Τα τελευταία χρόνια γίνονται ραγδαίες κοινωνικές αλλαγές σε όλους τους κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικούς τομείς, κάθε μέρα ξημερώνει μια καινούρια μέρα, πάντα κάτι αλλάζει σε όλες τις κοινωνίες, στις κοινωνικές ομάδες και στα κοινωνικά, πολιτικά και δημοκρατικά συστήματα. Το υπάρχον θεσμικό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα αλλάζει απότομα και γρήγορα διαμορφώνοντας με τον τρόπο αυτό αλλαγές και κοινωνική μεταβολή στα υποσυστήματα της κοινωνίας των πολιτών, τόσο στη παιδεία, την υγεία, όσο στην εργασία και τη στέγαση. Κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στο Τσιγγάνικο σύστημα. Οι κοινωνικές αλλαγές στο θεσμικό νομοθετικό πλαίσιο πολιτικής βούλησης του Τσιγγάνικου συστήματος γίνετε με ρυθμούς χελώνας.
Αναμφισβήτητα από τη μία φαίνεται ότι οι πολιτικοί ηγέτες των κρατών μελών που υπηρετούν τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε, αναμφίβολα από την άλλη οι Κυβερνόντες της Ελληνικής Πολιτείας καθώς και οι τοπικοί πολιτικοί άρχοντες που εργάζονται σε καθημερινή βάση σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντάς πολιτικές, προκειμένου να επιφέρουν σημαντικές αλλαγές και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών δεν κατάφεραν να αλλάξουν πολλά. Ωστόσο όμως παρατηρούμε ότι στους Τσιγγάνικους οικισμούς οι συνθήκες ποιότητας ζωής παραμένουν τριτοκοσμικές παρ’ όλου που έχουν σχεδιαστεί και έχουν γραφτεί στα χαρτιά εθνικές στρατηγικές κοινωνικής ένταξης των Ρομά.
- Τι άραγε φταίει και δεν έχει επέλθει αλλαγή στο Τσιγγάνικο σύστημα εδώ και πολλούς αιώνες;
Ας υποθέσουμε ότι φταίνε οι ίδιοι οι Ρομά που δεν κατάφεραν να αλλάξουν όπως αρκετοί θέλουν να πιστεύουν. Αυτό το επιχείρημα πιο έμπειροι πολιτικοί αναλυτές θα έλεγαν ότι δεν μπορεί να υποστηριχθεί επειδή ακριβώς οι ίδιοι οι Ρομά δεν διαχειρίστηκαν ποτέ τα χρήματα που προοριζόταν γι’ αυτούς. Άλλα ούτε είχαν ποτέ θέση πολιτικής ευθύνης ή εμπλοκής συμμετέχοντας στα κέντρα λήψης αποφάσεων για τη γενική πολιτική σχεδιασμού του υπάρχοντος συστήματος ή ακόμη τοπικών υποθέσεων. Οι άλλοι αποφασίζουν για τους Ρομά, γι’ αυτό το λόγω υποστηρίζουν ορισμένοι εκπρόσωποι του Τσιγγάνικου συστήματος ότι δεν μπορεί να επιτευχτεί η κοινωνική αλλαγή στις κοινότητες των Ρομά. Προφανώς οι λευκοί πολιτικοί δεν αφήνουν τους Ρόμα να αλλάξουν και σε καμία περίπτωση η κοινωνία των πολιτών.
– Στο 21ο οι Ρομά δεν εκπροσωπούνται δίκαια και ισότιμα με θέση ευθύνης στην τοπική αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού παρ’ όλου που οι πολιτικές παρατάξεις συγκεντρώνουν στο πλευρό τους μεγάλο εκλογικό σώμα ψηφοφόρων Ρομά. Το ίδιο συμβαίνει με τη κυβέρνηση και τα μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας. Είναι μια μορφή εκπροσώπησης πολιτικού αποκλεισμού. Παραβιάζοντας βασικά και θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα του Ελληνικού συντάγματος όπως του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι».
– Στο 21ο οι Έλληνες πολίτες Ρομά δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, γεγονός που τους καθιστά ανίκανους για οποιοδήποτε βιοποριστικό επάγγελμά, συνεπώς δεν έχουν καμία τύχει κοινωνικής ανέλιξής και αλλαγής στο υπάρχον κοινωνικό σύστημα. Οι Ρομά είναι αποκομμένοι από την τυπική αγορά εργασίας και απασχόλησης του ευρύτερου δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, πράγμα που σημαίνει αποκλεισμός από την εργασία, κάτι το οποίο έρχεται σε σύγκρουση με τις συνταγματικές διατάξεις του Ελληνικού συντάγματος όπου εκεί ορίζεται στο άρθρο 22 παρ: 1, πως « η εργασία αποτελεί δικαίωμα και πρωτεύεται από το κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών»
– Στο 21ο που διανύουμε παρατηρούμε πως το 80% των Ελλήνων πολιτών Ρομά στεγάζεται ανεπαρκώς με οικισμούς σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης χωρίς βασικές κοινωνικές υποδομές και δομές. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης για τη λήψη πολιτικών μέτρων κοινωνικής κατοικίας των πολιτών Ρομά και η αδιαφορία των πολιτικών για την βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτής της διαφέρουσας πληθυσμιακής ομάδας πολιτών συνιστούν αναπόφευκτα βασικές συνταγματικές παραβιάσεις του άρθρου 21, παρ: 4 του ελληνικού συντάγματος που προβλέπει ρητά πως «η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους».
Είναι κοινά παραδεκτό πως το υπάρχον πολιτικό και θεσμικό σύστημα παραβιάζει βασικές θεμελιώδης αρχές και σπουδαίας σημασίας συνταγματικές διατάξεις και καταπατώντας συστηματικά ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα του ελληνικού συντάγματος διαμορφώνοντας ρωγμές στο κοινωνικό και Τσιγγάνικο σύστημα μη κοινωνικής αλλαγής και ένταξης στο κοινωνικό ιστό της υπόλοιπης κυρίαρχης κοινωνίας.
Χαρίτος Παναγιώτης
Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος
Καθ ‘όλης αρμοδιότητας για θέματα Ρομά.
Δήμου Σοφάδων.
Απόφοιτος του τμήματος
Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης
Με κατεύθυνση στην κοινωνική εργασία
( κοινωνικός λειτουργός) Δ.Π.Θ.
Μεταπτυχιακός φοιτητής
του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας Βόλο
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
