Επανέρχομαι σε ένα ακόμη άρθρο, το οποίο είχα δημοσιεύσει στον τοπικό τύπο πριν από δέκα περίπου μήνες με τίτλο: «ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΩΝ ΟΣΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ», σε μια χρονική περίοδο που πρωτοεμφανίσθηκε δειλά – δειλά η πρόθεση του Υπουργείου Μεταφορών για μείωση των δρομολογίων του ΟΣΕ στην Περιφέρεια. Παρά το γεγονός ότι και σε αυτό το άρθρο είχα δεχθεί επιδοκιμαστικά σχόλια των συμπολιτών, εν τούτοις οι τοπικές αρχές και οι εκλεγμένοι παράγοντες δεν προχώρησαν έγκαιρα σε ουσιαστικές κινήσεις και πρωτοβουλίες για την αποτροπή μιας δυσμενούς για την περιοχή μας εξέλιξη.
Θα επαναλάβω και σε αυτό το άρθρο μου μια βασική επιχειρηματολογία που εκτιμώ ότι θα βοηθήσει τους τοπικούς παράγοντες στην ουσιαστική διεκδίκηση για την αναβάθμιση και όχι την επιχειρούμενη υποβάθμιση της σιδηροδρομικής σύνδεσης της περιοχής μας με την υπόλοιπη Ελλάδα.
(1) Έχει συνταχθεί οικονομοτεχνική μελέτη, σύμφωνα με την οποία τα δρομολόγια του ΟΣΕ προς τη Δυτική Θεσσαλία ζημιώνουν τον ΟΣΕ και κατά συνέπεια επιβάλλεται η κατάργησή τους; Στο βαθμό που γνωρίζω, η πληρότητά των δρομολογίων είναι πολύ μεγάλη και κατά συνέπεια θεωρείται παράλογο να είναι ζημιογόνα.
(2). Οι συγκοινωνίες αποτελούν «δημόσιο αγαθό» και το κράτος οφείλει να μεριμνά να τις παρέχει σε όλους τους πολίτες όλων των νομών. Για το λόγο αυτό σε αρκετές περιπτώσεις το κράτος επιδοτεί τα μεταφορικά μέσα (λεωφορεία, τρένα, πλοία) ώστε να καλύπτουν πιθανή ζημιά σε περιπτώσεις μικρής πληρότητας. Συνεπώς, ακόμη και αν ήταν ζημιογόνα τα δρομολόγια, το Υπουργείο οφείλει να τα διατηρήσει για λόγους ανάπτυξης της Περιφέρειας.
(3). Το κράτος επιδοτεί γραμμές αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, οι οποίες πολλές φορές είναι ζημιογόνες, ώστε να αυξηθεί ο βαθμός χρήσης των δημόσιων μέσων μεταφοράς και να μειωθεί η χρήση των Ι.Χ. Ανάλογα πρέπει να δράσει για τις υπεραστικές μεταφορές, οι οποίες εξυπηρετούν τους κατοίκους της Περιφέρειας. Κάθε πολίτης της Περιφέρειας είναι υποχρεωμένος να μεταβεί πολλές φορές στο χρόνο στην Αθήνα για επίλυση διοικητικών υποθέσεων του, δεδομένου ότι το Κράτος είναι Αθηνοκεντρικό και η συγκέντρωση των Υπουργείων και όλων των Υπηρεσιών στην Αθήνα υποχρεώνει τους κατοίκους της επαρχίας να μεταβούν αναγκαστικά στην Αθήνα.
(4) Ο σεβασμός προς το περιβάλλον αλλά και λόγοι κοινωνικής πολιτικής απαιτούν την ενίσχυση των δημόσιων μέσων μεταφοράς. Η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς γίνεται κυρίως από πολίτες που ανήκουν στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα και όχι από τους οικονομικά εύπορους. Οι τελευταίοι έχουν άλλα καλύτερα μέσα για να μετακινηθούν.
(5). Ο ΟΣΕ δεν είναι ιδιοκτησία του κάθε Υπουργού αλλά του ελληνικού λαού και οι αποφάσεις για τον τρόπο ανάπτυξης του Οργανισμού δεν είναι ζήτημα μόνο του Υπουργού αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Αν ο κος Υπουργός επιθυμεί την κερδοφορία του Οργανισμού, ας εξαλείψει τους ρουσφετολογικούς διορισμούς, την ευνοιοκρατία και την αδιαφάνεια και ας επιβάλλει την αξιοκρατία στη λειτουργία του. Έτσι, θα μειωθεί το κόστος λειτουργίας του ΟΣΕ και θα καταστεί ως επιχείρηση λειτουργικά βιώσιμος.
Επαναλαμβάνω και πάλι, ότι ο ΟΣΕ πρέπει να αναπτυχθεί και όχι να συρρικνωθεί. Η μείωση του κόστους λειτουργίας του συναρτάται με την αύξηση της παραγωγικότητάς του και όχι με τη συρρίκνωση του παραγόμενου έργου. Τέλος, ο κάθε Υπουργός δεν πρέπει να συμπεριφέρεται ως Υπουργός των Αθηνών και θα πρέπει να αντιληφθεί ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.
Οι σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα βρίσκονται κυριολεκτικά στην εποχή του Τρικούπη και απαιτούν άμεσα εκσυγχρονισμό και όχι εγκατάλειψη ή κατάργηση. Ας ασχοληθεί λοιπόν ο Υπουργός με τη δημιουργία νέων γραμμών, αν θέλει να συνδέσει το όνομά του με ουσιαστική προσφορά προς τον τόπο και την ανάπτυξη και όχι με την κατάργηση των υφιστάμενων
