Το συλλογικό σεβασμό της εκφράζει σήμερα η ανθρωπότητα, στο ιερό πρόσωπο της μάνας, το σύμβολο της ζωής της αυτοθυσίας, το στυλοβάτη της κοινωνίας. Τιμούμε την ελληνίδα μάνα, με τους πολλαπλούς ρόλους, που κάθε μέρα ακροβατεί, ανάμεσα στα μητρικά της καθήκοντα και στις οικογενειακές της ανάγκες.
Στην ελληνίδα πολύτεκνη, ανύπαντρη, χήρα ή διαζευγμένη, ανασφάλιστη, αγρότισσα, εργάτρια μητέρα, που πλήττεται από τη φτώχεια και την ανεργία και δίνει κάθε μέρα τη μάχη της επιβίωσης.
Τη σύγχρονη μητέρα, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλους της και καλείται να αντιμετωπίσει ολομόναχη, αφού η πολιτεία αδιαφορεί, την οδυνηρή πραγματικότητα.
Οι ελληνίδες μητέρες ήταν από τα πρώτα θύματα της κρίσης, είδαν όμως τα προβλήματά της να οξύνονται απελπιστικά, από την κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά, στη χώρα μας.
Τα τελευταία χρόνια, πλήττονται με πρωτοφανή βία, τα δικαιώματά τους στην εργασία, στη μητρότητα, την ασφάλεια, στη συνταξιοδότηση, στην αξιοπρεπή ζωή.
Παράλληλα νοιώθουν να κλυδωνίζονται οι θεσμοί της οικογένειας και αισθάνονται έντονη την απειλή, για το μέλλον των παιδιών τους.
Πέρα από το βαρύ φορτίο των υποχρεώσεων, έρχονται αντιμέτωπες με προβλήματα πρωτόγνωρα, συνέπεια της κρίσης και των τραγικών αριστερών πολιτικών που ακολουθούνται, τα οποία διαχειρίζεται κυρίως η μητέρα.
Όπως τα παιδοψυχιατρικά περιστατικά, καταθλιπτική επιθετικότητα, διαταραχές συμπεριφορές, φοβίες, άγχος και ψυχοσωματικά, που σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας, αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, αφού και τα παιδιά επηρεάζονται καταλυτικά, από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η μητέρα και γενικότερα η οικογένεια.
Δεν θα διστάσει η «ευαίσθητη» κυβέρνησή μας. να βγει και σήμερα με μια σειρά δηλώσεων για τη μητέρα και το ρόλο της, τη ίδια στιγμή βέβαια, που καταδικάζει τις χήρες μητέρες, καταργώντας το μοναδικό ίσως πόρο επιβίωσης, τη σύνταξή τους.
Χωρίς ίχνος ντροπής, θα απονείμει σήμερα το σεβασμό της η κυβέρνηση, παράλληλα με την κατάργηση ή δραματική συρρίκνωση, οικογενειακών, φοιτητικών, αναπηρικών και πάσης φύσεων επιδομάτων.
Με την πλήρη αδιαφορία της, για την ανεργία που θερίζει τις γυναίκες στην ηλικία μεταξύ 35-44 ετών, στην πιο δημιουργική ηλικία για μητρότητα.
Χωρίς συστολή που στερούν από τις νέες μας, κάθε κίνητρο δημιουργίας οικογένειας.
Ούτε καν λαμβάνουν υπόψη τους, το εθνικό κίνδυνο του δημογραφικού, αφού η υπογεννητικότητα έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ.
Επιβάλλεται λοιπόν ριζική αλλαγή πολιτικής, μακριά από αριστερές ψευτοευαισθησίες και οι μητέρες, ανεξαρτήτου ηλικίας, κοινωνικής ή οικονομικής τάξης, πρέπει να πρωτοστατήσουν σ΄αυτό.
Πρέπει να αναλάβουν τη διαχείριση της τύχης τους άνθρωποι, που πιστεύουν στους θεσμούς, στην οικογένεια και σέβονται στην πράξη, το ιερό, μοναδικό και αγαπημένο πρόσωπο της μάνας.
Να έχουν ως προτεραιότητα, μια σύγχρονη κοινωνική πολιτική, με επίκεντρο τη γυναίκα, ώστε μα της παρέχουν τα εχέγγυα, να πετύχει στον προορισμό της και ως μητέρα.
Έτσι έμπρακτα θα αποδώσουμε το φόρο τιμής στη μάνα, που η αγάπη της τροφοδοτεί τη ψυχή μας με δύναμη, για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες του παρόντος και να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία.
Οι μητέρες γεννώντας τα παιδιά τους, δημιουργούν το μέλλον, γι΄αυτό και δικαιούνται σεβασμό, στήριξη, αλλά και να έχουν λόγο και ρόλο στη διαμόρφωσή του.
Ασημίνα Σκόνδρα
πρ. Βουλευτής ΝΔ Καρδίτσας
