Τώρα που ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες του διευρυμένου ΠΥΣΠΕ επιλογής διευθυντών, συνεπείς απέναντι στους εαυτούς μας και κυρίως απέναντί σας, οφείλουμε έναν μικρό απολογισμό.
Συμμετείχαμε στο διευρυμένο ΠΥΣΠΕ ως τρίτη δύναμη (μετά από έγγραφο της Περιφερειακής Διεύθυνσης) και εκπροσωπηθήκαμε ως Εκπαιδευτική Δράση από την Ζιάκα Άννα (τακτικό μέλος) και τον Τσιτσιμπή Γιώργο (αναπληρωματικό). Τα άλλα μέλη ήταν: η Διευθύντρια Εκπαίδευσης Μητσιάδη Ευθυμία ως πρόεδρος και μετά την αντικατάστασή της από την Περιφερειακή Διευθύντρια, ο Βούλγαρης Σωτήριος με αναπληρωματικό τον Παπατσιμούλη Κων/νο, ο Κωτούλας Βασίλειος με αναπληρωματική την Φακίδου Αναστασία, σχολικοί σύμβουλοι αντίστοιχα, και οι αιρετοί Ακρίβος Βασίλειος με αναπληρωματικό τον Πάτα Δημήτριο (από την ΔΑΚΕ) και ο Ταξιάρχης Δημήτριος (από το ΑΔΗΚΕ, χωρίς αναπληρωματικό γιατί δεν προβλέπονταν!!!). Τα άλλα δύο μέλη, Τσίτος και Ζαγανάς, καθώς και οι αναπληρωματικοί τους Κουτρουμάνος και Πρίτσα είχαν κώλυμα και έτσι το συμβούλιο έμεινε με 5 μέλη.
Πράγματι, η εμπειρία μας ήταν πολύτιμη και πρωτόγνωρη. Από την αρχή, όπως άλλωστε είχαμε δηλώσει δημόσια, θα συμμετείχαμε στο ΠΥΣΠΕ χωρίς όμως να βαθμολογήσουμε και να αξιολογήσουμε συναδέλφους. Μάλιστα, σ’ αυτή την κατεύθυνση καλέσαμε και τα υπόλοιπα μέλη, μέσα από δύο συναντήσεις που προκαλέσαμε υπό την αιγίδα του Συλλόγου. Μπορεί να μην καταφέραμε να τους δεσμεύσουμε σε κοινή θέση, αλλά σίγουρα και εκ του αποτελέσματος, φάνηκε πως οι βαθμολογίες τους τελικά δεν επηρέασαν, παρά ελάχιστα, την τελική κατάταξη. Παράλληλα προσπαθήσαμε και πετύχαμε να μην ληφθεί υπόψη η παρωδία της «έκφρασης γνώμης των μόνιμων εκπαιδευτικών»!!! Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι οι υπόλοιποι αιρετοί ενώ στα σχολεία τους απείχαν αυτής της διαδικασίας στο ΠΥΣΠΕ «ξέχασαν» να πράξουν το ίδιο, έστω και αν αυτό ήταν χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις.
Στην παρωδία της «έκφρασης γνώμης των μόνιμων εκπαιδευτικών», απείχαν καθολικά 16 σχολεία, ενώ συμμετείχαν καθολικά 14. Στα υπόλοιπα 16 σχολεία, που έπρεπε να πάρουν θέση, υπήρχε απλά ποσοστό αποχής ή συμμετοχής. Τέλος, το σύνολο των εκπαιδευτικών που συμμετείχαν ήταν μόνο 219 σε ολόκληρο τον νομό.
Οι ερωτήσεις που υποβλήθηκαν, κρατήθηκαν μάλλον σε ένα «ουδέτερο» επίπεδο, χωρίς ακρότητες, όπως συνέβη σε άλλα ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ και κυρίως όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Ήταν, κατά κύριο λόγο, βιωματικές – υποκειμενικές, μερικές από την γνωστή τράπεζα ερωτήσεων και ευτυχώς λίγες κακοδιατυπωμένες ή λάθος, χωρίς όμως εμφανή πρόθεση και κυρίως χωρίς συνέπειες. Δεν διαπιστώσαμε αντιδεοντολογική στάση αν κι η «γενναιοδωρία» όσων βαθμολόγησαν δεν αναιρεί την υποκειμενικότητα και τον αντιδραστικό- κατηγοριοποιητικό χαρακτήρα της βαθμολόγησης αξιολόγησης. Η όλη διαδικασία πάντως συγκαλύπτει παρά αναδεικνύει τις παθογένειες του συστήματος και κυρίως τον ρόλο του διευθυντή και της σχολικής μονάδας από την πλευρά του εκπαιδευτικού κινήματος. Εν τέλει, ο αρχικός πίνακας των μορίων (τα κριτήρια του οποίου ούτε δίκαια, ούτε αξιοκρατικά, ούτε αντικειμενικά είναι), τον οποίο προφανώς είχαν αποδεχτεί οι υποψήφιοι με την συμμετοχή τους, δεν διαταράχτηκε παρά στο ελάχιστο.
