Περιβάλλον ονομάζεται το σύνολο των εξωτερικών επιδράσεων που επενεργούν σ’ ένα οργανισμό. Η ρύπανση του περιβάλλοντος εξαιτίας της μεγάλης τεχνολογικής προόδου και της ραγδαίας βιομηχανικής ανάπτυξης έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις.
Το σημερινό μοντέλο «ανάπτυξης», που στηρίζεται στην τεχνολογική εξέλιξη, κατά κανόνα περνάει μέσα από τα σχεδιαστήρια και τα μελετητήρια των πολυεθνικών εταιριών, μέσα από το προσδοκώμενο κάθε φορά κέρδος των επιχειρήσεων, αφού δυστυχώς ως βάση της οικονομίας μας παραμένει η αναζήτηση του κέρδους. Έτσι, και κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι δύσκολο να αναμένει κανείς γενικά οφέλη.
Αυτού του είδους η ανάπτυξη και πρόοδος, την οποία ονομάζουμε πολιτισμό, δυστυχώς έχει επιφέρει πολλά δεινά στον πλανήτη, ο οποίος σήμερα απειλείται με καταστροφή. Αξίζει να αναφέρουμε τις κυριότερες από τις αρνητικές συνέπειες της λεγόμενης ανάπτυξης, της προόδου και του πολιτισμού μας που δυστυχώς, απειλούν με αφανισμό την ανθρωπότητα:
* Ραδιενέργεια – Πυρηνικά όπλα
* Ηλεκτρομαγνητικά πεδία
* Τρύπα του όζοντος
* Όξινη βροχή
* Χημική εντατική γεωργία
* Αστικά λύματα και βιομηχανικά απόβλητα
* Ηχορύπανση
* Ατμοσφαιρική ρύπανση
* Καταστροφή των δασών
* Υπερεκμετάλλευση φυσικών πόρων
* Γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί ή μεταλλαγμένοι
* Φαινόμενο του θερμοκηπίου
Να αναφέρουμε εδώ ότι το 25% της παγκόσμιας παραγωγής αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου τα παράγουν οι Η.Π.Α. και το 50% οι επτά πιο αναπτυγμένες χώρες στις οποίες περιλαμβάνονται οι Η.Π.Α..
Στην Ε.Ε. και στις Η.Π.Α., διαβεβαιώνουν ανερυθρίαστα ότι προσπαθούν για τη βελτίωση του περιβάλλοντος, αυτοί που αφάνισαν στα Βαλκάνια χιλιάδες ανθρώπους, κατέστρεψαν υποδομές δεκαετιών, εξαφάνισαν οικοσυστήματα, αυτοί που με τους βομβαρδισμούς χημικών εγκαταστάσεων ρυπάνανε ευρύτερες περιοχές, ρυπάνανε τον αέρα, τα νερά και εδάφη, αχρήστευσαν με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και άλλα όπλα για πολλά χρόνια πολύτιμους φυσικούς πόρους.
Όταν λοιπόν αυτή η ανάπτυξη ταυτόχρονα εμπεριέχει και την καταστροφή τότε τι είδους ανάπτυξη είναι και για ποιο πολιτισμό μιλάμε;
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας είναι η έλλειψη νερού. Πάνω από 6000 παιδιά σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν καθημερινά από ασθένειες που σχετίζονται με την έλλειψη ή την κακή ποιότητα νερού. Περίπου 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή σχεδόν ο ένας στους πέντε κατοίκους του πλανήτη μας, δεν έχουν καθαρό νερό να πιουν. Πολλές περιοχές της χώρας μας και κυρίως τα νησιά υποφέρουν και από ποιότητα και από ποσότητα νερού. Και όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν νερό να πιουν, αντιλαμβάνεστε ότι οι διαθέσιμες ποσότητες νερού για άλλες χρήσεις θα είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες.
Εμείς εδώ στην Καρδίτσα ευτυχώς δεν έχουμε πρόβλημα ποσότητας πόσιμου νερού. Έχουμε όμως πρόβλημα ποιότητας. Οι υδρευόμενοι από τη λίμνη Πλαστήρα έχουν τη δυσάρεστη και γεύση που παρουσιάζεται περιοδικά, ενώ οι υδρευόμενοι από γεωτρήσεις έχουν κάποια προβλήματα από τα αγροχημικά, ευτυχώς σε μικρή έκταση. Κι ενώ δεν έχουμε πρόβλημα με την ποσότητα του πόσιμου νερού, έχουμε σοβαρό πρόβλημα με την ποσότητα του αρδευτικού νερού.
Για όλα τα περιβαλλοντικά προβλήματα ευθύνη έχουν όλοι όσοι γνωρίζουν αλλά αδιαφορούν. Η μεγάλη βέβαια πλειοψηφία, η συντριπτική θα λέγαμε, αγνοεί. Και αγνοεί διότι η πολιτεία δεν φρόντισε να την ενημερώσει. Άρα η καραμέλα της συνυπευθυνότητας όλων μας απέχει από την πραγματικότητα, χρησιμοποιείται όμως για άλλοθι από αυτούς που έχουν την ευθύνη και για την ρύπανση και για το έλλειμμα της πληροφόρησης.
