Έξι χρόνια.. τρια Μνημόνια, όλων των αποχρώσεων (πράσινο -μπλε-ροζ), σφικτή θηλιά στο σβέρκο των συνελληνων, σαν βαριά λαιμαρια σε ζώο επί του ζυγού στο όργωμα.. τους παληους καιρούς…
Ανεργία, φτώχεια, ανασφάλεια, μελαγχολία συνθέτουν ένα ζοφερό κλίμα, σκοτεινό. .αποπνικτικο.. Ανθρωποι, οικογένειες, παιδιά που εφέτος δεν θα μπορέσουν να κάνουν διακοπές. ..που και οι λίγες μέρες στο χωριό της γιαγιάς αποτελουν πολυτέλεια. ..οι αποστάσεις ανεβάζουν το κόστος και το ταμείο ..άδειο. . Και καραδοκούν οι φόροι, τα έξοδα του φθινοπώρου, ο βαρύς απρόβλεπτος χειμώνας. ..
Ο κόσμος πλέον ζει σε διαρκή κατάσταση μαζικού άγχους, φοβίας και πανικού, στα όρια διαταραχής, κατάθλιψης .
Δεν ικανοποιειται, εξάπτεται εύκολα, του φταίνε όλα.. Ανορεξία, ανηδονια, αυπνια..οι μαστιγες της εποχής μας. . .
Οι νέοι -νέες πιέζονται συναισθηματικά, ψυχολογικά, παλεύουν να μη χάσουν τη ζωτικότητα, πνευματικότητα, σεξουαλικότητα τους. H αβεβαιότητα, η ανασφάλεια λυγιζουν τα ψυχικά αποθέματα, το σθένος..
Ο Αυγουστος θα δείξει και την πορεία της οικονομίας, εθνικής και τοπικής, με τον αριθμό όσων θα καταφέρουν τελικά (και για πόσες μέρες) να επισκεφθούν τα προγονικά εδάφη, στα ορεινά ή στα νησιά, αλλά και το επίπεδο της ψυχοσωματικής διάθεσης και εγρήγορσης των επισκεπτών..
Οι νέες εποχές απαιτούν να επανεξετάσουμε, ολοι μας, ατομα, φορείς, αυτοδιοίκηση, τον τρόπο διασκεδασης, τις μορφές πολιτιστικών εκδηλωσεων , την κοινωνική δράση. .
Να επανα -ανακαλύψουμε, επανασυστησουμε, τη “Συλλογικοτητα”, που εγκαταλείψαμε την εποχή της “πλαστής ευμαρειας “υπέρ του ατομισμου, του εγωκεντρισμού, παρασυρμενοι από την…ψευδαίσθηση οτι αιφνης πλουτισαμε ολοι. .χάριν των διακοποδανειων και αλογιστης, εν πολλοίς, κραιπαλης. .και οτι πλέον δεν έχουμε ανάγκη κανέναν. .ουτε συνάδελφο, ούτε συγγενή ή φίλο, ουτε χωριανο μας.
Ωρα, επιτακτική ανάγκη να επανιδρυσουμε “πανανθρωπινες αξίες ” και θεσμούς που απαξιωθηκαν από τη “μονεταριστική ακραία πολιτική “της ανεξέλεγκτης χρηματοπιστωτικης ελίτ.
Ωρα να δυναμωσουμε τους δεσμούς της οικογένειας, της φιλίας , τη γειτονιά, την κοινότητα και την ενορία, οσοι πιστεύουμε στην Ορθοδοξία. .
Ωρα να αναβαπτιστουμε σε γνήσιες αρχές και αυθεντικους θεσμούς, αναλλοιωτους στους αιώνες… Η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, η έντιμη σχέση, η καταλλαγη, η ειρήνευση είναι τα σύγχρονα όπλα για να περάσουμε τη μπόρα, τον τυφώνα μάλλον, και να νικήσουμε τις φοβιες, τους πανικους, τη μελαγχολία μας.. Για να δοθεί διέξοδος ελπίδας στη νέα γενηα. ..
Ωρα να αλλάξουμε την “Αυγουστιάτικη αντζεντα ” δίνοντας πρώτη προτεραιότητα στα ανθρωπιστικά ζητήματα υπερ των αδύναμων,ανασφάλιστων και ακραία άπορων συνανθρώπων μας.
Η Ιστορία κάνοντας τον μελαγχολικό κύκλο της, θα επανέλθει στις καλές γαληνιες περιόδους, αρκεί και εμείς να κινηθούμε θετικά, αλληλέγγυα!
Ας κρατάμε μέσα μας τα, πριν 2000 χρόνια, λόγια του ΙΗΣΟΎ “Αμήν, λέγω υμιν, εφόσον εποιησατε ενι των αδελφών μου, των ελαχίστων….εμοι εποιησατε! “..επεινασα γαρ και εδωκατε με φαγειν…εδιψησα και εποτισατε με ..ξένος ημην και συναγάγητε με…”
Δημήτρης Παπακώστας
