Λίγες μόλις μέρες πριν ο υπουργός Οικονομικών κ. Ε. Τσακαλώτος έστειλε μια απελπισμένη επιστολή προς τους ευρωπαίους ομολόγους του, με την οποία τους ζητούσε να μην επιμείνουν στην απαίτησή τους για την νομοθέτηση των επιπλέον μέτρων ύψους 3,8 δις €. Και φυσικά όχι προς χάριν της οικονομίας ή της κοινωνίας, αλλάμόνο και μόνο για να μην κλονιστεί η κυβερνητικήπλειοψηφία από την δοκιμασία μιας κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Η Ελλάδα βρίσκονταν, ήδη, σε αναταραχήεξαιτίας του ασφαλιστικού – λαιμητόμου.
Η ικεσία αντικαθιστά την σκληρήδιαπραγμάτευση και είχεαποτέλεσμα. Το τίμημα;Ο μηχανισμός για την οριζόντια αυτόματηπερικοπήμισθών και συντάξεων, επιβολής νέων φόρων, ξεπούλημαόλων των δανείων σε ξένακερδοσκοπικάιδρύματα, με μόνηεξαίρεση μια μικρήκατηγορίαστεγαστικών,κάθεφορά που ο προϋπολογισμόςβρίσκεταιεκτόςστόχου ακόμα και μετά από 2018. Ένα ελληνικής εμπνεύσεως νέο διαρκές μνημόνιο, που ολοκληρώνει όλες τις αξιολογήσεις, με προαποφασισμένα οριζόντια μέτρα. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν βγαίνει από το μνημόνιο, όπως ευαγγελίζονταν ο κ. Καμμένος, αλλά μένει δέσμιο για αυτή και την επόμενη γενιά.
Η ολοκλήρωση τον Μάιο της πρώτηςαξιολόγησης του ελληνικούπρογράμματος, που θα έπρεπε να έχειτελειώσει από τον Νοέμβριο, με μέτρα 5,9 δις € είναι η νέαδιαπραγματευτικήαποτυχία της πιο ανίκανηςκυβέρνησης, που είχε η χώρα μετά την μεταπολίτευση. Και όντωςκάποιουςέκαψε. Τους Έλληνεςπολίτες, οι οποίοικαλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό μιας«αυταπάτης». Μιας ομολογημένηςαυταπάτης, η οποίαπροβάλλεται ως άλλοθι για την μόνιμηεξαπάτηση των πολιτών. Γιατίαυταπάτηδικαιολογείται να έχει ο όποιοςπεριφερειακός πολιτευτής ενός κόμματος. Ο αρχηγός της αξιωματικήςαντιπολίτευσης και μετέπειταπρωθυπουργός δεν έχει το δικαίωμα να έχειαυταπάτες, αν θέλει να υποστηρίζει πως αντιμετωπίζει τον θεσμικό του ρόλο με υπευθυνότητα και αξιοπρέπεια και όχι με πολιτική αφέλεια και μικροκομματική σκοπιμότητα. Γιατίτότε η δική του αυταπάτησημαίνειπολιτικήευήθεια και ανικανότηταδιακυβέρνησης. Γιατίτότε ηδική του αυταπάτησυνθλιβεί την κοινωνία, φτωχοποιεί τους Έλληνες, ρημάζει την οικονομία και απομονώνει την χώραδιεθνώς. Γιατίτότε η δική του αυταπάτηκαταλήγει σε ένα απίστευτορεκόρ για την πρώτη «νεοφιλελεύθερηαριστερή» κυβέρνηση της χώρας. Δυο μνημόνιαμέσα σε 8 μήνες.
Τίποτα δεν τέλειωσεακόμηπαρά τα κυβερνητικά nonpaper (νονπέιπερ) και ανακοινώσεις, τις νυκτερινές φιέστες στο Προεδρικό Μέγαρο και τα πανηγυρικά κυβερνητικά συμβούλια. Η ψευδαίσθηση της σκληρήςδιαπραγμάτευσης, οδηγεί σε μια ενδεχόμενησυμφωνίαστις 24 Μαΐου, για να πάρουν όσα δικαιούται η χώρα από την συμφωνία του 2012. Τίποτα καινούργιο. Θριαμβολογούν για μια υπόαίρεσησυμφωνία για την οποίαέδωσαν και δίνουν γη και ύδωρ και εισπράττουνφιλοφρόνηση και μελλοντικέςυποσχέσεις. Οι ικεσίες των κυρίων Τσίπρα, Καμμένου, Τσακαλώτου, η ελληνικήςεμπνεύσεωςπρόταση για ένα διαρκέςμνημόνιοαπέφεραν ένα φιλικόχτύπημα στην πλάτη. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως και η τωρινήδιαπραγμάτευση τους έχειτελικά το ίδιοαποτέλεσμα με την διαπραγμάτευση Τσίπρα – Καμμένου – Βαρουφάκη τον Φεβρουάριο του 2015. Διαβεβαιώσεις, επαγγελίες για το μέλλον και στο τέλος νέο μνημόνιο.
Τώρα πια ο κ. Τσίπρας δεν κατηγορείται για αυταπάτη.
Ούτε καν για τα πολλά ψέματα τα οποία είπε.
Τώρα πια ο κ. Τσίπρας κατηγορείται για πολιτική ατιμία.
