Τώρα που βελτιώθηκε ο καιρός μπορούμε να δούμε με ψυχραιμία την διαδικασία της αντιμετώπισης της χιονόπτωσης και των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών που επεκράτησαν.
Αρχικά να πούμε ότι οι μετεωρολογικές προβλέψεις έπεσαν πολύ έξω, όσον αφορά την ένταση του φαινομένου. Την Τρίτη 10/1/17, το μεσημέρι, πρόβλεψη ήταν για 15 εκ. χιόνι στην πόλη την επόμενη μέρα. Το βράδυ αναβαθμίστηκε σε 30 εκ. και τελικά έπεσαν 55 εκ. χιόνι.
Η προετοιμασία του Δήμου ήταν επαρκής. Όλα τα μηχανήματα του Δήμου (14), καθώς και ορισμένα ιδιωτικά, βγήκαν την Τετάρτη στους δρόμους από τις 5.30 π.μ. για τον αποχιονισμό. Γρήγορα (στις 7.00 π.μ.) διαπιστώθηκε ότι η ένταση του φαινομένου είναι πολύ μεγαλύτερη από τις προβλέψεις. Δόθηκε εντολή για μίσθωση του μέγιστου δυνατού αριθμού ιδιωτικών μηχανημάτων.
Τελικά μισθώθηκαν 35 ιδιωτικά μηχανήματα (12 στην πόλη και 23 στα χωριά), τα οποία συνολικά εργάστηκαν 1200 ώρες, (570 στην πόλη και 630 στα χωριά). Επίσης 630 ώρες εργάστηκαν και τα 14 μηχανήματα του Δήμου (520 στην πόλη και 110 στα χωριά).
Το κόστος μίσθωσης των ιδιωτικών μηχανημάτων έφθασε τις 65.000 €.
Η ρίψη άλατος ξεκίνησε, αφού κόπασε το φαινόμενο, με προτεραιότητα στους κεντρικούς δρόμους και τα κεντρικά σημεία της πόλης.
Υποστηρίζουν πολλοί, ότι έπρεπε να πέσει περισσότερο αλάτι και νωρίτερα. Η απάντηση είναι όχι. Το αλάτι δε είναι θεραπεία «δια πάσαν νόσον». Προκαλεί μεγάλες ζημιές στις υποδομές και στο φυσικό περιβάλλον δέντρα, θάμνους κ.λπ. Μία βόλτα στην κεντρική πλατεία αρκεί για να διαπιστώσει κανείς τις επιπτώσεις. Επίσης η ρίψη άλατος τη στιγμή της καταιγιστικής χιονόπτωσης πάει χαμένη, καθόσον αν ρίξεις αλάτι σε 20 εκ. χιόνι πατημένο, αυτό έχει ελάχιστη επίδραση, αφήνοντας ως “προίκα” μόνο τις ζημιές.
Παρόλα αυτά «έπεσαν» 135 τόνοι αλάτι – η μεγαλύτερη ποσότητα από καταβολής Δήμου – και υπάρχουν 90 ακόμη τόνοι στις αποθήκες για μελλοντική χρήση, αφού ο χειμώνας είναι μπροστά.
Το συνολικό κόστος της κακοκαιρίας συμπεριλαμβανομένων των ζημιών στις Δημοτικές υποδομές ξεπέρασε τις 200.000 €.
Συμπέρασμα: Οι εργαζόμενοι στον Δήμο και η Δημοτική αρχή έκαναν ό,τι ήταν δυνατό να μειώσουν τις επιπτώσεις από την κακοκαιρία. Χαρακτηριστικό είναι ότι μισθώθηκε το σύνολο των διαθέσιμων ιδιωτικών μηχανημάτων.
Παράπονα υπήρξαν πολλά, κυρίως λόγω της έλλειψης εξοικείωσης των δημοτών με την ένταση του φαινομένου. Σήμερα, ελάχιστα αυτοκίνητα έχουν αλυσίδες, σχεδόν κανένα χιονολάστιχα, ακόμη λείπουν από τα σπίτια και τα κατάλληλα παπούτσια για τόσο χιόνι. Μοιραία υπήρξαν δυσκολίες και σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει η ρήση: Τα παράπονα στο Δήμαρχο.
