Η κατάσταση στη χώρα μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Σε όποιον τομέα της ζωής κι αν προσανατολιστούμε, μας αναγκάζουν να δούμε τα δύο άκρα. Μας υποχρεώνουν να ζούμε με αυτά που παλεύαμε τόσα χρόνια να διασφαλίσουμε για τις ζωές των παιδιών μας και τις δικές μας. Ξεχνάμε τις βασικές μας αρχές όσο γύρω μας αλλάζουνε πράγματα που κάποτε τιμούσαμε γιατί απλά ήμασταν Έλληνες και δεν ντρεπόμασταν για αυτό.
Η Νέα Δημοκρατία, μετά από σειρά αποτυχημένων προσπαθειών να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και σε ώρες εξαιρετικά κρίσιμες για την πατρίδα, βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι ιστορικής ευκαιρίας, στο οποίο καλείται να αποδείξει ότι μπορεί και πάλι να αποτελέσει το πολιτικό αποκούμπι κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα.
Αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, η βία που έχει εισέλθει στις ζωές μας, οικονομική , ψυχολογική αλλά και σωματική, αυτό που αναγκαζόμαστε να δεχόμαστε στην καθημερινότητα μας χωρίς να υπάρχει μια λέξη να το εκφράσει, για όλα αυτά η Νέα Δημοκρατία πρέπει να πάρει την απόφαση ότι έχει λόγο να παλέψει.
Η έννοια του ηγέτη δεν αφορά μόνο το κόμμα και τον πολιτικό μηχανισμό. Η έννοια του ηγέτη αφορά την ψυχή των Ελλήνων που έχει ανάγκη να αναθαρέψει στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που θέλει την ενότητα πέρα από κόμματα κι στεγνές ιδεολογίες.
Στο σήμερα της Ελλάδας έχει χαθεί η ψυχή κι αυτή δεν κρύβεται μέσα σε όχι και σε ναι.
Θα πρέπει, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αυτός που θα αναλάβει τα ινία της Νέας Δημοκρατίας, να επαναθεμελιώσει και να ανοικοδομήσει την παράταξη και οργανωτικά και ιδεολογικά, επαναφέροντας μια ακτίνα αισιοδοξίας και ελπίδας ώστε να μπορέσει να αφουγκραστεί και πάλι την κοινωνία στο σύνολό της.
Η παράταξη μας πρέπει να εμπνεύσει και να εκφράσει τις αρχές και τις αξίες ενός σύγχρονου κόμματος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της εποχής μας.
Να αποκτήσει και πάλι την ευελιξία στρατηγικής οργάνωσης και κατεύθυνσης ομάδων, που θα μπορούν να αντιλαμβάνονται τη χρονική συγκυρία και την κοινωνική πραγματικότητα άμεσα, επαναφέροντας την τάξη, την οργάνωση, την αυτοπειθαρχία, την αξιοπιστία και την υπόληψη, έτσι ώστε να μπορέσει να μιλήσει και πάλι στην καρδιά και στο μυαλό, του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας και ειδικά των νέων που έχουν γυρίσει πλέον την πλάτη τους στην πολιτική.
Η παράταξη είναι αυτή που πρέπει να γίνει και πάλι πρωταθλητής ρεαλισμού και συναίνεσης έχοντας τον απαιτούμενο ρομαντισμό και ικανότητα να παίρνει αποστάσεις από τα γεγονότα και να βλέπει τη μεγάλη εικόνα, ενώνοντας και όχι διαιρώντας τον Ελληνικό λαό.
Η παράταξη που θα αποκτήσει και πάλι την προσαρμοστική ικανότητα, έτσι ώστε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα, να τις κάνει ευκαιρίες χτίζοντας ένα νέο μέλλον, αλλάζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού και τους παίκτες, όπου και όταν αυτό χρειαστεί.
Η παράταξη, που θα μπορεί να δώσει τα εύσημα σε όσους το αξίζουν, ανταμείβοντας όλους αυτούς τους ανθρώπους, που κάνανε ή, θα προσπαθήσουν να κάνουν κάτι για τη χώρα τους, αλλά και παράλληλα τιμωρώντας όλους όσους την πρόδωσαν.
Η παράταξη που θα μπορέσει και πάλι να την αγαπήσει ο Ελληνικός λαός, αφού η ίδια θα εμπνεύσει τον σεβασμό και την εκτίμηση των Ελλήνων και θα γίνει γενναιόδωρη και αποφασιστική με τους αντιπάλους της, αυστηρή και δίκαιη με τους συμπορευόμενούς της.
Η παράταξη που θα σταματήσει τον συγκεντρωτισμό, καταργώντας την αυλή και τους αυλικούς και διαμορφώνοντας υγιείς ομάδες που θα εμπνεύσουν και θα μεταδώσουν ενθουσιασμό, αποτελεσματικότητα και εμπιστοσύνη.
Και τέλος, η παράταξη που θα μπορέσει να «οραματιστεί» και όχι να «ονειρευτεί», βάζοντας όλους αυτούς τους στόχους, που θα πάνε τη χώρα μπροστά και θα πάψει να υπολογίζει το βραχυπρόθεσμο πολιτικό κόστος κάθε φορά.
Ας κρατήσουμε όλα αυτά στο μυαλό μας, όχι ως προς την απόλυτη αυθεντία «σωστού», εναντίον «λάθους», αλλά ως μια διαδικασία της επιλογής που θα κάνουμε για την παράταξή μας και την Ελλάδα μας.
Η παράταξή μας, έχει ανάγκη από τον ηγέτη που έδωσε πολλούς αγώνες μέχρι σήμερα γι’ αυτή, που γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία της, την προσφορά της και την ανθρωπογεωγραφία της, έναν ηγέτη που θα έχει τη δυνατότητα ανοίγοντας την αγκαλιά του να χωρέσει μέσα όλους τους συνυποψηφίους του, όλους εμάς, αλλά και όλους αυτούς τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που, είτε έφυγαν, είτε δεν ήρθαν ποτέ κοντά μας μέχρι και σήμερα.
Βασική σκέψη όλων μας όμως, πρέπει να είναι μια και μοναδική, Άσχετα με το ποιόν επιλέγουμε ο καθένας ξεχωριστά για ηγέτη, στο τέλος της διαδικασίας «η φλόγα του κεριού δεν μειώνεται όταν ανάβει κάποιο άλλο» ( Γκάντι ). Κι είναι ιστορικά πολύ σημαντικό να ενώσουμε τις φλόγες σε μία δάδα που θα φωτίσει τον δρόμο για το καλύτερο μέλλον.
Την επομένη της εκλογής του ηγέτη όλοι οι υποψήφιοι πρέπει έχουν μια και μόνη δέσμευση, Να κάνουν την παράταξή μας, από κοινού και όλοι μαζί, μεγαλύτερη και δυνατότερη. Ικανή να δομήσει μια καλύτερη Ελλάδα και άξια να την εμπιστευτούν όλοι οι Έλληνες.
Ο κ. Κώστας Πάσχος είναι Καθηγητής, υποψήφιος Βουλευτής ΝΔ Β’ Αθηνών
