[ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ ΚΟΥΤΡΑ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ].
Τον τελευταίο καιρό διαφημίζεται στην τηλεόραση μια ιστοσελίδα που έχει σχέση με την εργασία στις γυναίκες. Συγκεκριμένα λέει το εξής: «Εκεί που σταματούν τα στερεότυπα, ξεκινάει η επιλογή-Δεν υπάρχουν αντρικά και γυναικεία επαγγέλματα. Μπες στην ιστοσελίδα…κ.λ.π.» Η ισότητα στον εργασιακό τομέα θα επιτευχθεί δηλαδή αν η γυναίκα κάνει ένα κατεξοχήν ανδρικό επάγγελμα; Μα και τώρα ακούγεται από πολλούς πως η γυναίκα έχει μπει δυναμικά στο χώρο εργασίας κι όλο και περισσότερες γυναίκες εργάζονται…
Ας δούμε λίγο όμως και την πραγματικότητα. Είναι γεγονός ότι σήμερα η γυναίκα δουλεύει, αλλά το ζήτημα είναι με ποιους όρους δουλεύει. Η αλήθεια είναι ότι το 60% περίπου των νέων γυναικών ηλικίας 25-35 ετών εργάζονται με ελαστικές μορφές εργασίας, με διαφόρου είδους συμβάσεις που ξεκινούν από 3μηνο και φτάνει ως 8μηνο και είναι αμφίβολο αν θα ανανεωθούν με την λήξη τους. Μεγάλος αριθμός απορροφάται στα προγράμματα του ΟΑΕΔ που προβλέπουν στην πλειοψηφία τους 4ωρη εργασία και μισθό που δεν ξεπερνά τα 500 € τον μήνα. Υπάρχουν βέβαια και οι νέες γυναίκες(αποκλειστικά σχεδόν νέες) που εργάζονται στα διάφορα εμπορικά καταστήματα με μισθό 500-600 e, σπαστά ωράρια, χωρίς να έχουν υπογράψει κάποια σύμβαση και σαφώς μέσω διαφόρων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ που σίγουρα σύντομα θα τελειώσει και θα αφήσει «μετέωρα» τα ένσημα. Η ζωή λοιπόν, για τη νέα εργαζόμενη γυναίκα είναι δύσκολη και θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη αφού προωθείται(ψηφίστηκε πρόσφατα και με την ψήφο της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στην επιτροπή ευρωκοινοβουλίου για τον εργάσιμο χρόνο η έκθεση «Σέρκας») για το 65ωρο, που μεταξύ των άλλων προβλέπει ανοιχτά τα καταστήματα και τις Κυριακές. Φυσικά τόσο η ΕΕ όσο και όσα κόμματα τον στηρίζουν, δεν σκέφτηκαν ότι σε αυτά τα καταστήματα δουλεύουν άνθρωποι και όχι μηχανές, ότι τα μικρομάγαζα τα έχουν άνθρωποι και όχι πολυεθνικές και ότι το 65ωρο ενδέχεται να διευρυνθεί και στους υπόλοιπους εργαζόμενους. Αυτοί το μόνο που σκέφτονται είναι πως θα βοηθήσουν τις τράπεζες να ξελασπώσουν.
Και στη νέα γυναίκα που δουλεύει όλη μέρα, που πολλές φορές κάνει δυο και τρεις δουλειές, που τα «βγάζει πέρα» με δυσκολία, που φοβάται να κάνει οικογένεια γιατί ξέρει ότι δεν θα μπορεί να τη ζήσει, που δεν έχει ελεύθερο χρόνο και ζει με την ανασφάλεια ότι ποτέ της δεν θα έχει μια μόνιμη-σωστή εργασία. Σ’ αυτή τη γυναίκα τι έχουν να πουν, που δουλεύει για να ζήσει την οικογένεια της και αναγκάζεται να πληρώνει μισό μισθό στον παιδικό σταθμό για να αφήσει το παιδί της;
Η ΟΓΕ και ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας καλεί αυτή την γυναίκα και όλες τις άλλες γυναίκες να αντιληφθούν ότι τα προβλήματα αυτά που προέρχονται από συγκεκριμένες πολιτικές που ασκούνται τα τελευταία χρόνια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις μπορούν να λυθούν μόνο μέσα από τον αγώνα για το δικαίωμά μας:
- Στην πλήρη και σταθερή εργασία με 7ωρο, 5ημερο, 35ωρο.
- 1400 € κατώτερο μισθό
- Πλήρη ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
- Δημόσιοι δωρεάν κρατικοί παιδικοί σταθμοί.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ.
