Oι αναπληρωτές (οι οποίοι στη συντριπτική πλειοψηφία «αναπληρώνουν» κάθε χρόνο τον… εαυτό τους) αποτελούν το πιο χτυπημένο κομμάτι του κλάδου. Με μόνιμο άγχος καθώς δεν ξέρουν αν, πού και πότε θα δουλέψουν, με μειωμένα δικαιώματα, σε καθεστώς μόνιμης ομηρίας βλέπουν σαν άπιαστο όνειρο τη μόνιμη δουλειά. Η ανακούφιση για το διορισμό μετράει αντίστροφα στο χρόνο και δίνει τη θέση της στην ανασφάλεια και στο άγχος για την επόμενη χρονιά.
Στόχος της κυβέρνησης, σε εφαρμογή των μνημονιακών κατευθύνσεων ΟΟΣΑ – ΕΕ, είναι να παγιώσει και να οξύνει την πολιτική της αδιοριστίας (και με τη συμφωνία των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που την μονιμοποίησαν). Σκοπεύουν να μειώσουν δραματικά ακόμα και αυτές τις προσωρινές προσλήψεις αναπληρωτών και τα κενά να τα καλύψουν στύβοντας απόλυτα τους μόνιμους συναδέλφους μέσω της συγχώνευσης ειδικοτήτων, της ευελιξίας στις αναθέσεις, της τοποθέτησης σε πολλαπλά σχολεία και (πιθανά) της αύξησης του ωραρίου.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σιωπούν. ΟΛΜΕ και ΔΟΕ εκφράζουν την «κατανόησή» τους για τα προβλήματα των αναπληρωτών και εκτονώνουν την οργή και την αγανάκτηση σε άνευρες παραστάσεις διαμαρτυρίας, όπου συνδικαλιστικοί παράγοντες συνδιαλέγονται με τους υπουργούς. ΟΛΜΕ και ΔΟΕ έχουν στην πραγματικότητα εξοβελίσει ακόμα και τη λέξη «αγώνας», ενώ η ΟΛΜΕ στην εισήγησή της προς τον κλάδο μόνο που δε χειροκροτεί την κυβέρνηση. Και μέσα στο χώρο των αναπληρωτών κυριαρχεί η διάσπαση (ειδικοτήτων, προσόντων, παραταξιακή): ένα κάρο ξεχωριστές και ανταγωνιστικές επιτροπές, πρωτοβουλίες, σύλλογοι.
Οι παραστάσεις διαμαρτυρίας στο υπουργείο υποβαθμίζουν τη σημασία του προβλήματος και εκφυλίζονται σε σόου επίδοξων σωτήρων.
Η λύση όμως δεν μπορεί να βρεθεί ούτε στους «διαλόγους» παζαριών, συνδιαλλαγής και ανάδειξης συνομιλητών του συστήματος ούτε στην αναμονή… εξόδου από την κρίση και στην κυβερνητική κατανόηση.
Μόνη λύση είναι να επιστρέψει η συζήτηση στο μόνο σοβαρό στόχο: την οργάνωση αγώνων. Από τώρα πρέπει σε κάθε σχολείο, σε κάθε σύλλογο, να μπουν οι βάσεις για το ξεδίπλωμα αγώνων με στόχο αυτή τη χρονιά να ακουστεί δυνατά και να διεκδικηθεί να γίνουν μαζικοί μόνιμοι διορισμοί και να μην απολυθεί κανένας αναπληρωτής! Ο στόχος αυτός δεν αφορά μόνο τους αναπληρωτές, δεν αφορά μόνο τους συμβασιούχους σε άλλους κλάδους αλλά αφορά και τους μόνιμους, γιατί η ύπαρξη του πιο εκμεταλλευόμενου κομματιού «περικυκλώνει» και πιέζει συνολικά ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους.
Οι συνάδελφοι αναπληρωτές έχουν δικαίωμα σε σταθερή εργασία και μονιμότητα, σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ανθρώπινο μισθό! Και όπως κάθε δικαίωμα, έτσι και αυτό θα κερδηθεί με τον δύσκολο τρόπο: με την σύγκρουση με αυτούς που κλέβουν αυτό το δικαίωμα.
- Με απόρριψη της αντιδραστικής λογικής του μονόδρομου της επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ.
- Με την συσπείρωση και τους κοινούς αγώνες όλων – αναπληρωτών και μόνιμων- ενάντια στις συντεχνιακές λογικές, που θέλουν να μας διασπάσουν.
- Με παρατεταμένους αγώνες και οργανωμένες και μαζικές απεργίες.
Να προετοιμάσουμε ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ και ΑΠΕΡΓΙΕΣ
για ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ
για ανατροπή της πολιτικής των απολύσεων, της ανεργίας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των ταξικών φραγμών
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
