ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Η «ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ» ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ


 Αποτελεί σταθερή αξία για τις διακοπές στην Ελλάδα, κυρίως επειδή το τοπίο στη λίμνη Πλαστήρα αλλάζει πρόσωπα ανάλογα με τις εποχές και τι γωνίες θέασής του

Στην «Ωραία Κοιμωμένη» των Αγράφων λίγα πράγματα μένουν ανεπηρέαστα από τη διαδοχή των εποχών. Καθεμία αφήνει πλήθος από πινελιές επάνω στον ειδυλλιακό πίνακά της. Διότι στη λίμνη Πλαστήρα εμφανίζονται οι εποχές σαν τα ξωτικά του βουνού, του δάσους και τoυ νερού: Τυλίγουν με την αχλύ τους τα έλατα και τα φυλλοβόλα δέντρα που κατεβαίνουν ως τις όχθες της λίμνης. Ούτε αυτές όμως είναι δεδομένες, τις ορίζει η στάθμη του νερού. Όπως διαφορετική είναι και η πρώτη εντύπωση που θα καταχωριστεί ανεξίτηλα στον νου σας από το τοπίο της λίμνης. Είναι οπωσδήποτε φανταστική, αλλά εξαρτάται από το σημείο εισόδου στο λίκνο της «Ωραίας Κοιμωμένης».

Τα ξωτικά, με τη μορφή της ομίχλης – σταθερής αξίας του τοπίου -, καθώς κατεβαίνουν από τις γύρω κορυφές, συναντούν πρώτα τη Νεράιδα της λίμνης (4 χλμ. από τα Καλύβια Πεζούλας). Βρίσκεται βέβαια πολύ ψηλά, στη ζώνη των ελάτων, στα 1.200 μέτρα υψόμετρο, και κάθεσαι από τον εξώστη του ξενοδοχείου «Νικόλαος Πλαστήρας», περιμένοντας υπομονετικά να αφήσει ένα παράθυρο η ομίχλη, για να δεις το σώμα της λίμνης ξαπλωμένο με τα εποχικά χρώματα γύρω του. Η «Κοιμωμένη των Αγράφων» είναι η κορυφογραμμή που, από τον κάμπο της Καρδίτσας, φαίνεται σαν ξαπλωμένη γυναίκα. Πίσω της βρίσκεται η λίμνη, η οποία, τυλιγμένη στα χειμωνιάτικα πέπλα της, θυμίζει «Ωραία Κοιμωμένη». Την ομορφιά της δεν τη φαντάζεστε όταν για πρώτη φορά ξεκινάτε από τον κάμπο για να ανεβείτε στο οροπέδιο της Νεβρόπολης που κατακλύστηκε από τα νερά μετά την κατασκευή του φράγματος στον Ταυρωπό ποταμό. Ακόμη και όταν ο δρόμος ακουμπά την άκρη της λίμνης, πάλι έχετε μια περιορισμένη εικόνα της. Όσο προχωράτε στον παραλίμνιο δρόμο τόσο αυτή αποκαλύπτεται.

Αυτή την εποχή, η περιοχή έχει παραδοθεί στην παντοκρατορία όλων των αποχρώσεων του πράσινου, πράγμα που θα το διαπιστώσετε κι εσείς από τις ολάνθιστες αυλές στο Κρυονέρι, το πρώτο χωριό στον παραλίμνιο δρόμο, ο οποίος περνά από τα Καλύβια Πεζούλας, το Νεοχώρι, τον Μπελοκομίτη, και οδηγεί στο φράγμα. Αυτή είναι η κλασική είσοδος στο τοπίο της λίμνης. Καρδίτσα, Μητρόπολη (7 χλμ.) δεξιά προς Πεζούλα και Φυλακτή, με τις εικόνες του Μορφοβουνίου και του Μεσενικόλα να σας συντροφεύουν και να σας βάζουν στην ατμόσφαιρα του τοπίου, ώσπου να ανεβείτε στην άκρη της λίμνης (16 χλμ. από τη Μητρόπολη), να περάσετε από το Κρυονέρι (4 χλμ. μετά) και να φτάσετε στα Καλύβια Πεζούλας (4 χλμ. από το Κρυονέρι). Πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της σύγχρονης ζωής της λίμνης αλλά και το καλύτερο σημείο για να την πλησιάσετε και, ενδεχομένως, να μπείτε στα νερά της. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με ένα υδροποδήλατο που θα νοικιάσετε στην πλαζ Πεζούλας. Εναλλακτικά μπορείτε να αφήσετε το αυτοκίνητο στα Καλύβια Πεζούλας και να πάτε με το ποδήλατό σας ή με αυτό που θα νοικιάσετε εκεί  ως την πλαζ Πεζούλας (2 χλμ. από τα Καλύβια). Η διαδρομή είναι από τις πιο ωραίες και ενδείκνυται ακόμη και για πεζοπορία, για να μπείτε στο πνεύμα της λίμνης.

