Επανεξέταση του διαχωρισμού των αγροτών

Κύριε Υπουργέ

Μεγάλη αναστάτωση έχει δημιουργηθεί στον αγροτικό κόσμο από τα τελευταία γεγονότα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σύμφωνα με τα οποία η ένταξη στο πρόγραμμα της ολοκληρωμένης διαχείρισης βαμβακιού προκειμένου να εισπραχθεί η επιδότηση του εθνικού φακέλου και η επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου θα γίνουν αποκλειστικά στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.

Σας υπενθυμίζουμε ότι το ίδιο λάθος κριτήριο και η ίδια σύγχυση έγινε και για τις δηλώσεις του ΟΣΔΕ, με αποτέλεσμα να την πληρώσουν οι μικροσυνταξιούχοι αγρότες, καθόσον δεν έχετε θέσει κανένα οικονομικό κριτήριο για την παραπάνω ομάδα αγροτών. Σας κάνουμε γνωστό ότι στην περιοχή Καρδίτσας και Τρικάλων, ο μέσος όρος του κλήρου είναι 45 στρέμματα και το ποσοστό αυτής της κατηγορίας των αγροτών είναι 65%.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν μπορεί να επιβιώσει ένας αγρότης με 45 στρέμματα στη σημερινή, πιο κρίσιμη φάση της γεωργίας για το οποίο δεν πρέπει να υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απόλυτα αρνητική.

Άρα για ποιους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες γίνεται λόγος; Η αναφορά στην κατηγορία «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης» προϋποθέτει ότι η γεωργική τους εκμετάλλευση διασφαλίζει έστω και μία οριακή αξιοπρεπή οικονομική επιβίωση. Ποιοι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες όμως σήμερα διασφαλίζουν αυτό το οικονομικό όριο επιβίωσης; Οι αγρότες των 45 στρεμμάτων που αποτελούν το 65% του συνολικού αγροτικού πληθυσμού; Η πραγματικότητα δείχνει ότι αν οι αγρότες των 45 στρεμμάτων θέλουν να ζήσουν πρέπει να βρουν επιπλέον εισοδήματα, να βρουν δηλαδή μεροκάματα σε άλλες δουλειές. Συνεπώς, οι αγρότες αυτοί βαφτίζονται ετεροεπαγγελματίες και αποκλείονται. Αποκλείεται δηλαδή η πλειοψηφία (65%) του αγροτικού πληθυσμού.

Με άλλα λόγια, απ’ τη μια πλευρά η πολιτεία κατάφερε να οδηγήσει το μεγαλύτερο κομμάτι του αγροτικού πληθυσμού σε εξαθλίωση και απ’ την άλλη, έρχεται και επιβάλει περιοριστικά μέτρα σε όσους προσπαθούν να ξεφύγουν απ’ αυτή την εξαθλίωση, σε όσους αναζητούν ορισμένα μεροκάματα για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.

Κύριε Υπουργέ,

Πιστεύουμε ότι θα ήταν προτιμότερο πριν από τη λήψη κάθε τέτοιους μέτρου περιοριστικού χαρακτήρα να διασφαλιστεί η επιβίωση του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη έτσι ώστε να μην αναγκάζεται να προσφεύγει στην αναζήτηση συμπληρωματικού εισοδήματος. Ειδικά σε περιοχές όπου ο κλήρος είναι πάρα πολύ μικρός όπως είναι οι νομοί Καρδίτσας και Τρικάλων, το μέτρο αυτό θα οξύνει το πρόβλημα.

Πολύς βέβαια λόγος έχει γίνει τα τελευταία 15 χρόνια για το μητρώο των αγροτών, για τους ετεροεπαγγελματίες αγρότες, για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και όλα τα συναφή θέματα. Πιστεύουμε ότι κανένας δε θα αντιδρούσε στα μέτρα αυτά που πάρθηκαν αλλά και σε όλα εκείνα που θα ακολουθήσουν εφόσον η Πολιτεία ήταν προετοιμασμένη να τα δει σε όλο τους το εύρος, αν μπορούσε να εξετάσει τις παρενέργειές τους και τις αδικίες που δημιουργούνται και στο οικονομικό αδιέξοδο που οδηγούν ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της υπαίθρου.

Διαπιστώνουμε, δυστυχώς, ότι η Πολιτεία αδυνατεί να απαντήσει στο ερώτημα «ποιος είναι και ποιος δεν είναι αγρότης». Κι ασφαλώς, αφού θέλει να ενισχύσει τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, δεν είναι έτοιμη να εφαρμόσει ασφαλιστικές δικλείδες τέτοιες που να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των τελευταίων από διάφορους αετονύχηδες.  Και είναι αλήθεια ότι ένας μεγαλοκτηματίας που ασκεί για παράδειγμα επάγγελμα γιατρού, δικηγόρου ή γεωπόνου, υπάρχουν τρόποι ώστε να απολαμβάνει στο 100% τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, λαμβάνοντας ακόμα και επιστροφή φόρου στο πετρέλαιο ή δηλώνοντας τις καλλιέργειές τους στο ΟΣΔΕ χωρίς να πληρώνουν. Αντίθετα, ο αγρότης των 40 στρεμμάτων, που αποτελεί και  την πλειοψηφία των αγροτών στο νομό μας, για να τα φέρει βόλτα διατηρεί ένα μικρομάγαζο στο χωριό ή εργάζεται σε οικοδομικές εργασίες. Αυτός δεν μπορεί και δεν ξέρει πώς να προφυλαχτεί γι αυτό και θα υποστεί τις συνέπειες της επιλογής του να δουλέψει για να ζήσει την οικογένειά του.

Κύριε Υπουργέ,

Πιστεύουμε ότι η στήριξη της αγροτικής παραγωγής και ιδίως της βαμβακοκαλλιέργειας, που αποτελεί και την κυρίαρχη καλλιέργεια της περιοχής μας,  απαιτεί περισσότερο μελετημένα και σχεδιασμένα μέτρα. Ο αγρότης σήμερα δεν αισθάνεται την παρουσία της πολιτείας και μέτρα τέτοιου είδους διατρανώνουν την πεποίθησή του ότι το κράτος τον έχει εγκαταλείψει μόνο σ’ αυτή την κρίσιμη φάση που περνάει η ελληνική και η παγκόσμια οικονομία.

Σας καλούμε λοιπόν να επανεξετάσετε τα μέτρα που αποκλείουν ολοκληρωτικά τους «ετεροεπαγγελματίες» αγρότες από κάθε είδους «αγροτικά δικαιώματα – πλεονεκτήματα – ενισχύσεις». Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και η πλειοψηφία του αγροτικού κόσμου δε θα μπορέσει να αντέξει ένα ακόμα χτύπημα τέτοιου μεγέθους.