Ακόμη υπήρξε μια σύγχυση. Τι γίνεται με τα πεζοδρόμια; Τι γίνεται με τις εισόδους των κατοικιών;
Η απάντηση είναι ότι η υποχρέωση καθαρισμού των πεζοδρομίων και των εισόδων ανήκει στους παρόδιους δημότες. Και με βάση τη νομοθεσία και με βάση τη λογική. Η πόλη έχει περίπου 1000 χιλιόμετρα πεζοδρόμια. Οι μόνιμοι εργάτες στον Δήμο είναι 5. Φαντάζεται κανείς ότι 5 άνθρωποι μπορούν να καθαρίσουν τις πλατείες, τους κεντρικούς πεζόδρομους και στη συνέχεια 1000 χιλιόμετρα πεζοδρόμια;
Υπήρξαν ακόμη και τα παράπονα του τύπου: Καλά, να καθαρίσω 55 εκ. χιόνι στην είσοδό μου. Πέρασε όμως το grader, αποχιόνισε και το χιόνι στην είσοδό μου ξεπέρασε το 1 μέτρο. Εσείς δεν φταίτε;
Η απάντηση είναι το χιόνι κάπου έπρεπε να πάει. Ή στο δρόμο ή στο πλάι. Μοιραία ο δημότης θα φτυαρίσει και αυτό το χιόνι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Τέλος, όσον αφορά στις διαμαρτυρίες με την έλλειψη νερού κυρίως στα χωριά: Με την παγωνιά είχαμε ταυτόχρονα δυο αιτίες υπερκατανάλωσης νερού. Οι δημότες άφηναν τις βρύσες υπερβολικά ανοιχτές για να μην παγώσουν, ενώ πρέπει να γνωρίζουμε ότι αρκεί ένα «ράμμα» από το ζεστό νερό. Επίσης είχαμε πολλά σπασίματα σωλήνων ύδρευσης λόγω του παγετού. Από τις αιτίες αυτές υπερδιπλασιάστηκαν οι ανάγκες του νερού, κάτι που ξεπέρασε τις δυνατότητες παροχέτευσης του ανατολικού αγωγού. Και εδώ χρειάστηκε χρόνος να περάσουμε από την διαμαρτυρία στην πράξη. Εξηγήσαμε από την πρώτη στιγμή στους προέδρους των χωριών ότι μαζί με τα τοπικά συμβούλια, πρέπει να περάσουν σπίτι σπίτι να εξηγήσουν ότι, όταν ανέβηκαν οι θερμοκρασίες, δεν χρειάζεται να μένουν ανοιχτές οι βρύσες και να επισημάνουν την ανάγκη γρήγορης αποκατάστασης των ζημιών. Μόλις ξεπεράστηκαν οι αρχικοί δισταγμοί και ενεργοποιήθηκαν, το πρόβλημα ξεπεράστηκε.
Συμπέρασμα: Στις περιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων, πέραν της πλήρους ενεργοποίησης των αυτοδιοικητικών αρχών, είναι απαραίτητη και η συμμετοχή των δημοτών. Επίσης, να κατανοήσουμε όλοι μας ότι σε ακραίες συνθήκες όλοι θα ταλαιπωρηθούμε. Η ταλαιπωρία μας θα είναι μικρότερη, όσο καλύτερη είναι η προετοιμασία μας σε πρακτικό και ψυχολογικό επίπεδο.
Καταληκτικά, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους εργαζόμενους στο Δήμο που αυτές τις δύσκολες μέρες, διπλασίασαν το ωράριό τους αγόγγυστα και με επίγνωση της αποστολής τους, τους ιδιώτες ιδιοκτήτες μηχανημάτων που ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμά μας και εργάστηκαν εντατικά για τον αποχιονισμό της πόλης και των Κοινοτήτων, καθώς και τους δημότες που με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης συνέβαλαν κι αυτοί στο να μειωθούν οι επιπτώσεις από την κακοκαιρία.