Τα Καλύβια Πεζούλας έχουν ατμόσφαιρα δημοφιλούς ορεινού θερέτρου. Η «είσοδος» αυτή σάς εισάγει στην πιο τουριστικά αξιοποιημένη όχθη της λίμνης, την οποία ο παραλίμνιος δρόμος συνεχίζει να ακολουθεί, πηγαίνοντας προς το Νεοχώρι (7 χλμ. από τα Καλύβια Πεζούλας), το μπαλκόνι της λίμνης, και συνεχίζει για τον Μπελοκομίτη (4 χλμ. από Νεοχώρι), για να περάσει μετά πάνω από το φράγμα (8 χλμ. μετά). Έτσι φτάνετε στην απέναντι πλευρά της λίμνης όπου βρίσκονται οι άλλες δύο πύλες, από τις οποίες μπορείτε να μπείτε στον γοητευτικό κόσμο της. Καθεμιά περνάει από ένα ονομαστό μοναστήρι – σημειώστε, για την πρώτη είσοδο, την όμορφη Μονή Πελεκητής, ψηλά (8 χλμ.) στο βουνό, κοντά στο χωριό Καρίτσα, πάνω από τον Μπελοκομίτη, στα 1.400 μ. υψόμετρο.

Η άλλη είσοδος στη λίμνη, η λιγότερο γνωστή, βρίσκεται στο χωριό Λαμπερό (15 χλμ. από το φράγμα). Από ‘δώ ξαναβρίσκουμε τη θέα της που είχαμε χάσει περιπλανώμενοι στους λόφους και περνώντας μέσα από τα χωριά Μούχα (7 χλμ. από το φράγμα) και Καστανιά (3 χλμ. μετά). Σε αυτή την είσοδο φτάνετε ακολουθώντας τον δρόμο από Καρδίτσα για Καλλίθηρο (6 χλμ.), Καταφύγι (13 χλμ. μετά), Μονή Πέτρας (3 χλμ. από το Καταφύγι) και Αγιο Αθανάσιο Λαμπερού (3 χλμ.). Από τη Μονή Πέτρας διατηρείται το καθολικό του 16ου αιώνα, το οποίο αγιογραφήθηκε το 1625 από ζωγράφο βαθιά επηρεασμένο από τις τοιχογραφίες της περίφημης Μονής Κορώνας. Η Μονή Κορώνας βρίσκεται πάνω από την τρίτη είσοδο στη λίμνη, στον συνοικισμό Τσαρδάκι. Έρχεστε εδώ πάλι μέσα από τη Μητρόπολη, ακολουθώντας τη διακλάδωση αριστερά προς το φράγμα, και βλέπετε το μοναστήρι, μια εντυπωσιακή εικόνα ανάμεσα στα δέντρα, δεξιά επάνω καθώς ανηφορίζετε τον παλιό δρόμο με τις πολλές στροφές (7 χλμ. από τη Μητρόπολη). Η πάλαι ποτέ Μονή Κρυεράς Πηγής είναι το στολίδι των Αγράφων.

