Πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη 10/11, οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. του συλλόγου εκπαιδευτικών Α/βάθμιας εκπαίδευσης Καρδίτσας. Προηγήθηκε γενική συνέλευση κατά την οποία αναδείχθηκε ανάγλυφα το πραγματικό πρόβλημα της περιόδου. Η εικόνα της αίθουσας ήταν τραγική. Απουσία του κόσμου και οι παρατάξεις να “κονταροχτυπιούνται” για την οικονομική συνδρομή στο σύλλογο (!) ανάγοντας το έλασσον σε μείζον, ανακυκλώνοντας επί ώρες μια ανούσια συζήτηση, παίζοντας κυριολεκτικά με τα νεύρα των μετρημένων στα δάχτυλα συναδέλφων και παραβλέποντας την ουσία για την οποία άλλωστε είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι. Και η ουσία είναι το πώς φτάσαμε, σε περίοδο όπου η επίθεση της κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστών τσακίζει κυριολεκτικά τη ζωή μας επεκτείνοντας τη βαρβαρότητα, ο κλάδος να είναι αφοπλισμένος ιδεολογικά- πολιτικά και οργανωτικά προκειμένου να σταθεί αντιμέτωπος, ικανός να τα αποτρέψει ή στοιχειωδώς να παλέψει. Η ευθύνη βαραίνει κυρίως εκείνη την αριστερά του κυβερνητισμού και της συνδιαχείρισης, η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα όχι μόνο δεν εξόπλισε τους συναδέλφους, αλλά συνέβαλλε με τις αυταπάτες της και τη στάση της, στον αποπροσανατολισμό, στην απογοήτευση και στην αδρανοποίηση του κόσμου. Ζητήματα στα οποία οι Αγωνιστικές Κινήσεις εναντιώθηκαν επανειλημμένα, τόσο παλιότερα όσο και σ’ αυτήν τη συνέλευση (http://aristerastikarditsa.blogspot.gr/2015/11/blog-post_30.html , http://aristerastikarditsa.blogspot.gr/2015/06/blog-post_9.html , http://aristerastikarditsa.blogspot.gr/2015/05/blog-post_11.html )
Ίσως το χαρακτηριστικότερο σημείο της συνέλευσης ήταν το ζήτημα που άνοιξε η Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΜΕ) καταγγέλλοντας-αποκαλύπτοντας ότι στο Πειθαρχικό Συμβούλιο που εξέταζε την υπόθεση της γνωστής Διευθύντριας του 2ου Δημοτικού η οποία για τη… δράση της είχε διαγραφεί από το σύλλογο, ο αιρετός της Ενωτικής Δράσης συντάχθηκε με τη Διοίκηση!!! (το Πειθαρχικό αποτελείται από 3 διοικητικούς (2 δικαστικούς και την περιφερειάρχη) και 2 αιρετούς ( 1 Ενωτική Δράση και 1 ΔΑΚΕ). Στη συζήτηση που άνοιξε, ο εν λόγω αιρετός «κρύφτηκε» πίσω απ’ το… απόρρητο αφήνοντας αναπάντητα τα πολλά και δικαιολογημένα ερωτήματα των συναδέλφων που πίεζαν για εξηγήσεις, αδυνατώντας να πιστέψουν ότι συμβαίνει αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται και που με τη στάση του αιρετού… κάνει νιάου-νιάου… Άραγε θα δοθεί ποτέ ή οφειλόμενη απάντηση; Και τελικά, φτάσαμε πάτο ή έχει ακόμα; Το σίγουρο είναι ότι για άλλη μια φορά αποκαλύφτηκε ο ρόλος της συνδιοίκησης και για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε η ορθότητα της θέσης για Αποχή από τις εκλογές για αυτά τα όργανα.
Στις εκλογές που ακολούθησαν, η αποχή ήταν σαφώς μεγαλύτερη και κυρίως από κόσμο με αναφορά στην Αριστερά, απόρροια της απογοήτευσης και της παραίτησης, με τη ΔΑΚΕ να βγαίνει 1η δύναμη, ενισχυμένη και σε έδρες και σε ψήφους, μετά από μια περίοδο σχεδόν διαλυτική γι’ αυτή! Οι ευθύνες θα πρέπει να αναζητηθούν σε στάσεις και απόψεις που δικαίωσαν επί της ουσίας τις δυνάμεις που το προηγούμενο διάστημα ήταν ταυτισμένες στη συνείδηση του κόσμου με τις μνημονιακές επιλογές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- ΝΔ! Αυτό αντανακλάται και στη πτώση της Ενωτικής Δράσης τόσο σε ψήφους όσο και σε έδρες. Πτώση που θα πρέπει να προβληματίσει τους ίδιους αναζητώντας τις ευθύνες εκεί που πραγματικά βρίσκονται. Γιατί δε μπορεί μονίμως να είναι στραβός ο γιαλός!
Όσον αφορά την Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΜΕ), συνεχίστηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά η εκλογική τους καθίζηση, απόρροια της κομματικής τους περιχαράκωσης και της μόνιμα αντικινηματικής στάσης τους τόσο στο σύλλογο όσο και γενικότερα.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις κατέγραψαν ένα θετικό αποτέλεσμα παρότι έδωσαν τη μάχη με τους χειρότερους όρους, έπειτα από τον διαχωρισμό τους με λογικές κυβερνητισμού και συνδιαχείρισης και την αποχώρησή τους από την Ενωτική Δράση, με λιγοστό χρόνο προπαγάνδισης και παρέμβασης και με λιγοστές αυτές καθαυτές τις δυνατότητες έναντι των άλλων. Μεγάλο κομμάτι των δασκάλων κυριολεκτικά δεν γνώριζαν καν ότι οι Αγωνιστικές Κινήσεις συμμετέχουν με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, χωρίς φυσικά να ευθύνονται αυτοί!
Εν κατακλείδι, καταγράφηκε η επιτακτική ανάγκη ανασυγκρότησης του σωματείου σε ταξική-αγωνιστική-αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση. Σ’ αυτή την κατεύθυνση οι Αγωνιστικές Κινήσεις θα καταβάλλουν κάθε προσπάθεια!