“Μαύρη Παρασκευή για τους εργαζόμενους η …αμερικανιά των Black Friday που εισήγαγαν επιχειρηματικοί εμπορικοί όμιλοι και στην Ελλάδα. Ουρές πολλών ωρών έξω από καταστήματα από τα χαράματα, στρίμωγμα και άλλα ευτράπελα για να επωφεληθούν οι καταναλωτές από τις εκπτώσεις που αποτελούν το… τυράκι των επιχειρήσεων στις Μαύρες Παρασκευές. Εργοδοτική και καταναλωτική καφρίλα σε όλο της το μεγαλείο!
Η επιμελώς αθέατη πλευρά των κατάμαυρων αυτών Παρασκευών είναι οι χιλιάδες εργαζόμενοι του εμπορίου, με 12-ωρα, πίεση και τεράστια εντατικοποίηση, και σε αρκετές εμπορικές επιχειρήσεις με απλήρωτη δουλειά (σίγουρα όμως κακοπληρωμένη…). Οι Μαύρες Παρασκευές είναι η συνέχεια μιας λογικής και πολιτικής του κεφαλαίου για την “απελευθέρωση” της αγοράς, όπου “εμπόδιο” για την κερδοφορία του είναι τα ωράρια των εργαζόμενων, οι περιορισμοί των νόμων για το ωράριο των καταστημάτων . Δεν πρόκειται για μία και μόνο μέρα υπέρ-εντατικής εργασίας, αλλά για να είναι «επιτυχής» αυτή η μέρα ξέφρενης κατανάλωσης, συνήθως προηγούνται για αρκετές μέρες εξοντωτικοί ρυθμοί δουλειάς και ενίοτε και ξεχειλωμένα ωράρια για τους εργαζόμενους που καλούνται να την προετοιμάσουν, με τεράστιες παραλαβές εμπορευμάτων και διαρκή remodelling / αναδιαμορφώσεις των χώρων των καταστημάτων, για την καλύτερη δυνατή προώθηση της κατανάλωσης.
Η φαντασία των αφεντικών στο πεδίο της εργασιακής εκμετάλλευσης είναι αχαλίνωτη.
Όλα αυτά στο όνομα της “τόνωσης της αγοράς” όπως λέγεται όμορφα από τους εργοδότες και τις επιχειρήσεις, ή για την ανάταξη των κερδών τους, όπως καταλαβαίνουμε όλοι. Τα επιχειρήματα των επιχειρηματικών ομίλων, ότι δήθεν έτσι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και καλύτερες αμοιβές φυσικά καταρρίφθηκαν επανειλημμένα από τα ίδια στοιχεία των εργοδοτικών ενώσεων και εμπορικών συλλόγων: Αυξάνονται οι απολύσεις και η ανεργία στον κλάδο του εμπορίου, μειώθηκαν οι μισθοί, αυξήθηκε κατακόρυφα η απλήρωτη εργασία σε εμπορικές επιχειρήσεις, μειώνεται ο τζίρος στα καταστήματα, συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια, στις μεγάλες αλυσίδες, ντόπιες και ξένες.
Καταγγέλλουμε την νέα αυτή μέθοδο αύξησης της κερδοφορίας των ομίλων στους εργαζόμενους και τους πολίτες. Δε θα σταματήσουμε να καταγγέλλουμε την εργοδοτική ασυδοσία την καταναλωτική αρένα για αποκτηνωμένους πελάτες και ταλαίπωρους εμποροϋπάλληλους, να καταδεικνύουμε να προσπαθούμε να βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν.
Τέλος, απευθυνόμενοι προς τους καταναλωτές δεν μπορούμε παρά να τους ζητήσουμε να αντιληφθούν και τη δική τους ευθύνη και σημειώνουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να γίνουν προϊόντα της καβαλιστικής κατανάλωσης.
