Σχολιάστηκε έντονα από πολλούς η απουσία μεγάλης κεντρικής εκδήλωσης στο Νομό Καρδίτσας κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι, όπως συνέβη σε τόσες άλλες περιοχές της Ελλάδας. Και επειδή δεν πρέπει να τα ρίχνουμε όλα στο Υπουργείο Πολιτισμού ή στο κακό Κέντρο, ασφαλώς και πρέπει και μόνοι μας να κάνουμε εκδηλώσεις ανάλογες. Ειδικά όταν διατίθενται πολλά χρήματα για τον Πολιτισμό.
Ας ελπίσουμε του χρόνου τα αρχαιολογικά μνημεία του Νομού Καρδίτσας να είναι παρόντα στις εκδηλώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού κάτω από την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο.
Αλήθεια, ποιος θα ξεχάσει την φανταστική βραδιά όπερας με εξαιρετικούς διεθνείς σολίστ που πρόσφερε ο Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης στο Ναό του Απόλλωνα (στο Μοσχάτο) κάτω από την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο! Μια βραδιά από αυτές που κανείς δεν ξεχνάει στη ζωή του, με πανελλήνια προβολή.
Φέτος κακομοιριά, έλλειψη φαντασίας, ψηφοθηρική κουτοπονηριά, αφού το 2010 είναι εκλογική χρονιά, έλλειψη σεβασμού στην παράδοση και στο επίπεδο που κατέκτησε ο τόπος. Το «άρτος και θεάματα» είναι η κυρίαρχη φιλοσοφία.
Πουθενά το μεγαλείο της κλασικότητας και της κλασικής Τέχνης.
Πουθενά η μαγεία της Βυζαντινής Τέχνης. Πουθενά τα Βυζαντινά μας μνημεία. Τα μοναστήρια μας.
Κυριαρχούν τραγούδια και καλλιτέχνες της παραλιακής που δεν ταιριάζουν στο ύψος του Πολιτισμού που κατέκτησε ο Νομός Καρδίτσας. Και εδώ οπισθοδρόμηση. Κάποτε οι άλλες πόλεις της Θεσσαλίας μάς μετρούσαν πολιτιστικά και είχαν την Καρδίτσα πολύ υψηλά. Σήμερα είμαστε ανύπαρκτοι, ούτε μας υπολογίζουν. Παντού υποχώρηση.
Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Νομάρχες, Αντινομάρχες, Πρόεδροι Φορέων, Υπουργοί με την υποστήριξη των γνωστών παπαγάλων υπονομεύουν σημαντικές κατακτήσεις του τόπου μας. Κατακτήσεις στην Παιδεία και στον Πολιτισμό. Κατακτήσεις που κτίστηκαν με κόπο, έμπνευση και ευαισθησία για πολλά χρόνια.
Η εκδοχή του νυχτερινού κέντρου, που αφήνουν να κυριαρχήσει σε πολλές εκδηλώσεις ακυρώνει το θαυμαστό κόσμο του ελληνικού πολιτισμού, που έχει διαχυθεί σε πολλές εκφράσεις της καθημερινότητάς μας. Η μουσική των νυχτερινών κέντρων έγινε πολιτιστική εκδήλωση σήμερα.
Ένα νεοπλουτίστικο «ήθος» γνώριμο στη νεοελληνική ζωή μοιάζει να παίρνει την εκδίκησή του. Πόσοι υπεύθυνοι αιρετοί που σπαταλούν εκατομμύρια για εκδηλώσεις που αγγίζουν το επιδερμικό νεοελληνισμό, θεωρούν ότι μπορούν να λείπουν ο Σπύρος Αργύρης, ο Σκαλκώτας, ο Καλομοίρης, ο Σγούρος και η Μαρία Κάλλας, ο Δημήτρης Μητρόπουλος και η Ελένη Καραϊνδρου, η Καμεράτα, οι Μαδριγαλιστές και οι Δομέστικοι, ο Ιάνης Ξενάκης, και να προσκαλούνται και να εμφανίζονται σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, καλλιτέχνες της παραλιακής ή αντίστοιχου ύφους.
Δεν είδαμε στον τόπο μας πόσα πανηγύρια και γιορτές ονομάζονται πολιτιστικές εκδηλώσεις ; Τα ζούμε και αυτές τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου πιο πολύ. Ούτε σαφή γνώση του τι σημαίνει αυθεντική παράδοση έχουμε.
Οι καλλιτέχνες των νυχτερινών μαγαζιών και των σκυλάδικων γίνονται οι πρωταγωνιστές του πολιτισμού μας.
Οι ενστάσεις μου και η αγωνία είναι δεδομένη.
Η έλλειψη κατεύθυνσης και πυξίδας οδηγεί κάθε μέρα και σε λιγότερη αντίσταση.
Δυστυχώς, όπως φαίνεται, η Ελλάδα μας παραμένει πάντοτε δέσμια μιας εγγενούς πολιτικής μιζέριας, ενός περίεργου πλέγματος που προκαλεί σύγχυση, και τελικά συμπιέζει προσδοκίες, χαλαρώνει αξίες και υποβιβάζει κριτήρια. Και εκεί ασφαλώς παίζει καθοριστικό ρόλο ο παράγοντας άνθρωπος.
Το είπε άλλωστε και ο Πικάσο.
ΟΙ ΜΕΤΡΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟΙ ΠΑΝΤΑ ΝΙΚΟΥΝ !
Η Καρδίτσα σβήνει πολιτισμικά. Τελευταία πια στη Θεσσαλία και από τις τελευταίες στην Ελλάδα.
