελλάδα ως «αδύναμο κρίκο». Οι προσβολές τους άγγιξαν ακόμα και τα ιστορικά μας σύμβολα. Έφτασαν και στα όρια του ρατσισμού.
Η αναξιοπιστία της χώρας μας είναι διάχυτη στους Ευρωπαίους εταίρους μας και στις διεθνείς αγορές. Δεν μας πιστεύει κανείς. Αυτό βεβαίως οφείλεται στις πολιτικές της κυβέρνησης της Ν.Δ., που έδινε ανακριβή στοιχεία, προσπαθώντας να κρύψει το μεγάλο έλλειμμα και το τεράστιο χρέος το οποίο παρέλαβε η σημερινή κυβέρνηση. Όλοι γνωρίζουμε ότι το χρέος το 2009 έφτασε τα 300 δις ευρώ. Κάθε χρόνο δανειζόμασταν τα μισά από αυτά που δαπανούσαμε, ενώ δαπανούσαμε περισσότερα από αυτά που εισπράτταμε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι δανειστές να μας ζητούν όλο και μεγαλύτερα επιτόκια, σε σημείο που ο δανεισμός κινδυνεύει να γίνει απαγορευτικός. Αν, λοιπόν, ως χώρα δεν καταφέρουμε να δανειζόμαστε με τους ίδιους όρους όπως κάθε χώρα της Ε.Ε., τότε οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Όχι μόνο θα κινδυνεύσουμε να μπούμε σε παρατεταμένη ύφεση, αλλά θα βρεθούμε σε αδυναμία δανεισμού με συνέπεια την πλήρη αδυναμία βασικών πληρωμών, όπως οι μισθοί και οι συντάξεις. Ο δανεισμός του κράτους θα γίνει απαγορευτικός, συμπαρασύροντας τα επιτόκια στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων. Με τέτοιους επαχθείς όρους δανεισμού, η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας θα είναι δεδομένη.
Προεκλογικά γνωρίζαμε όλοι ότι η κατάσταση της οικονομίας είχε ξεφύγει, γι’ αυτό και ο Γ. Παπανδρέου ζητούσε συνεχώς εκλογές, για να σταματήσει ο κατήφορος. Δεν γνώριζε, όμως, ότι η κατάσταση ήταν τόσο τραγική. Ότι το έλλειμμα θα ξεπερνούσε το 12%, ότι η οικονομία ήταν στα όρια της χρεωκοπίας, ότι το κράτος ήταν τόσο διαλυμένο και παραλυμένο από την αλόγιστη σπατάλη, την αδιαφάνεια, το ρουσφέτι.
Όμως αυτή την ύστατη στιγμή δεν αρκούν οι διαπιστώσεις του προβλήματος. Δεν υπάρχει χρόνος για λόγια. Βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου απέναντι στα αρνητικά σενάρια για την πατρίδα μας. Πρέπει να προχωρήσουμε σε αποφάσεις για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Πρέπει να σωθεί η οικονομία και η αυτονομία της χώρας, που πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση βρίσκεται σ’ αυτή τη δεινή θέση.
Βεβαίως σε κανέναν δεν αρέσει να παίρνονται τέτοια σκληρά μέτρα, τα οποία σαφώς και είναι έξω από την πολιτική μας ιδεολογία. Όμως το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο. Πρέπει να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για να αλλάξει η ζοφερή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό επίπεδο.
Γι’ αυτό, λοιπόν, το 2010 θα είναι η αφετηρία των μεγάλων αλλαγών και τομών. Τομές που ξεκινούν από τον προϋπολογισμό του κράτους, το φορολογικό, το ασφαλιστικό, τη Δημόσια Διοίκηση. Πιστεύουμε ότι αυτές οι αλλαγές θα αποδώσουν, θα σπάσουν κατεστημένα και χρόνιες παθογένειες, για να δώσουν στον Έλληνα πολίτη την αίσθηση ότι μπορεί να ζει μέσα σε ένα κράτος δικαιοσύνης και διαφάνειας. Τα σκληρά μέτρα, λοιπόν, ήταν επιβεβλημένα, διότι προέχει η εθνική μας επιβίωση.
Πιστεύουμε ότι οι θυσίες που όλοι καλούμαστε να κάνουμε θα πιάσουν τόπο και θα σωθεί η χώρα. Ωστόσο, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιβαρυνθούν πάλι μόνο μισθωτοί και συνταξιούχοι, ενώ οι έχοντες και κατέχοντες να απολαμβάνουν τον πλούτο εις υγείαν των κορόιδων. Οφείλουμε ως Κυβέρνηση να συγκρουστούμε, αν χρειαστεί, με τα προνόμια των λίγων και ισχυρών, αν θέλουμε να αποκαταστήσουμε το περί δικαίου αίσθημα στον Έλληνα πολίτη, αν θέλουμε όντως να είμαστε η Κυβέρνηση που μπορεί να δώσει προοπτική και ελπίδα στη χώρα. Οι κρίσεις πολλές φορές είναι και ευκαιρίες. Ίσως η σημερινή κρίση να είναι και η ευκαιρία δημιουργίας της εικόνας που αξίζει στην Ελλάδα, μιας εικόνας καλύτερης από αυτή που θέλουν κάποιοι να παρουσιάζουν.
