Με την ανακοίνωση της κατανομής των προσωρινών δικαιωμάτων ενίσχυσης για την περίοδο 2015-2019 τον περασμένο Δεκέμβριο, ήρθε στην επιφάνεια μια πληθώρα προβλημάτων.
Παρ’ όλο που στις επιλογές της χώρας υπήρχε η άμεση αλλά και η σταδιακή ολική σύγκλιση, η εθνική επιλογή τελικά, το καλοκαίρι του 2014, ήταν η μερική σύγκλιση.
Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής, αλλά προφανώς και της εφαρμογής της, ήταν μια σειρά από στρεβλώσεις που συνοψίζονται στα ακόλουθα:
- Δεν υπήρξε καμία σύνδεση του ποσού της ενίσχυσης με την παραγωγή. Ούτε με το μέγεθος της εκμετάλλευσης αλλά ούτε και με το ύψος της παραγωγής.
- Τα «ιστορικά δικαιώματα» αποτέλεσαν το μόνο κριτήριο κατανομής.
- Οι νέοι και νεοεισερχόμενοι αγρότες, κατά κανόνα, είτε έμειναν εκτός κατανομής είτε τους κατανεμήθηκαν ποσά δυσανάλογα μικρότερα σε σχέση με το μέγεθος της εκμετάλλευσης / παραγωγής τους.
- Το ποσό του εθνικού αποθέματος κατανεμήθηκε χωρίς καμία λογική, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ως δικαιούχοι άνθρωποι εκτός παραγωγής, συνταξιούχοι ακόμη και υπερήλικες.
Επειδή όλα τα ανωτέρω δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των αγροτών αδικώντας κατά βάση το ποιο δυναμικό κομμάτι. Και επειδή θα οδηγηθούμε νομοτελειακά, σε μείωση της παραγωγής στο τέλος της περιόδου.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Εάν υπάρχει δυνατότητα άρσης αυτής της κατάφορης αδικίας, με αλλαγή του τρόπου κατανομής στην ενδιάμεση αναθεώρηση του 2017, προτίθεται να καταθέσει κάποια διορθωτική πρόταση;
- Προτίθεται να προβεί στις απαραίτητες βελτιώσεις του όλου συστήματος διαχείρισης, ώστε τουλάχιστον το εθνικό απόθεμα να κατανέμεται δικαιότερα;
Η ερωτώσα Βουλευτής
Βράντζα Παναγιώτα