Ι.Μ. ΚΟΡΩΝΗΣ

Θρησκευτικό & πνευματικό κέντρο

Μεταξύ διαδρομής Μοσχάτου – Μεσενικόλα συναντάμε σε υψόμετρο 800 περίπου μ. την Ι. Μονή Κορώνης, που μοιάζει να κρέμεται από το βουνό. Σημαντικό θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο ακόμη και σήμερα θυμίζει μονή του Αγίου Όρους. Μπορείτε να την επισκεφτείτε και να προσκυνήσετε την κάρα του Αγίου Σεραφείμ. Η Ι.Μονή Κορώνης βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Νότιας Πίνδου, στον ορεινό όγκο των Αγράφων και πάνω από τον κάμπο της Καρδίτσας, σε μια κατάφυτη από βελανιδιές και καστανιές πλαγιά, όπου το κελάρυσμα των πηγών γίνεται ένα με το κελάηδισμα των αηδονιών, πάνω σ’ ένα φυσικό μετέωρο μπαλκόνι, απ’ όπου βλέπει κανείς όλο τον Θεσσαλικό κάμπο κι αγναντεύει απ’ τον Όλυμπο μέχρι το Πήλιο και τον Τυμφρηστό, και στέκει αγέρωχα αιώνες τώρα, πέρα και πάνω από τον χρόνο, που τιμά το Γενέθλιον της Θεοτόκου. Το μοναστήρι που πήρε την ονομασία του από την τοποθεσία που βρίσκεται, σαν κορώνα δηλαδή, στέφει τον εύφορο κάμπο της Θεσσαλικής γης από ύψος 800μ. περίπου, βρίσκεται δίπλα στην Λίμνη Νικ. Πλαστήρα, στην ανατολική πλευρά της. Η ιστορία της Ιεράς Μονής αρχίζει τον 12ο αιώνα και συγκεκριμένα το 1123, όταν βρίσκεται με θαυμαστό τρόπο η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνης, και γίνεται αιτία της ιδρύσεως της Ι. Μονής, Κτίτωρ της Μονής είναι ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης ο Κομνηνός ο Β’. Η Μονή καταστρέφεται από βαρβαρικές επιδρομές τον 16ο αιώνα και ξαναχτίζεται αμέσως με νέο κτήτορα τον Ανδρέα Μπούνο. Από το κτιριακό συγκρότημα αυτό σήμερα σώζεται μόνο το Καθολικό σε άριστη κατάσταση και είναι αφιερωμένο στο Γενέθλιον της Θεοτόκου με αθωνικό τύπο. Οι τοιχογραφίες που το κοσμούν είναι της ιδίας εποχής και έχουν αγιογραφηθεί από κάποιο μοναχό επ’ ονόματι Δανιήλ «άζευκτο». Το τέμπλο είναι έργο αρχών του 1700 και έχει φιλοτεχνηθεί  από λαϊκούς ξυλόγλυπτες, με πιθανή καταγωγή από την Ήπειρο. Θεωρείται από τα καλύτερα του Θεσσαλικού χώρου. Είναι πλούσια διακοσμημένο από το φυσικό και ζωικό βασίλειο.

Στα θωράκια του υπάρχουν ανάγλυφες παραστάσεις από: τον θρήνο των πρωτοπλάστων για τον χαμένο παράδεισο, τον διωγμό των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο, της Θυσίας του Aβραάμ και της πορείας Aβραάμ και Iσαάκ στον τόπο της Θυσίας. Oι εικόνες του τέμπλου είναι έργα του 16ου και του 18ου αιώνα. Στη βορεινή πλευρά του Kαθολικού είναι προσκολλημένο Παρεκκλήσιο το οποίο χρονολογείται στις αρχές του 1700 και είναι αφιερωμένο προς τιμή του Tιμίου Προδρόμου. Kτίτορας είναι ο Aποστόλης από τα Bραγγιανά της Kαρδίτσας, που εικονίζεται να κρατάει την εικόνα του Προδρόμου. Oι τοιχογραφίες είναι του 1739 λαϊκής τέχνης και έχουν γίνει από κάποιο άγνωστο λαϊκό αγιογράφο. Στην Iερά Mονή στα μέσα περίπου του 16ου αιώνα έρχεται για να μονάσει ο Άγιος Σεραφείμ Aρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Nεοχωρίου. H υπακοή του και η αγάπη του για τον Xριστό τον κάνουν να φτάσει στα ύπατα αξιώματα.

(Φωτο από fotodiadromes.gr)

Η πλαζ Λαμπερού

Τρία χιλιόμετρα από το Τσαρδάκι, βρίσκεται η πλαζ Λαμπερού. Η Πλαζ Λαμπερού έχει ιστορία μικρότερη των 20 χρόνων. Είναι από τις πρώτες τουριστικές υποδομές της περιοχής. Με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε στον σημαντικότερο τουριστικό προορισμό της ανατολικής πλευράς τη λίμνης. Αποτελεί τη βάση της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.

Στην απέναντι όχθη της Λίμνης ορθώνονται οι βουνοκορφές Καράβα, Βουτσικάκι, Μπορλέρο, και ο σχηματισμός της «Κοιμωμένης των Αγράφων».

Πηγή: www.plastiras-ota.gr

Προηγούμενο άρθρο Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Επόμενο άρθρο Oι φετινοί πρωταθλητές χάντμπολ Γυμνασίων