Συμπληρώθηκαν πριν λίγες ημέρες δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μπορούμε νομίζω τώρα να κάνουμε έναν σύντομο απολογισμό των πεπραγμένων της κυβέρνησης.
Tο πρώτο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα είναι πανθομολογούμενο πλέον ότι χαρακτηριζόταν από πρόσωπα και πολιτικές που δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν με την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Μια σημαντική μερίδα εκείνου του υπουργικού συμβουλίου έδινε δήθεν προτεραιότητα στην ανατροπή της λιτότητας και των μνημονίων, ακόμη κι αν αυτό σήμαινε την επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Ο επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου κ. Βαρουφάκης με την “δημιουργική του ασάφεια”, αφού αυτογελοιοποιήθηκε, κατάφερε να φέρει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού .
Η απίστευτη αδυναμία, οι ερασιτεχνισμοί και οι ιδεοληψίες της κυβέρνησης , οδήγησαν στο ολέθριο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, που βύθισε την οικονομία ξανά στην ύφεση, στην παραλυσία των capital controls και έφτασαν τη χώρα μια ανάσα από το Grexit.
Ακολούθησε η μεγάλη συνθηκολόγηση της 13ης Ιουλίου και η δεύτερη εκλογική του νίκη τον Σεπτέμβριο του 2015. Ωστόσο, παρά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου , τα σκληρά μέτρα που το συνοδεύουν και την απομάκρυνση των πιο ριζοσπαστικών στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση εξακολουθεί να κάνει τα ίδια τραγικά λάθη και να προσπαθεί να πατήσει σε δύο βάρκες.
Φόροι, φόροι , επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και θεσμικά ατοπήματα. Αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόζει. Αντί να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις , να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο ( τα περισσότερα σχετικά νομοσχέδια καρκινοβατούν), εξαφανίζει τα κατώτερα και μεσαία κοινωνικά στρώματα με απίστευτους φόρους.
Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει ποτέ την ευθύνη για τις αποτυχίες της. Αυτοθαυμάζεται, λοιδορεί τους πολιτικούς της αντιπάλους και ” φωνάζει¨ στους Ευρωπαίους θέτοντας ψευτοδιλήμματα του τύπου ” με την κοινωνία ή τον Σόϊμπλε”. Μόνο που αυτό το παραμύθι δεν πουλάει πλέον. Πρέπει να μας κοιμίσει με άλλο !
Τι να απαριθμήσει κανείς εκτός από τις ολέθριες συνέπειες του 3ου μνημονίου που μας φόρτωσε.
Τις “κόκκινες γραμμές” που παραβιάστηκαν όλες;
Τις συντάξεις που εξανεμίστηκαν και ο κ. Κατρούγκαλος έλεγε ότι μπορεί και να αυξηθούν ;
Το περιβόητο «παράλληλο πρόγραμμα», το οποίο θα άμβλυνε τις συνέπειες του νέου προγράμματος και αποσύρθηκε κακήν κακώς από την κυβέρνηση;
Την εκτόξευση της ανεργίας και την ολοένα και μεγαλύτερη φυγή νέων επιστημόνων στο εξωτερικό;
Τα capital controls και την φυγή των καταθέσεων αλλά και την επακόλουθη ανακεφαλοποίηση των τραπεζών με χρήματα των φορολογουμένων;
Το σκάνδαλο της υποκλοπής των τηλεφωνικών συνομιλιών Τόμσεν-Βελκουλέσκου;
Τη διαφθορά που- σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη- αντί να μειώνεται αυξάνεται;
Τα απίστευτα πισωγυρίσματα στην εκπαίδευση όπου η αριστεία έγινε ρετσινιά;
Την κατάρρευση του συστήματος Δημόσιας Υγείας με τον ανεκδιήγητο κ. Πολάκη;
Το προσφυγικό, με την πολιτική της ελεύθερης διέλευσης του πρώτου μισού του 2015 και την τρομακτική διαχειριστική ανεπάρκεια; ( εδώ βέβαια έχουν ευθύνες και οι Ευρωπαίοι).
Την απίστευτη ιστορία των τηλεοπτικών αδειών; Ήταν το κορυφαίο επεισόδιο της απόπειρας χειραγώγησης και ελέγχου των θεσμών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και εγκαθίδρυσης μιας νέας διαπλοκής. Η παταγώδης συντριβή του εγχειρήματος Παππά αποδόθηκε από την κυβέρνηση, με μια πρωτοφανή δήλωση της κ. Γεροβασίλη , σε «δικαστικό πραξικόπημα»!.
Και φτάσαμε στον Δεκέμβριο του 2016, με την ανακοίνωση των μέτρων για τους συνταξιούχους και για τον ΦΠΑ…
Το ξέχασα… ‘Άνοιξε και η ΕΡΤ ! Την οποία την πληρώνουμε για την ελεύθερη και πλουραλιστική ενημέρωση που μας προσφέρει…
Η ήττα της χώρας ήταν καθολική. Ανέδειξε και πρόβαλε τον χειρότερο εαυτό της. Βασικές αξίες αποδυναμώθηκαν. Η ευγένεια ονομάστηκε υποχώρηση, η αριστεία έγινε ρετσινιά, ο ορθολογισμός ονομάστηκε ελιτισμός.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ας παραδειγματιστούμε από άλλες χώρες ( Ιρλανδία, Ισπανία , Κύπρος) που έκαναν αυτά που πρέπει και βρίσκονται πλέον ήδη στο δρόμο της ανάπτυξης. Αλλά εκεί έμαθαν να δουλεύουν και όχι απλά να κατηγορούν τους άλλους !
Η καθημαγμένη ελληνική κοινωνία απαιτεί λύσεις. Δύσκολες ναι. Αλλά λύσεις. Όχι ανέξοδες υποσχέσεις και λαϊκισμούς.
Άλλοθι δεν υπάρχουν πλέον. Ο χρόνος αυτής της κυβέρνησης τελειώνει. Η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη και σύμμαχο την κοινωνία, θα κληθεί και πάλι να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας με ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο εξόδου από την πολυετή κρίση .
Η χώρα πρέπει να επανέλθει στην κανονικότητα…
Νίκος Γ. Καραγιάννης
Καθηγητής Μαθηματικός- M.Sc Πληροφορικής
Υπεύθυνος Οργάνωσης Νέας Δημοκρατίας για την Περιφέρεια Θεσσαλίας