Στόχος μας όπως και δημόσια ανακοινώσαμε εκ των προτέρων ήταν η διαφάνεια και η ισονομία, που έγινε πράξη σε όλα τα στάδια της διαδικασίας επιλογής. (Έλεγχος φακέλων, ενστάσεις, συνέντευξη, δηλώσεις σχολείων, τοποθετήσεις).
Από τους 75 υποψήφιους δεν προσήλθαν οι 5. Όλες οι βαθμολογίες κινήθηκαν μεταξύ 7 και 8 (με τα δεκαδικά τους), από το σύνολο των μελών. Ανάλογα με τις δηλώσεις προτίμησης των σχολείων (44 σχολεία), επανατοποθετήθηκαν ως διευθυντές οι 34 (12 στα ίδια σχολεία, 22 σε διαφορετικά σχολεία) ενώ υπήρξαν και 10 νέοι διευθυντές.
Οι νέοι διευθυντές, καλούνται στο ισχύον πλαίσιο να μετατραπούν σε διοικητικά στελέχη και οικονομικοί μάνατζερ επιφορτισμένοι με την παιδαγωγική εποπτεία του έργου των εκπαιδευτικών, την ίδια ώρα που ολοένα αποκόπτονται από την εκπαιδευτική διαδικασία με διάφορα προσχήματα, αποκτούν πειθαρχικές αρμοδιότητες και δικαιώματα αξιολόγησης. Καταλήγουν σε εντολοδόχους της κυβέρνησης και της κεντρικής διοίκησης προς τους εκπαιδευτικούς.
Παράλληλα ο σύλλογος διδασκόντων απαξιώνεται διαρκώς, χάνοντας τις όποιες αποφασιστικές αρμοδιότητες του είχαν απομείνει. Έτσι όμως απαξιώνεται ουσιαστικά ο εκπαιδευτικός της πράξης και η δημοκρατική λειτουργία του σχολείου.
Ο Μαθητής της εποχής του ΔΝΤ, θα μάθει ότι η τεχνολογία στην τάξη είναι η μόνη σταθερή συνομιλήτριά του. Ότι όσο πιο πολλά «χρήσιμα» μαθαίνει, τόσες πιθανότητες έχει να δουλέψει, ενώ τα «άλλα» είναι φιλοσοφίες για ανόητους. Θα μάθει να συγκρατεί τη φυσική του περιέργεια, τη δημιουργικότητα του και να την «αξιοποιεί» εκεί που του τη ζητάνε, όταν και εφόσον του τη ζητάνε. Θα μπερδέψει τη γνώση με την αποδοτικότητα, την παιδεία με τον ανταγωνισμό, τη σκέψη με τη μνήμη και το συναίσθημα με το εμπόδιο.
Θα προσαρμοστεί. Εν ολίγοις, θα προετοιμαστεί για τη δουλειά..
Δεν είναι μακριά η εποχή που το εκπαιδευτικό κίνημα πάλεψε ενάντια στην επιβολή της αξιολόγησης του Π.Δ.152 (το οποίο βρίσκεται ακόμα σε ισχύ) έχοντας απέναντί του μεγάλο μέρος των στελεχών της εκπαίδευσης, τα οποία όχι μόνο διαφοροποιήθηκαν από τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις του κλάδου και του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά δημιούργησαν και χωριστές συνδικαλιστικές ενώσεις με το προκάλυμμα της επιστημονικότητας, σε επίπεδο σχολικών συμβούλων, Διευθυντών Σχολείων και Διευθυντών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης.
Το εκπαιδευτικό κίνημα, με σκληρές μάχες που δόθηκαν μέσα στους Συλλόγους διδασκόντων, μπλόκαρε την προώθηση της αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που διαδέχτηκε την κυβέρνηση Σαμαρά, πάγωσε την αξιολόγηση ( που τώρα ξεπαγώνει), αλλά διατήρησε άθικτο το θεσμικό της πλαίσιο αφήνοντας ανέγγιχτη τη δομή της εκπαιδευτικής ιεραρχίας, τις αρμοδιότητες του διευθυντή και το αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου.
Εν αναμονή των εξελίξεων, μετά την ψήφιση του νέου νομικού πλαισίου για την παιδεία που σύντομα ως κλάδος θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε,
Για την Εκπαιδευτική Δράση
(οι εκπρόσωποί της στο διευρυμένο ΠΥΣΠΕ Καρδίτσας)
Άννα Ζιάκα Γιώργος Τσιτσιμπής
