Ήταν 28 Μαΐου του 1979, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπέγραφε την συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
Ήταν η αρχή του τέλους , για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, την υπανάπτυξη, την πολιτική ανωμαλία και την ανασφάλεια.
Προχωρούσε στο μέλλον, ως μια σύγχρονη Δημοκρατία, ως ένα ισχυρό και ισότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση.
Παρούσα στις ευρωπαϊκές διεργασίες, με στόχο την ευημερία του λαού της, την ανάπτυξη, την ασφάλεια και την ειρήνη.
Το όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που επεδίωξε με πάθος, μόνος και για πολλά χρόνια, έγινε πραγματικότητα.
Η Ελλάδα ενσωματώθηκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ως πλήρες μέλος και από τότε απολαμβάνει τα θετικά που απορρέουν ως Κράτος-μέλος της Ε.Ε, τηρώντας παράλληλα τις υποχρεώσεις της.
Σήμερα, 36 χρόνια μετά, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κάνει λόγο, ακόμη και για ρήξη με την Ευρώπη και τους Εταίρους μας.
Τραγική σύμπτωση. Γιατί στην επέτειο ακριβώς της ένταξης, η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί εκτός ευρώ και Ε.Ε., λόγω των καταστροφικών χειρισμών των κυβερνόντων, της ιδεοληψίας και του λαϊκισμού τους.
Είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν το δρόμο της απόλυτης καταστροφής.
Και τραγική ειρωνεία όμως. Γιατί, είναι έτοιμοι να γκρεμίσουν το μεγάλο επίτευγμα του Εθνάρχη, του ηγέτη που τους έβγαλε από τη σκιά, την παρανομία και το διωγμό και αναγνώρισε επίσημα την Αριστερά.
Σήμερα, 36 χρόνια μετά, την Ελλάδα, από ισότιμο μέλος της Ευρώπης, την οδήγησαν στον απόλυτο εξευτελισμό. Καθημερινά γίνεται περίγελος, με τα ειρωνικά σχόλια να κυριαρχούν και να πρωταγωνιστεί σε σατιρικές εκπομπές ανά τον κόσμο. Χάθηκε κάθε ίχνους σεβασμού και αξιοπρέπειας, διότι οι κυβερνώντες που μας εκπροσωπούν, δεν τα εμπνέουν.
Οι πολίτες έπαψαν να νοιώθουν ασφαλείς, αφού οι λαθρομετανάστες εισέρχονται, κυκλοφορούν, εγκαθίστανται και λιάζονται, όχι μόνο ανενόχλητοι, αλλά και με τις ευλογίες της κυβέρνησης.
Η ανικανότητα των κυβερνόντων, η αβεβαιότητα που έχουν προκαλέσει και η αστάθεια που επικρατεί, έδωσαν το δικαίωμα στην Τουρκία να αμφισβητεί ανοιχτά την ΑΟΖ, προκαλώντας πλήθος προβλημάτων. Αλλά βλέπουμε και την Αλβανία, να εμφανίζεται τελευταία στο προσκήνιο και με προκλητικό τρόπο, να θέτει ζήτημα χερσαίων συνόρων με την Ελλάδα.
Έφτασαν μάλιστα στο σημείο, να ζητήσουν και τους χάρτες των χερσαίων ερευνών στην Ήπειρο.
Εκτός δηλαδή, από τα ανοικτά ζητήματα προς Ανατολάς, έχουμε και ανάφλεξη στα Δυτικά Βαλκάνια, ανασύροντας εκ νέου το θέμα της «Μεγάλης Αλβανίας».
36 χρόνια στη χώρα εγκαθιδρύθηκε και στερεώθηκε η Δημοκρατία. Σήμερα όμως η πρώτη φορά Αριστερά, παντοιοτρόπως δείχνει ότι η Δημοκρατία γι’ αυτούς, είναι το «δίκιο του ΣΥΡΙΖΑ».
Επεισόδια, όπως αυτό, μεταξύ της Προέδρου της Βουλής με Αξιωματικό της ΕΛΑΣ, με εκπροσώπους των ΜΜΕ, της φρασεολογίας και των χαρακτηρισμών εντός και εκτός του Κοινοβουλίου, το αποδεικνύουν καθημερινά.
Απειλείται η ομόνοια και η κοινωνική συνοχή, διότι το «εμείς» και «οι άλλοι» το χρησιμοποιούν συνεχώς, επαναφέροντας τον διχασμό και το μίσος.
36 χρόνια μετά, ο Τσίπρας και η παρέα του κατόρθωσαν: να βάλουν τους Έλληνες να διαλέξουν αν θα γίνει η χώρα Βενεζουέλα- Αργεντινή ή μια χώρα φτωχή, ατιμασμένη, χωρίς συμμάχους και απομονωμένη.
Τελικά είναι ανίκανοι, επικίνδυνοι ή πολιτικοί ρεβανσιστές, που βγάζουν τα εσώψυχα απωθημένα τους, γκρεμίζοντας ότι καλό επιτεύχθηκε από την «κακιά» Δεξιά ;
Ασημίνα Σκόνδρα
πρ. Βουλευτής Ν.Δ. Καρδίτσας
