Προτάσεις για την νέα διοικητική μεταρρύθμιση (Καλλικράτης)

  Σχετικά με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση, «Καλλικράτης» διατηρώ μεγάλες επιφυλάξεις όχι μόνο για την αναγκαιότητα αλλά και για την επιτυχία του. Δεν θα επιχειρηματολογήσω, όμως. Θα αρκεσθώ σε κάποια ρητορικά ερωτήματα, παραθέτοντας ένα πίνακα. Εξ άλλου και αυτοί που τον επεξεργάσθηκαν δεν αναφέρουν σοβαρά επιχειρήματα. Γενικόλογα και αόριστα. Τις απόψεις μου κατέθεσα στο προηγούμενο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ (Αθήνα, Ιούνιος 2008, 1^η μέρα σελ 170). Ακόμη το ίδιο το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το γνωστό ΙΤΑ, σχολιάζοντας τον «Καποδίστρια» θεωρεί ότι έχει αποτύχει.

          Εκτιμώ, ότι αυτή την κυβέρνηση με τα τόσα δυσάρεστα μέτρα που παίρνει, η κατάργηση των δήμων δεν πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.

Οι επικαλύψεις που υπάρχουν σε αρμοδιότητες και υποχρεώσεις ή και παράλληλες δράσεις είναι μεταξύ Νομαρχίας και δήμων. Έτσι ας προχωρήσει στις αιρετές περιφέρειες, καταργώντας τις νομαρχίες, αφήνοντας τους δήμους ως έχουν , διορθώνοντας αναγνωρισμένα λάθη του «Καποδίστρια».

Όμως, λέγε – λέγε, άρχισαν όλοι να κάνουν προτάσεις για τον αριθμό των δήμων στο νομό, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο. Εγώ δεν θα μπω σ’ αυτή τη λογική. Παραθέτω έναν πίνακα για σχολιασμό. Ας μας πει κάποιος με πιο κριτήριο θα προτείνει το χωροταξικό στους παρακάτω νομούς και τι συγκεκριμένα θα κερδίσει η ΤΑ και ο τελικός αποδέκτης που είναι ο κόσμος της υπαίθρου:

Πίνακας

Αλλά αν τελικά γίνει, μια πρόταση έχω να κάνω. Να αποτελέσει μόνη της η πόλη της Καρδίτσας δήμο, χωρίς τα υπάρχοντα ΔΔ, τα οποία να ενταχθούν ακτινωτά στους νέους δήμους.

Ανεξάρτητα, όμως, από τον «Καλλικράτη» καταθέτω και τις παρακάτω προτάσεις, χωρίς σχεδόν επιχειρηματολογία σεβόμενος το χώρο:

^1η. Ενίσχυση των διαδημοτικών συνεργασιών, για να λυθούν πολλά και μεγάλα προβλήματα (όπως π.χ. η καθαριότητα σε παραλίμνιους δήμους).

2^η. Για μια αυτοδιοίκηση συμμετοχική, για μια αυτοδιοίκηση πιο κοντά στον πολίτη και με δημοκρατικό προγραμματισμό, κατάργηση των 3/5 για την πλειοψηφία. Γιατί αλήθεια ένας δήμαρχος θα πρέπει να έχει μια τόσο μεγάλη πλειοψηφία; Τι να την κάνει; Αυταρχισμό και φασισμό παράγει. Ας αφήσουμε να δουλέψει η απλή αναλογική και να κάνουμε την αντιπολίτευση συμμέτοχο των προβλημάτων και όχι απλό θεατή και αρνητή.

3η. Γιατί θα πρέπει να ορίζει τους αντιδημάρχους, χωρίς κανένα κριτήριο, ο δήμαρχος; Ας εκλέγονται π.χ. από το ΔΣ.

4^η. Ο δήμαρχος, που τα πάντα ορά και κατευθύνει δεν έχει ψήφο στο Δημοτικό Συμβούλιο. Γιατί; Υπάρχει ιδιαίτερος λόγος; Να έχει.

Τελικά αυτό που πάει να γίνει με τον «Κ» θα δώσει απάντηση στα τρακτέρ που πριν λίγο βρίσκονταν στους δρόμους; Θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της υπαίθρου η θα τη συρρικνώσει ακόμα περισσότερο; Εκτιμώ το δεύτερο.

Φοβάμαι ότι για άλλη μια φορά τη νύφη θα πληρώσει η επαρχία, σχετικά με τον αριθμο των δήμων.

Τελειώνοντας έχω να πω τούτο: Όταν τα κέντρα αποφάσεων απομακρύνονται από το λαό, ο έλεγχος είναι σχεδόν αδύνατος και η δημοκρατία μικραίνει.

ΥΓ. Αυτή ήταν περίπου και η τοποθέτησή μου στο τελευταίο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στην Αθήνα.