1ος. Για να συνεχίσουμε τον αγώνα για το δικαίωμα στην πλήρη και μόνιμη δουλειά, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων μέσα κι έξω από την εκπαίδευση. Οι κινητοποιήσεις του Μάρτη παρά το ότι είχαν απέναντί τους τις απανωτές προσπάθειες της αστικής και ρεφορμιστικής συνδικαλιστικής ηγεσία να τον αποκλιμακώσουν και να τον υπονομεύσουν, κατάφεραν να δημιουργήσουν θετικές παρακαταθήκες. Ένας αγώνας που έκανε κάποια πρώτα μικρά βήματα, που δεν πρέπει να μείνουν μετέωρα.
Γιατί, ο αγώνας για μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση και για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων (αναπληρωτών) είναι ένας σπουδαίος αγώνας που έρχεται να αντιπαρατεθεί στον πυρήνα των αντιδραστικών επιλογών του συστήματος. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να δοθεί με «πειστικά επιχειρήματα» στον αντίπαλο, ούτε με ημερίδες, ούτε με «διαλόγους» με τους σφαγείς των δικαιωμάτων μας, ούτε με πολυδιάσπαση (παραταξιακή, ειδικοτήτων), ούτε με «λογιστικό» υπολογισμό του «πόσοι και με ποια κριτήρια είναι σωστό να διοριστούν», ούτε με αυταπάτες για εύκολες νίκες που θα προκύψουν μέσα από κόλπα και βερμπαλισμούς.
2ος. Για να οργανώσουμε την αντιπαράθεσή μας με το νσχ που φέρνει προς ψήφιση το υπουργείο που αναδιατάσσει την διοικητική δομή της εκπαίδευσης με ενίσχυση του συγκεντρωτισμού και καταργήσεις-συγχωνεύσεις υπηρεσιών και επιχειρεί την επιβολή της αξιολόγησης. Δηλαδή απο τη μια στοχεύουν στον ακόμη μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές αναπροσαρμογές που σχεδιάζονται και την “αποκέντρωση” των ευθυνών και του κόστους λειτουργίας της εκπαίδευσης, μετακυλώντας τες σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Απο την άλλη βαφτίζοντας “το κρέας ψάρι” η κυβέρνηση επιχειρεί να “εμπεδωθεί η κουλτούρα αξιολόγησης”. Δεν πρωτοτυπεί αλλά αντιγράφει την αυτοαξιολόγηση των Σαμαροβενιζέλων. Μια διαδικασία καθόλου “εσωτερική” αφού απο το υπουργείο θα καθορίζονται οι θεματικοί άξονες και ο τύπος των σχετικών εκθέσεων. Μ’ άλλα λόγια πρόκειται για αξιολόγηση από το υπουργείο με αξιολογούμενους τους εκπαιδευτικούς που λογοδοτούν για την επίτευξη η μη των στόχων που έχουν τεθεί.
Παρά τις δηλώσεις της ΝΔ για κατάργηση της αξιολόγησης, παρά τη στήριξη των ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ που καλοδέχονται την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας ως μη τιμωρητική και μιλούν για “καλή” αξιολόγηση” στην εκπαίδευση, η αξιολόγηση είναι εδώ!!! Να πάρουμε στη Γ.Σ. αποφάσεις για να μην περασει το νομοσχεδιο-καμια αξιολογηση -χειραγωγηση-οχι στην κατηγοριοποιηση σχολειων και εκπαιδευτικων
3ος Γιατί πρέπει να παλεύουμε για ζωή με δικαιώματα, αλλά πρέπει να υπερασπίζουμε και την ίδια τη ζωή μας. Τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν απειλητικά από τα Βαλκάνια έως τη Μέση Ανατολή και φανερώνουν τους κινδύνους για όλους τους λαούς της περιοχής. Η κόντρα Αμερικάνων, Ρώσων και των υπολοίπων ιμπεριαλιστών σέρνει λαούς και εθνότητες σε νέους κύκλους σφαγής, τροφοδοτεί συνεχώς τον εθνικισμό και τον σοβινισμό, και αναβαθμίζει συνολικά τα επίπεδα της έντασης εγκυμονώντας ακόμα και κινδύνους ευρύτερης ανάφλεξης.
Οι αντιπολεμικές κινητοποιήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα είναι σαφώς κάτω από τις αναγκαιότητες. Έχει παίξει το ρόλο της όχι μόνο η ένταση της αντιδραστικής επίθεσης και το κλίμα απογοήτευσης στο λαό, αλλά και η κατάντια των- βασικών κομματιών της Αριστεράς που εδώ και χρόνια έχουν προβοκάρει και έχουν συκοφαντήσει την αναγκαιότητα συγκρότησης αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Όμως, ποτέ δεν είναι αργά! Οι κίνδυνοι για την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο και τον κόσμο είναι πιο μεγάλοι από κάθε άλλη φορά. Οι εμπρηστές του πολέμου απειλούν να βάλουν φωτιά σε όλη την γειτονική περιοχή μας και οι φλόγες να έρθουν μέχρι το Αιγαίο και τα Βαλκάνια! Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ξεσηκωθούν και να πάρουν ενεργά μέρος στο αντιπολεμικό κίνημα. Παλεύοντας να κλείσουν οι βάσεις –ορμητήρια πολέμου. Εξω το ΝΑΤΟ. Να ενώσουμε την φωνή μας μαζί με αυτές των άλλων λαών της περιοχής που ζητάνε να σταματήσει η αιματοχυσία και η ιμπεριαλιστική επέμβαση. Να συμβάλουμε στη συγκρότηση μαζικού αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος – να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στη ζωή κόντρα στους άδικους αντιδραστικούς πολέμους.
Συμμετέχουμε στη Γενική Συνέλευση και αποφασίζουμε αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης με απεργιακό βήμα την βδομάδα μετά την Πρωτομαγιά (9/5)
